خبرگزاری مهر، گروه جامعه: آن‌هایی که حال و هوای روزهای هشت سال دفاع مقدس را بخاطر دارند مدام برای ما جوان‌ترها یادآوری می‌کنند که رمز عبور از این روزها؛ استقامت، روحیه جهادی و همدلی است. امروز در هیاهوی درگیری با کرونا مانند روزهای جنگ، عده‌ای در صحنه و خط مقدم در حال خدمت رسانی و عده‌ای یک قدم عقب‌تر در پشت این جبهه روحیه رزمندگان سلامت را برای مقابله با این بیماری منحوس مقاوم و آماده می‌کنند.
برخی‌ها با ترند کردن هشتگ «در خانه می‌مانیم»، برخی با ساخت کلیپ در فضای مجازی و عده‌ای دیگر هم با پخش گل رز میان کادر درمانی. انگار که هرکس حرفه و استعدادی دارد با احساس تکلیف؛ غافله را همراهی می‌کند. اما این مسئولیت پذیری‌هایی که نشان از آتش به اختیاری دارند همه به یک شکل و شمایل نیست. اینجا که من هستم گروهی جهادی متفاوت‌تر از سایرین در این کار قدم برداشته‌اند و با تهیه لیستی از تاریخ تولد پرستاران بیمارستان‌های تهران برای پرستاران متولد فروردین به بعد تولدی کوچک تدارک می‌بیند.
ولی این تمام ماجرای غافلگیری پرستاران در روزهای سخت کاری‌شان نیست و طبیعتاً هر تولدی همراه است با یک کادو! قرارگاه جهادگران سلامت نرجس خاتون (س) با خریداری دو قالی ۱۲ متری از آستان قدس و برش، قاب کردن و تهیه کمک هزینه سفر کربلا برای ۱۵ نفر از پرستاران بیمارستان‌های تهران ماندگارترین و شیرین‌ترین هدیه تولد در روزهای تلخ کرونایی را به این پرستاران تقدیم کرد.
قرارگاه جهادگران سلامت حضرت نرجس خاتون (س) روز ۱۱ اسفند ماه با نامه‌ای خطاب به وزیر بهداشت و با سر امضای آیت‌الله تحریری، حضرت آیت‌الله میرهاشم حسینی، آقای رحیم صادق و هیئت‌های بزرگ تهران آغاز به فعالیت کرد. مضمون این نامه این بود که ما بچه‌های جهادی، مسجدی و عموم مردم آماده خدمت رسانی در زمینه‌ای که شما صلاح می‌دانید هستیم و این یک وجه تمایز دیگر این گروه جهادی از سایر هم رزمان خود در این روزهاست.
همچنین مسئول قرارگاه جهادگران سلامت نرجس خاتون (س) از همان ابتدا معتقد بود که نباید هیچ قدمی بدون هماهنگی با مجموعه وزارت بهداشت برداشته شود. چرا که این کار جهادی با کارهای جهادی در سیل و زلزله متفاوت‌تر است.
در سیل و زلزله مسئله مشخص بود که هر کسی باید یک گوشه از کار را می‌گرفت و جلو می‌برد. اما اینجا به دلیل حساسیت موضوع، ممکن بود اشتباهی انجام گیرد و کار بدتر شود و نه تنها هیچ کمکی نکرده باشند بلکه سایر کارها نیز خراب شود. لذا قدم اول این گروه جلسه با مسئولین ذیربط علوم پزشکی و برطرف کردن اشکالات و ابهامات شأن بود.
اما نقطه پایان خدمت این گروه جهادی روحیه دادن به پرستاران نبود و جهادگران نرجس خاتون (س) این بار در زمینه‌های تخصصی و امداد رسانی نیز در کنار کادر درمانی به بیماران خدمت رسانی می‌کنند.
