به گزارش خبرگزاری مهر، سیاست پارسی نوشت: پیدا شدن جسد «دو وی» سفیر چین در آپارتمانش در تل آویو آن هم سه روز پس از سفر «مایک پمپئو» وزیر خارجه آمریکا به سرزمینهای اشغالی اگر یک اتفاق هم باشد، اتفاق عجیبی است. رویدادی در میانه تقابل واشنگتن و پکن که با همه گیری ویروس کرونا شکل تازهای از رقابت راهبردی آن هم در سطح جهانی به خود گرفته است.
در این میان درخواست واشنگتن از تل آویو برای همراه شدن در نبرد ضد گسترش نفوذ چین میتواند نظام حاکمیتی رژیم صهیونیستی در مقابل یک دو راهی سرنوشت ساز قرار دهد. دو راهی که حالا با قتل سفیر چین میتواند به سادگی به یک سو تفاهم بزرگ سیاسی در روابط تل آویو و پکن تبدیل شود.
از بازسازی تانک تا توسعه فناوری پیشرفته
البته در طرف مقابل هم روابط با تل آویو مهم و حتی است. روابطی که بر اساس همکاری دو طرف در حوزه فناوریهای نظامی آغاز شد. از همان ابتدای تشکیل جمهوری خلق چین و علی رغم موضع گیری قاطع پکن از جنبش آزادی بخش فلسطین یا «ساف»، رژیم صهیونیستی موضعی همدلانه با این کشور داشت. به عنوان مثال رژیم صهیونیستی از جمله کشورهایی بود که به بازگشت کرسی چین در سازمان ملل رأی مثبت داد.
در سال ۱۹۷۹ زمانی که چین به دنبال رویارویی با ویتنام به دنبال ارتقای تانکهای T59 خود بود، رژیم صهیونیستی از طریق یک تاجر بین المللی سلاح به نام «شول ان. آیزنبرگ» در این امر پیشقدم شد. این رویداد مقدمه توسعه غیر رسمی دو طرف برای توسعه روابط به خصوص در دوره آزادسازی اقتصاد چین را فراهم کرد. در نهایت و پس از کنفرانس صلح خاورمیانه در سال ۱۹۹۱، دو طرف در ۲۴ ژانویه سال ۱۹۹۲ برقراری رسمی روابط دو جانبه را اعلام کردند. از آن زمان تاکنون روابط دو طرف به سرعت گسترده شده است و هم اکنون نزدیک به ۴۰ هزار کارگر چینی در خاک رژیم صهیونیستی فعالیت میکنند. هم چنین حجم روابط اقتصادی بین دو کشور به سرعت بالا رفت به گونهای که هم اکنون چین دومین شریک بزرگ تجاری این رژیم است.
از سوی دیگر برخی شرکتهای چینی به دنبال تأمین منابع مالی بخش فناوری نوآورانه و استارتاپ های صهیونیستی نیز رفتهاند. به عنوان مثال در سال ۲۰۱۱، شرکت لنوو چین اعلام کرد در شرکت سرمایه گذاری ورتکس سرمایه گذاری میکند و به تأمین مالی این شرکت در بخشهای ارتباطات، رسانه دیجیتال و فناوری سبز میپردازد. هم اکنون نیز شرکت مخابراتی «هوآووی» یکی از بزرگترین مراکز تحقیق و توسعه فناوری را در شهر «ریشون لتسیون» تأسیس کرده است.
رژیم صهیونیستی با کمک چین به خاورمیانه وصل میشود
در کنار این نباید از طرح جاه طلبانه چینیها موسوم به «یک جاده – یک کمربند» گذشت. از آنجا که رژیم صهیونیستی علاقمند است تا خود را به عنوان هاب تجاری در منطقه معرفی کند از سرمایه گذاریهای زیر بنایی چینیها استقبال فراوانی میکند.
چینیها امیدوارند تا از طریق سرمایه گذاری در زیر ساختهای ارتباطی منطقه بتوانند از طریق عربستان سعودی و امارات یک مسیر تجاری را به سمت بندر «دقم» عمان و «گوادر» پاکستان به عنوان حلقه ارتباطی آسیا و اروپا باز کنند. این مسیر ریلی از طریق شهر بندری حیفا در شمال رژیم صهیونیستی به بندر اشدود و خلیج عقبه وصل خواهد شد.
ادامه بخشی از این خط آهن ریلی به ابر پروژه «نئوم» در شمالیترین بخش دریای سرخ وصل خواهد شد و از آنجا این خط آهن به سمت امارات و عمان خواهد رفت. هم اکنون گروه بین المللی شانگهای توسعه بندر حیفا را در دست گرفتهاند. همچنین شرکتهای چینی در حال توسعه یک بندر جدید در شهر اشدود هستند. شهری که محل استقرار بخشی از ناوگان ششم آمریکا در دریای مدیترانه است.
حضور چینیها در این نقاط طوری آمریکاییها را هراسان کرده که برخی از سناتورهای آمریکایی به دنبال اعمال برخی از مجازاتهای مالی علیه رژیم صهیونیستی در بودجه دفاعی سال ۲۰۲۰ این کشور بودند. اگرچه با توجه به نفوذ رژیم صهیونیستی در داخل کنگره آمریکا چنین مسئلهای بسیار بعید است اما نفس مطرح شدن چنین طرحی حساسیت موضوع را نشان میدهد. پیش بینی میشود، حجم سرمایه گذاریهای چین در تأسیسات زیر ساختی رژیم صهیونیستی به ۳ میلیارد دلار برسد.
