روایتی غم‌انگیز از زندگی یک جانباز

من شیمایی هستم ۵۴ سال سوم هست با کارگری زندگیم بازند رفت برگه ادامه میدهم وام برای نور چشمیها هست با انهایی که کوپن پ پ دارند کسی خدا نمیشناسد دین خدا همش دروغ دروغ

جانبازی که بعد از سی وپنج سال دوندگی فقط پانصدهزار تومن کمک معیشت گرفتم از خودم خجالت میکشم شب موقع خواب یک ریگ توی رختخواب خود بیندارید تازه خواهید فهمید ترکش چگونه مارا اذیت میکنددردگوش و اعصاب بکنا

بله برادران محترم این یک نمونه و یک مشت از خروار است حالا به نظر شما در این سن و سال با اینهمه صدمات وارده بر اعصاب و جسم و روح، باتنی رنجور بیمار بیکار بی درآمد و با گوشه وکنایه اطرافیان با چند فرزند

با یک میلیون تومان مستمری معسری در این اوضاع نابسامان چگونه میشود زنده ماند معجزه است

سلام وعرض ادب خدمت مدیر وهمه بچه های جبهه وجنگ یه کسایی حقوق جانبازی می گیرند اصلا رنگ جبهه رو ندیدن زندگی جانبازی همه اش خاطره ولی................. یاحق برادر.............