شاید در نگاه اول کسی بگوید انجام این دست از کارها بسیار ساده است اما همین که خانواده‌هایی از نگرانی خارج شوند و بیمارانی نیز افرادی را در کنار خود ببینند آرامشی بی‌بدیل در ذهن و روح آن‌ها برقرار خواهد کرد حجت‌الاسلام و المسلمین رضا کریمی مسئول این قرارگاه درباره فعالیت‌های دیگر قرارگاه می‌گوید: «در حالت عادی هر بیمار در بیمارستان همراه بیمار دارد اما در شرایط این بیماری و لزوم قرنطینه بیماران کرونایی هیچ همراهی در کنار آنان نیست. پس کارهایی که به دوش همراه بیمار بود مانند استحمام، لباس عوض کردن و رسیدگی به سایر امور بیمار به عهده پرستاران و کادر پزشکی بیمارستان‌ها خواهد بود و این حجم کار را برای آن‌ها چند برابر و ابعاد کاری آن‌ها را سخت‌تر می‌کند و نیاز به نیروی آشنا با محیط بیمارستان برای انجام این کارهای فرعی خواهد داشت تا باری از روی دوش پرستاران و پزشکان برداشته شود.»
حجت‌الاسلام کریمی که خود از استقبال بالا برای خدمت رسانی جهادگران در کنار پرستاران نیز شگفت زده بود از کارهای به ظاهر کوچک اما بزرگ جهادگران می‌گوید: کارهایی مانند برقراری تماس تصویری برای بیماران با خانواده‌هایشان و ارسال وضعیت بیماران با هماهنگی پزشکان برای خانواده‌های آن‌ها از دیگر کارهای جهادگران این قرارگاه است. شاید در نگاه اول کسی بگوید انجام این دست از کارها بسیار ساده است اما همین که خانواده‌هایی از نگرانی خارج شوند و بیمارانی نیز افرادی را در کنار خود ببینند آرامشی بی‌بدیل در ذهن و روح آن‌ها برقرار خواهد کرد که در نوع خود در هیچ کجای جهان چنین کار بی نظیری انجام نخواهد شد.
به سمت دیگری از قرارگاه می‌روم، عده‌ای را می‌بینیم که در کلاس توجیهی نشسته‌اند. در ذهنم برای خودم تصور می‌کنم که چگونه آن جوان بیست و یک ساله در صف سوم کلاس قبل از خروج و آمدن به قرارگاه وضو می‌گیرد و با نیت قربت الی الله برای خدمت به هم‌وطنانش خودش را به اینجا می‌رساند.
به یاد مثل معروف «شرف المکان بالمکین» می‌افتم و به راستی که شرافت و تقدس یک مکان و زمین به افرادی است که در آن قرار گرفته‌اند. کربلا با حسین و اصحابش مقدس شد، خاک شلمچه و فکه نیز با خون شهدا. حالا هم قصه همین است و اکنون اینجا، این قرارگاه با حضور جهادگران از خود گذشته و مدافعانِ مدافعان سلامت با ارزش و مقدس شده است.
در همین حین از طریق سه مکان متفاوت از سوی مردم بسته‌های میان وعده به قرارگاه می‌رسد. به سراغ مسئول خیریه قرارگاه می‌روم تا اطلاعات بیشتری از کمک‌های مردمی که به آن‌ها می‌رسد بگیرم. او می‌گوید: «به دلیل حجم بالای کمک‌های مردمی لازم است تا آن‌ها را به شیوه‌ای صحیح سامان دهی کنیم. همین الان تقریباً حدود ۶۰۰ تایی پک میان وعده رسیده و تا دقایقی دیگر نیز ۳۰۰ پک دیگر می‌رسد و مجموع این هزار پک میان وعده را برای پرسنل و سایر آسایشگاه سالمندان کهریزک ارسال خواهیم کرد.
به طور میانگین از زمان شروع به فعالیت قرارگاه، مردم و خیریه‌ها ۲۰۰ الی ۳۰۰ بسته میان وعده به ما می‌رسانند و با تکمیل آن تعداد؛ می‌توان گفت روزانه ۲ هزار بسته میان وعده میان بیمارستان‌ها و سایر مراکزی که در کنارشان هستیم توزیع می‌کنیم.
داوود شهریاری ادامه می‌دهد: «در گذشته گروه‌های مردمی به طور نامنظم توزیع میان وعده داشتند و ممکن بود در جایی همزمان چندین برابر بیشتر از نیاز خود میان وعده دریافت کند اما ما این گروه‌ها را ساماندهی کردیم و طبق برنامه توزیع کردیم. از دیگر کمک‌های ساماندهی شده توسط خیریه قرارگاه نیز ارسال کمک هزینه از طریق افرادی است که مثلاً عزیزی را از دست داده‌اند و هزینه مراسم را به افرادی که اکنون در مضیقه مالی هستند می‌رسانیم.»
