مسعود سلامی فیلمبردار سینما در گفتگو با خبرنگار مهر درباره جدیدترین فعالیتهای خود گفت: آخرین فیلمی که در آن همکاری داشتم فیلم سینمایی «خط فرضی» به کارگردانی فرنوش صمدی بود که مربوط به ۵ ماه پیش میشود. البته در این مدت دو سه فیلم به من پیشنهاد شد اما به دلیل اینکه کمدی بودند و نمیخواهم در چنین آثاری حضور داشته باشم نپذیرفتم چون با وجود اینکه برای این آثار زحمت زیادی کشیده میشود اما نوع فیلمبرداری چنین آثاری هیچوقت به چشم نمیآید.
سلامی در بخش دیگر از صحبتهایش بیان کرد: شرایط کرونا باعث بیکاری اهالی سینما شده و وضعیت دستیاران من هم از این جهت خوب نیست. من از نزدیک هر روز این مساله را لمس میکنم و با این افراد در تماس هستم. در میان شغلهای مختلف سینمایی شرایط قشر دستیاران سختتر است. آنها باید هزینههای زندگی و کرایههای خانهها را پرداخت کنند، این وضعیت بیماری و بیکاری سبب شده فشار زیادی روی آنها بیاید و هیچکس هم نیست که برایشان کاری کند. صنف ما و خانه سنیما تنها یک نام را به یدک می کشند و هیچکس نمیتواند کاری برایشان انجا دهد بنابراین ادامه این وضعیت نگران کننده است.
وی افزود: در عید نوروز کمکهای ۵۰۰ هزار تومانی و یک میلیون تومانی به برخی از افراد شد ولی واقعاً این ۵۰۰ هزار تومان برای ۵ ماه بیشتر شبیه یک شوخی است. امنیت شغلی یعنی اینکه این افراد ماهانه دریافتی ای داشته باشند و با آن از پس هزینههای حداقلی زندگی بربیایند اما حتی همین حداقل دستمزد هم به آنها داده نمیشود. من امروز با چند نفر از بچهها صحبت کردم و متوجه شدم همه آنها ناراحت هستند و مشکل دارند.
این فیلمبردار بیان کرد: اگر بیماری کرونا نبود بالاخره جسته و گریخته از میان پروژهها دست به انتخاب میزدیم، سالی دو سه پروژه داشتیم و بچهها از پس زندگی خود برمی آمدند. وضعیت سینما به خودی خود بد بود و این بیماری کرونا شرایط آن را بدتر کرد.
سلامی توضیح داد: ممکن است فیلمبرداران پس اندازی داشته باشند و از رهگذر همان امور زندگی را مرتفع کنند اما دستیاران شرایط سختتری دارند و من نگران آنها هستم. همه در جریان وضعیت آنها هستند اما کاری از دست کسی برنمی آید، به نظرم دولت باید فکری برای آنها کند. این را هم باید اضافه کنم که هرچند پیش از این قرار بود در فیلمهایی همکاری کنیم اما شرایط بیماری و دلار سرمایه گذاران را به قدری ترسانده که دیگر حاضر به سرمایه گذاری نیستند و کار آن پروژهها هم متوقف شده است. این وضعیت باعث شده همه به سمت سریالهای نمایش خانگی بروند. ظاهراً همه چیز دست به دست هم داده تا سینما کشته شود.
فیلمبردار «آشفتهگی» عنوان کرد: هرچند پیشنهاد زیادی از سوی سریالهای نمایش خانگی داشتم اما تاکنون همکاری در آنها را نپذیرفته ام با این وجود شاید با این شرایط مجبور شوم کار در این آثار را هم بپذریم چون چند وقتی است به این فکر افتاده ام که حتی به خاطر دستیارانم هم که شده حضور در این پروژهها را بپذیرم. ترجیح من سینماست و برایم همچنان جذابیت دارد، مدیوم سینما حساسیتهای بیشتری دارد ولی در سریالهای شبکه نمایش خانگی باید از برخی موضوعات چشم پوشی کنیم، حساسیتهایمان کمتر باشد و شرایط کار در آن متفاوت است. تاکنون ترجیحم این بوده است که در آثار سینمایی کار کنم ولی شرایط فعلی باعث شده به همکاری در محصولات شبکه نمایش خانگی هم فکر کنم.
وی در پایان گفت: من خودم زمانی دستیار بودم، شرایط آنها را به خوبی درک میکنم. روزی نیست که به دستیاران خودم زنگ نزنم و در پی کمک رسانی به آنها نباشم. واقعاً وقتی پولی برای رفع هزینههای زندگی ندارند، باید چه کار کنند. همه آنها افراد محترمی هستند ولی وقتی پولی نداشته باشند چه باید کنند. هیچکس به فکر این معضل نیست.
نظر شما