به گزارش خبرنگار مهر، نظام بین المللی آموزش عالی «کیواس» در جدیدترین مطالعه خود درباره تأثیر کرونا ویروس بر آموزش عالی جهان، از دانشگاهیان درباره این بحران نظرسنجی کرده است و نظرات ۱۱ هزار دانشجو را جمع بندی کرده است.
بررسی نظرسنجی کیواس (QS) نشان میدهد دانشجویان بین المللی و مؤسسات آموزش عالی در آینده چه واکنشهایی نسبت به این وضعیت اضطراری بهداشتی در جهان دارند.
از دانشجویان و همچنین مؤسسات آموزش عالی پرسیده شد تأثیر کرونا ویروس بر آموزش عالی دنیا چه بوده، این بحران چه تأثیری در برنامههای درسی داشته، دانشجویان چگونه به بحران واکنش نشان میدهند؟ دانشجویان در مورد تغییرات در ارائه آموزش و افزایش یادگیری آنلاین چه احساسی دارند؟ آنچه دانشجویان مایل هستند در طول این بحران از دانشگاهها توقع دارند، چیست؟
همچنین پرسیده شد مؤسسات آموزش عالی چگونه به این وضعیت اضطراری جهانی واکنش نشان میدهند؟، با چه چالشهایی در طی این بحران رو به رو هستند؟ دانشگاهها در پی شیوع بیماری چه تاکتیکی را اتخاذ کرده اند؟ چگونه یادگیری آنلاین را پذیرفته اند؟، جذب دانشجویان جدید چگونه در دانشگاهها در حال انجام است؟ سرانجام جذب دانشجویان بین المللی دانشگاهها چه میشود؟، دانشگاهها چطور با دانشجویان بین المللی ارتباط برقرار میکنند؟ و در نهایت چگونه دانشگاهها دوباره در برنامههای مدیریت بحران خود تجدید نظر میکنند.
چشمانداز آموزش عالی جهانی در چند ماه گذشته به علت گسترش کروناویروس (که با نام COVID ۱۹ شناخته میشود) به شدت تغییر کردهاست.
نظرسنجی کیواس از اواسط فوریه آغاز شد و حدود ۱۱ هزار نفر به این سوالات پاسخ دادند. برخی پاسخها حتی در طول زمان نیز تغییر کرد. همچنین بیش از ۴۰۰ نفر از متخصصان آموزش عالی در دانشگاههای سراسر جهان مخاطب این نظرسنجی بودند.
دانشجویان چگونه به بحران کروناویروس واکنش نشان دادند
دانشجویان در سراسر بخش آموزش عالی تحت تأثیر شیوع ویروس از محدودیتهای مسافرتی گرفته تا فاصله گذاری اجتماعی، اقدامات قرنطینه، بسته شدن دانشگاهها و بسته شدن مرزها به طور چشمگیری تحت تأثیر قرار گرفته اند.
تأثیر کروناویروس در برنامههای درسی دانشگاهها
در نظرسنجی از دانشجویان پرسیده شد که آیا بحران کروناویروس تأثیری در برنامههای آنها برای تحصیل در خارج از کشور داشته است یا خیر. ۴۶ درصد گفتند بله، ۲۹ درصد گفتند خیر و ۲۵ درصد نمیدانستند. نظرسنجی هر هفته با افزایش بحران بررسی شد و واکنشها تغییر کرد.
جالب اینجاست که در روزهای ۱۳-۱۹ مارس (اسفند و فروردین) بیشترین میزان کاهش در پاسخ دهندگان مشاهده شد که گفتند این بحران در برنامههای آینده آنها تأثیری نداشته اما وقتی بحران اوج گرفت و تعداد بیشتری از دانشجویان در مورد برنامههای سفر خود با عدم اطمینان روبرو شدند، کسانی که گفته بودند «نمی دانند» بیشتر شدند.
این تغییر قابل توجه احتمالاً به این خاطر است که این هفته شاهد افزایش تعداد موارد مرگ و میرها با سریعترین نرخ رشد شیوع بیماری بودیم.
کیواس از دانشجویان بین المللی پرسید که کروناویروس تا چه اندازه برنامههای آنها برای تحصیل در خارج از کشور را تغییر داده، آیا آنها تحصیل را تا سال آینده به تعویق انداخته اند، آیا تصمیم به تحصیل در کشور دیگری گرفته اند، برنامه دیگری برای تحصیل در خارج از کشور دارند یا دلایل دیگر یا هیچ کدام از این موارد.
ابتدای فوریه یعنی در ابتدای بحران ۲۷ درصد از دانشجویان میگفتند که بحران کروناویروس در برنامههای آنها برای تحصیل در خارج از کشور داشته تأثیر داشته است و این میزان در دهه سوم مارس به ۵۷ درصد رسید.