این قرارگاه که در تولید ماسک از طریق ۷۰ خیاط خانگی و ۷ کارگاه نیز فعالیت دارد حکایت از این داشت که باز هم مانند سایر بحران‌هایی که در کشور اتفاق می‌افتد مردم عرصه کمک رسانی به هم وطنانشان را در هیچ زمانی خالی نمی‌گذارند. یکی از خیاط‌هایی که پارچه و کش برای دوخت از قرارگاه تحویل گرفته بود پس از آماده سازی ماسک‌ها نامه‌ای را همراه با آن‌ها ارسال می‌کند که حاکی از وجدان بیدار او در لابلای این شرایط سخت روحی است.
او در نامه نوشته بود که هنگام اتو زدن، یکی از ماسک‌ها سوخته و مقداری کش نیز از کش‌های ارسالی برای دوخت ماسک هدر رفته است و با احتساب هزینه مالی ماسک و کش‌های هدر رفته این مقدار پول برای قرارگاه همراه با ماسک‌ها ارسال شده است.
محمدرضا امام قلی از دیگر فعالان قرارگاه جهادگران سلامت نرجس خاتون قصه‌ای دیگر از یاری رسانی هم وطنانمان این بار از برون مرزهای کشور خبر می‌دهد: یک خانم دندان پزشک به ما اطلاع می‌دهد که می‌تواند مقداری کمک هزینه مالی به قرارگاه بدهد و آنچه را که لازم است تهیه کنیم و هزینه آن را نداریم به او بگوییم. این خانم دندان پزشک ما را با تعدادی از نزدیکان خود که مقیم کانادا بودند آشنا کردند و از طریق این هموطنان، توانستیم با جمع‌آوری ۷ میلیون تومان برای یکی از بیمارستان‌ها یک لباسشویی جداگانه برای بخش آی سی یوی آن خریداری کنیم.
تا اینجای کار قرارگاه جهادگران سلامت نرجس خاتون (س) توانسته با ساماندهی ۳۰۰ جهادگر در کنار ۱۲ بیمارستان درگیر با کرونا در تهران قرار بگیرد و باری از دوش پزشکان، پرستاران، کادر اداری و خدماتی بردارند و با رعایت صحیح و اصولی نکات بهداشتی و جلوگیری از ابتلای خود به این بیماری تاکنون هیچ بار اضافه‌ای را بر دوش پرستاران اضافه نکرده‌اند.
به طور میانگین از زمان شروع به فعالیت قرارگاه، مردم و خیریه‌ها ۲۰۰ الی ۳۰۰ بسته میان وعده به ما می‌رسانند و با تکمیل آن تعداد؛ می‌توان گفت روزانه ۲ هزار بسته میان وعده میان بیمارستان‌ها و سایر مراکزی که در کنارشان هستیم توزیع می‌کنیم این جهادگران با خدمت ۷ ساعته تا امروز در ۳ هزار شیفت به مردم خدمت کنند که با یک حساب سر انگشتی به ۲۱ هزار ساعت کار جهادی بدون هیچ‌گونه مزد و منت و پاداش مالی می رسیم. شوق و علاقه بسیار مردم به اینجا ختم نمی‌شود و ۵۰۰ جهادگر در پشت خط اعزام به بیمارستان‌ها در انتظار خدمت رسانی به هموطنان خود هستند.
حالا می‌توانیم با بالا و پایین کردن سایت‌های خبری خارجی و شبکه‌های معاند نظام، بنشینیم و شرایط روزهای کرونایی کشورمان با خارج از کشور را خوب و دقیق مقایسه کنیم و در نهایت با مقایسه دریابیم که جهادگران سلامت و ملت ایران وارثان حقیقی بیت معروف «چو عضوی به درد آورد روزگار / دگر عضوها را نماند قرار» از شیخ اجل، سعدی هستند نه خالی کنندگان فروشگاه‌های عظیم در کشورهای غربی.
به قابی که متبرک به قالی امام رضا (ع) است نگاه می‌کنم. چشم‌هایم روی هم می‌روند و توی دلم سلام می‌دهم به صاحبِ این سرزمین «گرچه دوریم به یاد تو سخن می‌گوئیم / بعد منزل نبود در سفر روحانی»
نظر شما