دیدگاه های متفاوتی در خصوص دانشگاه آزاد اسلامی درمیان اقشار مختلف جامعه مطرح است. در حال حاضر بیشتر مردم گمان می کنند که دانشگاه آزاد جایگاهی قابل قبولی در میان اقشار مختلف جامعه ندارد اما این دیدگاه تنها در شهرهای بزرگ وجود دارد. کافی است کمی از پایتخت و شهرهای بزرگ ایران دور شوید، خواهید دید نه تنها دانشگاه آزاد جایگاه ویژه ای در میان مردم دارد بلکه در برخی از موارد سرنوشت زندگی آنها با دانشگاه آزاد گره خود است.
فلاحی فارغ التحصیل دانشگاه ارتباطات علامه طباطبائی در خصوص عملکرد دانشگاه آزاد می گوید: من خودم به عنوان یکی از منتقدان دانشگاه آزاد هستم اما اگر بحث شهریه را از دانشگاه کنار بگذاریم دانشگاه آزاد شاید عملکرد فوق العاده ای درمقایسه با دانشگاه های خارجی نداشته باشد اما کمتر از دانشگاه های دولتی هم نبوده است. در گذشته کیفیت آموزش در دانشگاه های سراسری بالاتر بود اما امروز دیگر با حضور اساتید دانشگاه های دولتی در واحدهای آزاد این دانشگاه هم کیفیت قابل قبولی دارد.
اما کثیری که یکی از دانشجویان واحد سبزوار است خلاف این نظر را دارد و در این خصوص می گوید: کیفیت دانشگاه آزاد تنها در شهرهای بزرگ مثل تهران، اصفهان، شیراز و چند شهر بزرگ دیگر بهتر شده اما اگر سری به واحدهای کوچک این دانشگاه که در شهرستان های کوچکتر واقع شده بزنید خواهید دید که کمبود اساتید، امکانات آزمایشگاهی و حتی خوابگاه ها باعث می شود تا دانشجویان تنها فارغ التحصیل شوند و وقتی که درسشان تمام می شود خودشان هم نمی دانند که بسیاری از واحدها را چگونه گذرانده اند.
او سطح علمی دانشگاه آزاد را قابل مقایسه با دانشگاه های دولتی نمی داند و اعتقاد دارد: در برخی واحدهای دانشگاه آزاد دانشجویان می توانند به راحتی با اساتید صحبت کرده و نمره های خود را تغییر دهند در حالی که در دانشگاه های سراسری تنها ملاک برای ارزیابی دانشجویان وضعیت علمی آن ها است.
عضو بسیج یکی از واحدهای دانشگاه آزاد نیز وضعیت علمی این دانشگاه را مثبت خوانده اما از وضعیت فرهنگی آن انتقاد و تاکید می کند: متاسفانه طی سال های اخیر مسئولان دانشگاه بیشتر به مسئله آموزش و وضعیت علمی دانشجویان توجه کرده اند در صورتی که وضعیت فرهنگی دانشجویان نیز یکی از مهمترین آموزش هایی است که باید به این افراد داده شود.
علی - م معتقد است: در دانشگاه های دولتی از حضور افرادی که ظاهر نامناسب دارند به داخل دانشگاه خودداری می شود اما دانشگاه آزاد نظارت جدی در این زمینه ندارد.
اما در این میان کسانی هم هستند که هیچ گونه نسبتی با دانشگاه آزاد ندارند و تنها دانشجوی این دانشگاه بوده و یا در این دانشگاه تدریس می کنند، عملکرد این دانشگاه را مثبت ارزیابی می کنند.
یک استاد روانشناس، دانشگاه آزاد را عاملی برای به حداقل رسیدن مشکلات روحی دانشجویان می داند و معتقد است: پیش از آن که دانشگاه آزاد تاسیس شود و تا این اندازه رشد کند ورود به دانشگاه ها برای بسیاری از جوانان تنها یک آرزو بود اما دانشگاه آزاد باعث شد تا رقابت در میان جوانان آسان تر شود و سرخوردگی بسیاری ازافراد جامعه برای ورود به دانشگاه به حداقل برسد.
دکتر کرمی تاکید می کند: حضور دانشگاه آزاد در مناطق دورافتاده نیز عاملی مثبت در وضعیت روحی جوانان بوده، زیرا یکی از بزرگترین مشکلاتی که برای دانشجویان در هنگام تحصیل بوجود می آمد دوری از خانواده و مسائل روحی و عاطفی ناشی از این مسئله بود.
