به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از سایت ایتالیایی ونیز نیوز، فیلم «جنایت بی‌دقت» شهرام مکری یکی از فیلم‌های بخش افق‌های ونیز امسال است.
چهل سال پیش، در جریان انقلاب برای سرنگونی رژیم شاه در ایران، تظاهرکنندگان چندین سینما را به آتش کشیدند، چون آنها را نمادی از فرهنگ غرب می‌دانستند. در یک مورد غم‌انگیز، سینمایی با چهارصد نفر که در آن حضور داشتند، در آتش سوختند. چهل سال می‌گذرد و در ایران معاصر، چهار نفر تصمیم می‌گیرند که گذشته را به طرز غم‌انگیزی به امروز آورند.
شهرام مکری، فارغ‌التحصیل کارگردانی سینما و تلویزیون از دانشگاه سوره تهران، کارگردان و فیلم‌نامه‌نویس ایرانی است که زندگی حرفه‌ای وی به ژانرهای مختلف از جمله تیزرهای تلویزیونی و مستند پیوند خورده است. سال ۲۰۱۳ فیلم داستانی «ماهی و گربه» وی برنده جایزه ویژه افق‌ها برای محتوای نوآورانه در ونیز شد و سال ۲۰۱۴ نیز برنده جوایز هیات داوران جوان، فیپرشی و جایزه بزرگ جشنواره فرایبورگ را برد. «جنایت بی‌دقت» سومین فیلم وی است.
وی در مصاحبه‌ای درباره فیلم تازه‌اش توضیحاتی ارائه کرده است.
* گذشته‌ای که برمی‌گردد، داستانی است که خودش تکرار می‌شود. رابطه امروز با وقایع دهه ۱۹۷۰ (دهه ۵۰ شمسی) چگونه در این روایت ارایه شد؟
وقتی از تاریخ صحبت می‌کنیم، تمایل داریم به آن به عنوان چیزی جدا از زمان حال نگاه کنیم، اما تاریخ یک پیوستار است، گذشته و حال با هم تداخل دارند. جدا کردن این دو فقط برای سادگی بیان است. تاریخ ایران با دیواری روبه‌رو شده است به نام «انقلاب». هر اتفاقی که افتاده به قبل و بعد از آن تقسیم می‌شود. «جنایت بی‌دقت» داستان یکی از مهمترین اتفاق‌هایی است که به ساخت این دیوار کمک کرده است: آتش زدن سینما رکس.
برای من بسیار مهم است نشان دهم چگونه چهل سال پس از انقلاب، تاریخ در واقع جلو نرفته بلکه دارد در یک دایره می‌چرخد. شخصیت‌هایی از تاریخ تهران چهل سال پیش تهران را در تهران امروز هم می‌بینیم. می‌توان گفت روش من برانگیختن شخصیت‌های تاریخی ایران معاصر بوده است.
* کارنامه شما شامل تجربه‌های غیر سینمایی در مدیوم مستند و تلویزیونی هم می‌شود، این تجربه‌ها در ساخت این فیلم چقدر به شما کمک کرد؟
ساخت تیزرهای تلویزیونی تخصص من است. به‌خصوص که تولید کارهای تجربی هر روز پیچیده‌تر می‌شود: پیدا کردن بازار، یافتن سرمایه‌گذار… در میان همه این‌ها، من تدریس هم می‌کنم و البته تیزرهای تبلیغاتی هم می‌سازم. همه این‌ها به من کمک می‌کند تا شرایط جامعه امروز ایران را بهتر درک کنم، جامعه‌ای مشارکتی که در تلاش است رشد کند و در این مسیر مشکلاتی هم دارد.
علاقه زیادی که سینمای ایران به رئالیسم وسیع نشان می‌دهد، از رگه‌های مستند می‌آید، اما من سعی می‌کنم خودم را از آن دور کنم. حتی وقتی بخواهم مستندی بسازم با همکاری نسیم احمدپور، نویسنده همکارم سعی می‌کنیم تا جایی که ممکن است از زاویه واقع‌گرایانه فاصله بگیریم. این روش ما برای کارهای تجربی ما بسیار مفید است.
* معیارهایی که برای انتخاب بازیگران داشتید چه بود؟
جوانان زیادی در ایران علاقه‌مند هستند تا در دنیای سینما کار کنند. بسیاری از آنها در تئاتر کار می‌کنند و معمولاً بازیگرانی هستند که به من اعتماد دارند و این به من کمک می‌کند تا از تولید آثار محافظه‌کارانه دور شوم. معمولاً به تئاترهای تهران می‌روم و خودم بازیگرهایی را که بهتر هستند انتخاب می‌کنم. ما زیاد تمرین می‌کنیم و این برای سکانس‌های طولانی‌تر کمک زیادی می‌کند.
«جنایت بی‌دقت» به کارگردانی شهرام مکری اولین نمایش جهانی خود را روز ۷ سپتامبر (۱۷ شهریور) در دو سانس ۱۹:۱۵ و ۲۱:۴۵ در ونیز برای متخصصان سینما و رسانه تجربه کرد و امروز (۸ سپتامبر، ۱۸ شهریور) نیز ساعت ۱۴:۱۵ همزمان دو نمایش در دو سالن جداگانه برای عموم خواهد داشت. این فیلم ۹ سپتامبر (۱۹ شهریور) نیز در چهار نوبت در سانس‌های ۹، ۱۱، ۱۴:۱۵ و ۱۶:۳۰ بار دیگر اکران می‌شود.
نظر شما