پاسخها با گذشت زمان تغییر چشمگیری داشت به گونهای که ۴۷ درصد قصد دارند که برنامه تحصیل در خارج از کشور را به تعویق بیاندازند، ۱۹ درصد دلایل دیگری دارند، ۱۳ درصد میخواهند در کشور دیگری تحصیل کنند، ۱۳ درصد نمیدانند که چه رخ میدهد و ۸ درصد دیگر نمیخواهند در خارج از کشور تحصیل کنند. به طور واضح، این واکنشها به طور قابلتوجهی در طول زمان تغییر کرد.
از دانشجویان بین المللی همچنین سوال شد که چرا کروناویروس بر برنامههای آنها برای تحصیل در خارج از کشور تأثیر گذاشته است. بسیاری در مورد محدودیتهای سفر، تعطیلی دانشگاه، لغو پروازها، مشکلات مصاحبه برای گرفتن بورس تحصیلی، برنامههای ویزا، لغو یا تعویق امتحان زبان و نگرانیهای بهداشتی صحبت کردند.
نقل قولها نشاندهنده ترس و نگرانی بسیاری از دانشجویان بینالمللی است و دانشگاهها باید این نگرانیها را رفع کنند و به برخی از این پرسشها به خصوص سوالاتی در مورد انعطاف پذیری دانشگاهها در زمینه مهلتهای زمانی و بودجه برنامههای دانشگاهی مطرح میشود، پاسخ دهند.
احساس دانشجویان از تغییرات در ارائه آموزشی و افزایش یادگیری آنلاین
با ادامه بحران، کیواس سوالی را به نظرسنجی اضافه کرد که آیا دانشجویان بین المللی به دلیل بحران کروناویروس علاقه مند به تحصیل به صورت آنلاین هستند یا خیر. از ۲۶ مارس، ۵۸ درصد از دانشجویان بینالمللی به این موضوع علاقه نشان دادند اما در مقابل ۴۲ درصد بیان کردند که آنها علاقهای به تحصیل آنلاین ندارند.
علاوه بر این، ۵۱ درصد از دانشجویان بینالمللی که مورد نظرسنجی قرار گرفتند، گفتند که انتظار دارند دانشگاهها بیشتر دروس خود را به صورت آنلاین ارائه دهند.
در همین زمینه دانشجویان یک دانشگاه ایتالیایی دیدگاههای خود را در مورد یادگیری آنلاین تحت قرنطینه بیان کردند. سواوا دانشجوی سال سوم زبان در دانشگاه تورین میگوید: دانشگاه سریعاً اقدامات سختگیرانه ای از جمله تعلیق کلاسها و تعطیلی کتابخانه ها را اعمال کرد و فکر میکنم دانشگاه بهترین کار را میکند. پاورپوینتها، خلاصه دورهها، سخنرانیهای از پیش ضبط شده که همه روشهای بسیار مؤثری برای کمک به من هستند.
توقع دانشجویان از دانشگاهها در طول بحران کروناویروس
اومبرتو، دانشجوی سال پنجم پزشکی در دانشگاه بولونیای ایتالیا بر این باور است که دانشگاهها میتوانند نقش مهمی در طول این بحران ایفا کنند. وی گفت: من فکر میکنم که دانشگاهها باید ارتباط خود را با دانشجویان باز نگه داشته و در این زمان دشوار به آنها مشاوره و اطمینان خاطر دهند. من همچنین فکر میکنم آنها وظیفه دارند اطلاعات مهم علمی را با اساتید و دانشجویان به اشتراک بگذارند که به نوبه خود میتوانند به خانوادههای خود اطلاع دهند.
در نظرسنجی کیواس از دانشجویان بین المللی خواسته شد که پاسخ دهند کدام یک از اظهارات در مورد شیوع کروناویروس را مطمئن میدانند.
۵۷ درصد دانشجویان موضوع «شستن دستها به طور مرتب بهترین راه برای محافظت از خود در برابر کروناویروس » را قبول دارند. ۲۵ درصد آنها استفاده از ماسک برای افراد بیمار و یا مراقبان بیمار را قبول دارند. ۱۹ درصد از دانشجویان این موضوع که بیشتر مبتلایان به کرونا بدون نیاز به درمان بهبود مییابند را پذیرفته اند و ۱۲ درصد نیز موضوع «تنها یک نفر از هر ۶ نفر از مبتلایان به کرونا ویروس نیاز به درمان دارند» را قبول دارند. ۹ درصد دانشجویان سایر موارد را پذیرفته اند.
دانشگاهها هنگام برقراری ارتباط با دانشجویان، باید این پیامها را در ذهن داشته باشند و پیامهایی را که بیشترین اطمینان را به دانشجویان میدهد در اولویت قرار دهند. علاوه بر این ۵۲ درصد پاسخ دهندگان معتقدند که دانشگاهها باید خط تلفنی ۲۴ ساعته برای بخش دانشجویی راه اندازی کنند.
نظر شما