خبرگزاری مهر- گروه استانها، سکینه اسمی*: آذربایجان غربی با تولید سالانه ۱.۳ میلیون تن قطب اول تولید سیب کشور به شمار می‌رود، اما فصل پاییز و برداشت سیب که آغاز میشود، جاده‌های این استان به‌خصوص شهرستان ارومیه مملو از انباشت سیب‌های زیردرختی است؛ منظره‌ای که گویای نبود سیاست واحدی برای حل این مشکل اساسی است.
از کنار ایجاد منظره زشت و غیربهداشتی حاصل از انباشت سیب در حریم قانونی جاده‌ها بگذریم این موضوع نه تنها ضربه اساسی به اقتصاد کشاورزان می‌زند بلکه باعث افت کیفیت سیب‌ها و به تبع آن بی رغبتی بازارهای جهانی برای خرید آبمیوه و کنسانتره‌های حاصل از این سیب‌های تولیدی بی کیفیت میشود.
قانون به صراحت از ممنوعیت انباشت سیب در حریم قانونی جاده‌ها خبر داد و بیش از ۲۰ جایگاه بهداشتی نیز برای جمع آوری سیب‌های زیردرختی ایجاد و مقرر شده دانشگاه علوم پزشکی، سازمان راهداری و حمل و نقل جاده‌ای و نیروی انتظامی موضوع جمع آوری سیب زیر درختی در مسیر جاده‌ها و انتقال به کارخانجات صنایع تبدیلی ساماندهی و نظارت کنند اما هیچ اقدام عملی در این زمینه صورت نگرفته است.
چند سالی است قوانین و دستورالعمل‌هایی مبنی بر ممنوعیت انباشت سیب زیر درختی در حاشیه جاده‌ها مصوب شده اما عدم نظارت و بازدارنده‌ای این قوانین نتوانسته چاره ساز حل این مشکل شد و هنوز صدها مرکز غیرمجاز در حاشیه جاده‌های آذربایجان‌غربی دایر شده و سیب زیر درختی را خریداری و انباشت می‌کنند.
انباشت در این مراکز معمولا” در حاشیه جاده‌ها و بدون نظارت مراکز متولی امر صورت می‌گیرد و به خاطر غیراصولی و غیربهداشتی بودن آن بخشی از محصول قبل از رسیدن به چرخ صنعت کیفیت خود را از دست می‌دهد و یا بر اثر عوامل محیطی آلوده میشود.
هر چند امسال نزدیک ۸۰ مرکز خرید محصولات کشاورزی از جمله سیب دایر شده و از هفته‌های گذشته از برخورد شدید و قانونی با افرادی که اقدام به انباشت سیب در حریم قانونی جاده‌ها می‌کنند خبر داده میشود، اما باغداران و دلالان بی توجه به این قوانین سریال ادامه دار خود را تکرار می‌کنند.
نبود بازار مناسب، نبود برنامه مشخص و الگوی مناسب کشت، نبود سورت و بسته بندی مناسب محصول، منطقی نبودن قیمت‌ها با توجه به هزینه تولید، گران بودن هزینه‌های حمل و نقل نیز در این استان سکانس‌های سریال تکرار سیب آذربایجان غربی است. سریالی که پایان آن کام باغداران را تلخ می‌کند و حسرت تماشای هدر رفت آب و سرمایه‌های ملی برای استان به‌جا می‌گذارد.
بیش از ۳۰ درصد سیب تولیدی استان صنعتی است و نزدیک ۲ دهه طرح جمع آوری مراکز جمع آوری سیب زیر درختی در دستور کار نهادهای ذیربط قرار دارد، اما نه زیرساخت‌ها و نه ساز و کار این کار به درستی فراهم نیست و هیچ برنامه و تدبیری برای حل بازار این بخش از سیب استان تاکنون اندیشیده نشده است.
تجارت سیب در سطح کشور و استان دارای ارزش ۱۰۰ میلیون دلاری است که می‌تواند، موتور محرک اقتصاد کشاورزی و به دنبال آن موتور محرکه اقتصاد استان عمل کند چرا که در آذربایجان‌غربی ۲۵ درصد ارزش افزوده حاصل از تولید در بخش کشاورزی است و همچنین بخش کشاورزی ۳۲.۸ درصد اشتغال فعال استان را تشکیل می‌دهد.
امرار و معاش بیش از ۶۰ هزار خانوار روستایی و شهری در استان به صنعت سیب درختی وابسته است. ده‌ها هزار نفر نیز به‌صورت غیرمستقیم پس از تولید در امر برداشت، بسته‌بندی، فروش، صادرات و سایر بخش‌های مرتبط با این محصول فعالیت می‌کنند.
سال‌ها است عدم برنامه ریزی منسجم، نبود بسته بندی و سورت مناسب با بازارهای جهانی، عدم همراهی باغداران و همراهی تشکل‌های کشاورزی و بخش دولتی موجب شده دود این موازی کاری به چشم اقتصاد استان برود و زمان آن رسیده است به جای برگزاری جلسات روتین و بدون نتیجه گام‌های عملی برای حل این مشکلات برداشت.
* مدیر خبرگزاری مهر استان آذربایجان‌غربی
نظر شما