به گزارش خبرنگار مهر، مرکز پژوهشهای مجلس در گزارشی با عنوان مقابله با شیوع ویروس کرونا، بررسی مشکلات و چالشهای آموزش الکترونیکی وزارت آموزش و پرورش پنج راهکار برای جبران عقب ماندگی امور آموزشی و تربیتی پیشنهاد کرده است.
در این گزارش آمده است که در حال حاضر دامنه شیوع ویروس کرونا که تمامی استانهای کشور را در بر گرفته است و مدارس کشور را مشابه سایر کشورها تعطیل کرده است. تداوم شرایط موجب خواهد شد تا عقب ماندگی تحصیلی دانش آموزان اهمیت یابد.
وزارت آموزش و پرورش سازوکارهای متعددی را با محوریت آموزش از راه دور پیش گرفته است و بیشترین تمرکز این وزارتخانه در وضع کنونی، ارائه آموزشها از طریق تلویزیون برای دانش آموزان است و این عمل در عین ارزشمندی با کمبودها و نقدهای جدی همراه است.
گزارش حاضر با هدف اصلاح امور و ارتقای سطح آموزشهای از راه دور تهیه شده است.
در این گزارش در بخش ارزیابی کارشناسی آمده است: برخی از دانش آموزان از تلفن همراه و فضای مجازی والدینشان استفاده میکنند، این در حالی است که والدین شاغل در طول روز در خانه حاضر نیستند و همین موضوع دسترسی این دانش آموزان به آموزشهای الکترونیکی ارائه شده در بستر فضای مجازی را محدود میکند. ضمن آنکه برخی دیگر از دانش آموزان و اولیا اساساً دسترسی به فضای مجازی ندارند.
در بخش دیگری از این ارزیابی آمده است: برنامههای آموزشی تلویزیون ویژه دانش آموزان عادی است و دانش آموزان با نیازهای ویژه مانند نابینا، کم بینا، ناشنوا و کم شنوا از این آموزشها بی بهرهاند. همچنین فشردگی و محدودیت زمانی برنامههای آموزشی تلویزیون از دیگر مشکلاتی است که در این گزارش به آن اشاره شده است.
در بخش دیگری از این گزارش کارشناسی ذکر شده است که رعایت بودجه بندی سرفصلهای درسی در مدارس یکسان نیست و این عدم همزمانی امکان بهره مندی دانش آموزان مناطق جغرافیایی مختلف را از آموزشهای تلویزیونی با مشکل مواجه کرده است و نمیتوان با پایان اردیبهشت، سال تحصیلی را برای همه دانش آموزان پایان یافته تلقی کرد.
نکته دیگری که در این گزارش به آن توجه شده این است که برنامههای آموزشی رسانه ملی همه دروس را در بر نمیگیرد و عمدتاً شامل دروس پایه است و در دوره ابتدایی به سه درس ریاضی، علوم و فارسی محدود شده است، این آموزشها از جنس الکترونیکی تعاملی نیست و رصد تحولات یادگیری و پایش آن صورت نمیگیرد، پس نمیتوان از تحقق هدف یادگیری با اطمینان سخن گفت، تضمینی برای مشارکت دانش آموزان در فرآیند آموزش وجود ندارد، تقریباً ابتداییترین شیوه آموزش الکترونیک، آموزش تلویزیونی است و نمیتواند جایگزین آموزش مدرسهای باشد.
همچنین در این ارزیابی کارشناسی تأکید شده است که آموزش و توانمندسازی معلمان در حوزه آموزش الکترونیکی یکی از پیش شرطهای آموزش مبتنی بر فناوری و آموزش الکترونیک است، در حالی که این روزها آموزش و پرورش با فراخوانی جهادگونه، فرهنگیان داوطلب را برای تهیه محتوای الکترونیکی دعوت کرده است. این موضوع اگر چه اقدامی لازم است اما انجام دیر موقع آن چند ضعف اساسی را نشان میدهد که یکی از آنها ضعف مدیریت آموزش مجازی در آموزش و پرورش و ضعف دیگر آن ضعف دانشگاه فرهنگیان در تربیت معلمان با توانمندی آموزش مجازی است.
در پایان این گزارش آمده است: در صورت اصرار آموزش و پرورش بر عدم تغییر تقویم آموزشی سال تحصیلی و برگزاری امتحانات در خردادماه با توجه به مشکلات عدیده ای که ذکر شد، میتوان پنج راهکار را پیشنهاد داد. در راهکارها آمده است:
۱-وزارت آموزش و پرورش با استفاده از ظرفیت دیگر شبکههای رسانه ملی به ویژه شبکههای رادیویی به تولید و ارائه برنامههای آموزشی تمامی دروس با در نظر گرفتن دانش آموزان عادی و دانش آموزان با نیازهای ویژه اقدام کند.
۲- آموزش و پرورش با توجه به غلبه رویکرد آموزشی در آموزشهای تلویزیونی فعلی، از ظرفیت شبکه پویا (نهال) و شبکه امید برای ارائه آموزشهای تربیتی پرورشی و مهارتهای زندگی به ویژه برای نوآموزان پیش دبستانی و دوره ابتدایی استفاده کند.
۳- آموزشهای مجازی نمیتواند جایگزین آموزشهای مدرسهای شود، بنابراین فرآیند یادگیری و زمان واقعی آموزش محقق نمیشود، از این رو سال تحصیلی با مصوبه مجلس به منظور جبران تعطیلات به وجود آمده تغییر کند.
۴- آموزش و پرورش بستههای آموزشی به منظور آموزش تولید محتوای الکترونیکی و نحوه ارائه آن برای معلمان در اسرع وقت تهیه و توزیع کند.
۵-وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات حجم اینترنتی رایگان در اختیار معلمان و دانش آموزان قرار دهد تا معلمان بتوانند به آموزش مجازی در بستر شبکه پیامرسانهای داخلی و مجاز اقدام کنند.
نظر شما