اما استاد دانشگاه شهید بهشتی نظری کاملا متضاد با گفته دکتر کرمی دارد و می گوید: دانشگاه آزاد با حضور در شهرهای کوچک بافت سنتی این شهرها را به هم ریخته و دانشجویان با فرهنگ شهرهای بزرگ کشور باعث دوگانگی در فرهنگ این شهرها شده اند.
دکتر اقلیما ادامه می دهد: تغییر در نوع پوشش، گفتار و بافت سنتی شهرهای کوچک که به طور ناقص از فرهنگ شهرهای بزرگ به وجود می آید باعث شده تا دانشگاه آزاد نقش موثری در تضاد فرهنگی مردمی داشته باشد که بسیاری از آن ها تا پیش از تاسیس واحد دانشگاه آزاد در شهرشان به صورت سنتی زندگی کرده بودند.
او بیکاری جوانان را از دیگر نتایج رشد دانشگاه آزاد می داند و می گوید: شاید یک جوان با تحصیلات دیپلم و زیر دیپلم حاضر باشد که در مغازه مکانیکی یا نانوایی مشغول به کار شود اما بالا رفتن تحصیلاتی که هیچ بازدهی ندارد تنها توقعات را زیاد می کند و دیگر افراد حاضر نیستند در شغل هایی که به غلط در جامعه به عنوان شغل های سطح پایین مطرح می شود کار کنند. سرخوردگی جوانان و عدم بازده کاری مناسب نشات گرفته از این تفکر غلط برای گسترش رشته هایی است که به درد جامعه و کشور نمی خورد.
رستمی دانشجوی دکتری دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقات حرف های دکتر اقلیما را تائید می کند اما معتقد است وجود بیکاران تحصیل کرده بسیار بهتر از بیکاران بی سواد است زیرا با بالا رفتن سطح دانش سطح فرهنگ و درک مردم نیز تغییر می کند و این پیش زمینه ای برای رشد کشور است.
تنها این دانشگاهیان و دانشجویان نیستند که اظهار نظر در مورد دانشگاه آزاد را حق خود می دانند بلکه اقشار دیگر جامعه نیز با فرهنگ ها و سطوح اجتماعی مختلف دانشگاه آزاد را مورد نقد قرار می دهند.
اسماعیل مازندرانی راننده تاکسی با هیجانی خاص در مورد دانشگاه آزاد صحبت می کند و می گوید: "من تو چند وقت اخیر که حرف و حدیث درباره دانشگاه آزاد زیاد شد خوب فکر کردم و دیدم که انصافا دانشگاه آزاد هم زیاد بیراه نمیگه، خوب اگه ما و بچه های ما شهریه ندیم خوب دولت هم که پولی به دانشگاه نمیده پس باید دانشگاه را تعطیل کرد."
او ادامه می دهد: "تازه همین هایی که هر دقیقه از شهریه زیاد دانشگاه آزاد حرف می زنند فردا که درسشان تمام شده و دکتر و مهندس می شوند با گرفتن پول های کلان و پول عمل میلیونی چندین برابر این شهریه به مردم فشار می آورند و یادشان می رود که روزی از دانشگاه آزاد انتقاد می کردند."
یدالله قاسمی صحبت های راننده تاکسی را تائید کرده اما می گوید: دانشگاه آزاد تا امروز خوب عمل کرده اما چند سالی است که به خاطر مدیریت ثابت درجا می زند. مگر یک مدیر یا رئیس چقدر ایده های نو و مدیریت می تواند داشته باشد که تا سالیان دراز یک موسسه را به جلو حرکت دهد.
او که خود را یک بازاری معرفی می کند، معتقد است: باید در سیستم مدیریت دانشگاه آزاد جوان گرایی شود تا ایده های نو همراه با خلاقیت های جدید در دانشگاه اعمال شود و بتوان با فکر اقتصادی مناسب مشکلات مالی دانشگاه را هم جبران کرد نه این که به خاطر مشکلات سیاسی همه سختی ها به گردن مردم بیافتد.
یکی از اساتید دانشگاه می گفت، روانشناسی، سیاست و ورزش از جمله مسائلی هستند که به دلیل درگیربودن مسقیم مردم با آنها همگان حتی اگر کارشناس نیز نباشند درباره آن ها اظهار نظر می کنند. شاید امروز دانشگاه آزاد نیز که بیش از چندین میلیون ایرانی به طور مستقیم و غیرمستقیم با آن در ارتباط هستند را نیز باید به این لیست اضافه کرد، دانشگاهی که همگان آن را امری لازم و حیاتی برای جامعه امروز ایران می دانند.
...............................................
گزارش : مسعود فاضلی
نظر شما