صادرات فناوری پیشرفته رژیم صهیونیستی به چین، مهمترین دغدغه اسرائیل
با توجه به اینکه صادرات فناوری پیشرفته مهمترین کالاهای فروخته شده در بازارهای چین است، آمریکاییها نگران انتقال فناوریهای پیشرفته به چین هستند. این موضوع زمانی مهمتر میشود که بسیاری از شرکتهای رژیم صهیونیستی به دلیل روابط ویژه دو کشور دسترسی بی سابقهای به فناوریهای آمریکایی دارند.
اولین چالش جدی رژیم صهیونیستی و آمریکا در این باره به سال ۲۰۰۰ میلادی باز میگردد. زمانی که رژیم صهیونیستی قصد فروش رادار آرایه فازی فالکن را برای نصب بر روی ایلیوشینهای چینی داشت. از آنجا که فروش این فناوری میتوانست توازن را به نفع چین در منطقه تنگه تایوان بر هم بزند با تهدید آمریکا به تحریم مستقیم، تل آویو این معامله را به صورت یکجانبه لغو و ۳۵۰ میلیون دلار به طرف چینی غرامت پرداخت کرد.
علی رغم چالشی که این کار در روابط دو طرف ایجاد کرد، چین و رژیم صهیونیستی روابط دو جانبه را حفظ کردند. در مرحله بعد به دلیل ترس آمریکاییها از انتقال فناوریهای دو گانه به چین فشارها برای نظارت بیشتر بر صادرات کالاهای اسرائیلی شدت گرفت. این فشارها در نهایت منجر به اصلاح قانون کنترل صادرات توسط «کنست» و الحاق رژیم صهیونیستی به مکانیسم چندجانبه کنترل صادرات کالاهای متداول نظامی یا فناوریهای دارای کاربرد دوگانه شد
بر این اساس شرکتهای اسرائیلی باید برای صادرات کالاها و یا فناوریهایی که در لیست کالاهای دو گانه قرار دارند، مجوز جداگانهای را اخذ کنند. تشخیص صدور مجوز بر عهده شرکتها است و خود آنان باید تشخیص بدهند که آیا کالای فوق در این لیست قرار میگیرند و یا نه؟
علی رغم محدودیتهای فوق نگاهی به آمار موجود نشان میدهد که همچنان صدور کالاهای با فناوری پیشرفته از سوی رژیم صهیونیستی به سمت چین همچنان ادامه دارد. کالاهای با فناوری برتر حدود ۹۰ درصد صادرات رژیم صهیونیستی به چین را در برمی گیرد. این کالاها عمدتاً شامل میکروچیپ ها و تجهیزات ارتباطی را در برمی گیرد که عمدتاً از سوی شرکتهای آمریکایی تأمین میگردد. همین مسئله نشان میدهد که چقدر این موضوع برای طرف آمریکایی مهم است.
چین در یک دو راهی دردناک
بالا گرفتن تقابل آمریکا و چین میتواند برای تل آویو تبعات مهمی داشته باشد. رژیم صهیونیستی در صورتی که بخواد روابط اقتصادی خود را با چین کاهش دهد، بزرگترین بازار خارجی خود را از دست خواهد داد. این به غیر از سرمایه گذاری گستردهای است که در زیر ساختهای این رژیم ابتر باقی خواهد ماند.
صرفه نظر از دست رفتن منافع اقتصادی کلان، رنجاندن چین آن هم در این شرایط وضعیت امنیتی رژیم صهیونیستی را در منطقه با چالش روبه رو خواهد کرد. به عنوان مثال چین مهمترین شریک اقتصادی ایران به شمار میآید. در طول سالهای گذشته رژیم صهیونیستی تلاش کرده تا به نوعی چین را در مواضع خود ضد ایران همراه کند. در صورتیکه بحرانی در روابط چین و رژیم صهیونیستی ایجاد شود، این کشور نمیتواند امیدی به ایجاد فشار بیشتر علیه ایران داشته باشد.
در کنار این نباید فراموش کرد که چین علاوه بر ایران در سطح منطقه نیز حضور گستردهای دارد و بخش مهمی از پروژههای عمرانی در کشورهای عربی را تأمین مالی میکند. تیره شدن روابط با چین یعنی کنار گذاشته شدن از مهمترین بخش روابط تجاری خاورمیانه.
با این اوصاف میتوان به اهمیت نقطه عطف پیدا شدن جسد سفیر چین در رژیم صهیونیستی پی برد. البته به ظاهر مرگ سفیر بر اثر عوارض طبیعی روی داده و چینیها هم احتمالاً توضیح دولت رژیم صهیونیستی را خواهند پذیرفت اما سوال اینجاست که فشار ادامه دار آمریکا برای کاهش روابط با چین با پیدا جسد پامپئو هم میتواند حل شود یا تل آویو باید دست به یک انتخاب دردناک بزند.
نظر شما