با پیشرفت تکنولوژی و تغییر سبک زندگی در قرن جدید و در نتیجه افزایش جذابیتِ پوچ زندگی‌در شهرهای بزرگ، بسیاری از مردم ساکن در روستاها و شهرهای کوچک به فکر مهاجرت به شهرهای برخوردار و مراکز استان‌ها افتادند در نتیجه افزایش جمعیت و وسعت در مراکز استان‌ها اتفاق افتاد و در پی آن، گسترش شهرها با بی رحمی تمام به سمت کمربند سبز اطراف شهرها پیش رفت و کم کم باغ‌ها و زمین‌های کشاورزی و قنات‌ها تبدیل به آپارتمان‌ها و سازه‌های بدشکل شهری شدند.
این ساخت و سازهای یکطرفه صرفاً آسایشی موقت را برای ساکنین تازه شهر به وجود آورد غافل از آنکه در آینده‌ای نه چندان دور حتی آب و هوای سالم‌هم از آنها دریغ خواهد شد.
متأسفانه این هجوم بی‌رحمانه علیه درختان و طبیعت همچنان ادامه دارد و با این سرعت ساختن و تخریب، از شهرهای خوش آب و هوای دیروز چیزی جز خاطره‌ای دور به یاد نخواهد ماند.
نظر شما