خبرگزاری مهر - گروه بین الملل: برای پاک کردن سابقه استعماری فرانسه از ذهن جهانیان در ادبیات سیاسی معاصر از این کشور به عنوان مهد دموکراسی در غرب یاد میکنند اما در همین مهد دموکراسی اتفاقاتی رخ میدهد که اگر انسان با اندکی تأمل به آنها بنگرد متوجه میشود که روحیه استعمارگری نه تنها از فرانسه رخت برنبسته بلکه سابقه طولانی این کشور در این امر چراغ راهی شده برای ساکنین جدید الیزه.
موارد زیادی برای اثبات این امر وجود دارد اما آنچه که در این روزها موجب شده تا این ویژگی فرانسه بیشتر به چشم بیاید سناریویی است که علیه مسلمانان چیده شده و متأسفانه اقدام یک چهره افراطی در این میان موجب شده تا این سناریو با سرعت و قدرت تخریب بیشتری به کار خود ادامه بدهد.
ماجرا از کجا آغاز شد
اقدامات الیزه علیه مسلمانان سابقهای دیرینه دارد در راستای همین اقدامات، در اواخر ماه گذشته میلادی «امانوئل ماکرون» رئیس جمهور فرانسه با برجسته کردن اقدامات گروههای افراطی لایحهای را علیه مسلمانان ارائه کرد.
آیا در فرانسه به همان راحتی که میتوان به مقدسات مسلمانان توهین کرد امکان توهین به سایر ادیان و زیر سوال بردن مقدسات آنها و موراد مشکوکی همچون هولوکاست نیز وجود دارد؟
ماکرون سپس در نطقی که توجه رسانهها را به خود جلب کرد از لایحه دولت فرانسه برای مقابله با آنچه که آنرا «جداییطلبی مذهبی» نامیده بود پرده برداشت.
رئیس جمهوری فرانسه در این خصوص تصریح کرد که قصد دارد با لغو سیستم آموزش و تربیت امامهای مساجد و واعظان مذهبی در خارج از کشور، اسلام در کشورش را از نفوذ خارجی آزاد کند.
این لایحه که پیشنویس آن قرار است تا پایان سال جاری در اختیار شورای وزیران قرار گیرد و اوایل سال آینده میلادی نیز به پارلمان فرانسه ارائه شود محدودیتهایی برای آموزش و فعالیت محافل و تشکلهای اسلامی فراهم میکند.
بر این اساس همچنین قرار است نظارت بر شیوه تربیت و آموزش امامان جماعت و واعظان اسلامی و نیز کنترل بر چگونگی تأمین اعتبارهای مالی و بودجه نهادهای مذهبی تقویت شود.
در حالی که این کشور در کش و قوس بررسی این لایحه بود محاکمه عوامل حمله به دفتر مجله هتاک «شارلی ابدو» در فرانسه آغاز شد. یادآور میشود پنج سال قبل چند فرد مسلح با حمله به دفتر مجله شارلی ابدو اقدام به قتل کارکنان این نشریه کرده بودند.
شارلی ابدو به انتشار تصاویر و کاریکاتورهای موهن مشهور است و در همین رابطه پنج سال قبل اقدام به انتشار کاریکاتورهایی درباره حضرت محمد (ص) کرده بود که با محکومیتهای بین المللی مواجه شد.
اخیراً یک معلم فرانسوی با نشان دادن تصاویر موهن مجله شارلی ابدو در سر کلاس، خشم مسلمانان را برانگیخت تا جایی که یک جوان مسلمان این معلم تاریخ را با سلاح سرد به قتل رساند.
قتل این معلم فرصت مظلوم نمایی برای فرانسه و حمله گسترده به مسلمانان را فراهم کرد و ماکرون نیز با فرصت طلبی خاص خود و با حمایت از اقدامات این مقتول بار دیگر بر لزوم اجرای لایحه جنجالی خود تاکید کرد که همین امر با انتقادهای جهانی مواجه شد.
دلیل عدم برخورد با هتک حرمت مسلمانان در فرانسه چیست؟
همانطور که اشاره شد هتک حرمت مسلمانان و توهین به مقدسات در فرانسه سابقه طولانی دارد اما چرا با وجود انتقادهای گسترده جهانی و رقم خوردن حوادثی همچون کشتار شارلی ابدو، قانونگذاران فرانسوی اقدامی را برای پایان دادن به این اقدامات انجام نمیدهند؟
پاسخی که میتوان به این پرسش داد آن است که فرانسه در راستای تنگ کردن عرصه بر مسلمانان و محدود کردن هر چه بیشتر آنها، از روی عمد دست نشریههایی همچون شارلی ابدو را باز گذاشته تا آنها با توهینهای گاه و بیگاه خود به مسلمانان و مقدسات دین اسلام، سبب تحریک مسلمانان شده و سپس به ناگاه چهرههای افراطی مشکوک وارد عمل شده و با دست زدن به اقداماتی همچون حمله به دفتر مجله شارلی ابدو و یا قتل این معلم فرصت را برای حمله همه جانبه علیه مسلمانان فراهم آورند.
نکتهای که باید به آن توجه کرد آن است که حاکمان سازشکار نه تنها با سیاستهای ضد اسلامی کشورهایی همچون فرانسه مشکلی ندارند بلکه برای تضمین حکومتهای ضد مردمی خود از این سیاستها حمایت نیز میکنند
نکتهای که میتوان به آن توجه کرد این است که آیا در فرانسه به همان راحتی که میتوان به مقدسات مسلمانان توهین کرد امکان توهین به سایر ادیان و زیر سوال بردن مقدسات آنها و موارد مشکوکی همچون هولوکاست نیز وجود دارد؟
موج سواری اعراب سازشکار
اما صحبتهایی که ماکرون در حمایت از این معلم مقتول داشته و صحبتهایی که علیه مسلمانان ایراد کرده موجب بروز اعتراضات گسترده از سوی کشورهای اسلامی شده و در همین فضا حکام کشورهای عرب حاشیه خلیج فارس که به سبب عادی سازی روابط با رژیم صهیونیستی و سازش با این رژیم مورد انتقادات گسترده قرار گرفتهاند فرصت را غنیمت شمرده و با سوار شدن بر موج ایجاد شده اقدام به انتقاد از ماکرون کردهاند.
نکتهای که باید به آن توجه کرد این است که حاکمان سازشکار نه تنها با سیاستهای ضد اسلامی کشورهایی همچون فرانسه مشکلی ندارند بلکه برای تضمین و دوام حکومتهای ضد مردمی خود از این سیاستها حمایت نیز میکنند.
نظر شما