به‌گزارش خبرگزاری مهر، جدیدترین رمان منیرالدین بیروتی با نام «بوی مار» روی پیشخان کتابفروشی‌های سراسر کشور قرار گرفت. رمان «بوی مار» بیروتی نیز همچون بقیه آثار این نویسنده شاخص روزگار ما، زبان و فرمی متفاوت با آثار دیگرش دارد و این بار به‌دلیل فرم روایت رمانش (نامه‌نگاری و روزنامه‌نگاری) زبانی روان‌تر برگزیده که در ظاهر خواندنش را سهل‌تر کرده اما در عین حال شکل ذهنی داستان، فراز و نشیب‌های خاص خودش را دارد.
شخصیت اصلی داستان نامش «عمید» است. نامی که خود گویای معانی بسیار و حتی متضادی است. معنی این اسم در فرهنگ معین سرور و بزرگ قوم است، در دهخدا معادل دلشکسته و غمگین از شکست خوردن در عشق و در فرهنگ عمید معادل سردار و همچنین مسئول اخذ مالیات! عمید به دیگران و به عزیزانش نامه می‌دهد و در این جهت است که سعی می‌کند پرده از رازهای واقعه بردارد.
منیرالدین بیروتی متولد سال ۱۳۴۹ در بغداد، نویسنده ایرانی که توانسته دوبار جایزه ادبی گلشیری را از آن خود کند. یک بار برای مجموعه‌داستان «تک خشت» سال ۱۳۸۳ و بار دیگر برای رمان «چهار درد» سال ۱۳۸۵.
حضور در کلاس‌های هوشنگ گلشیری و بعدها کلاس‌های شهریار مندنی‌پور از او داستان‌نویسی ساخته که سعی در خلق و ایجاد فضاهای نو دارد و البته که به زبان و تشخصی منحصربه‌فرد در آثارش رسیده. به‌ویژه اینکه در هر اثر وی می‌توان ردپای تکنیک‌ها و یک فرم متفاوت را جست‌وجو کرد. در عین حال زبان و نثر بیروتی همواره خاص و به‌شیوه خودش بوده است. مجموعه‌داستان‌های «فرشته»، «تک خشت» (برنده جایزه گلشیری)، «دارند در می‌زنند»، «آرام در سایه»، و رمان‌های «چهاردرد» (برنده جایزه گلشیری)، «سلام مترسک»، «ماهو» و «بحر و نهر» آثار او در طول سه دهه اخیر است.
«بوی مار» ۳۴۳ صفحه دارد و با جلد شومیز، کاغذ سبک و با قیمت ۵۹,۰۰۰ تومان به بازار نشر عرضه شده است.
در بخشی از این رمان می‌خوانیم:
«این را همیشه به‌یاد داشته باش که هر کسی (خوب بشنو و خوب بفهم که می‌گویم «هر کسی») بگوید یا بخواهد که به تو نشان بدهد (با هر زبان و هر شیوه‌ای) که رمزآلود است و عجیب و مرموز، یا ابله است و یا شیاد و هرکدام هم که باشد درهرحال دوری جستن از او امری است واجب و حتی فریضه‌ای است محتوم!»
نظر شما