به گزارش خبرگزاری مهر، فرناز محمدی معاون اداره کل فراهم‌آوری سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران با بیان این مطلب درباره قانون واسپاری توضیح داد: قانون واسپاری به معنای اهدای چند نسخه از هر اثر به کتابخانه‌های تعریف شده است که این قانون برای هریک از ناشران براساس تیراژ کتاب تعیین می‌شود.
وی درباره فواید قانون واسپاری برای ناشران و نویسندگان متذکر شد: ارائه حداقل دو نسخه از هر کتاب به کتابخانه ملی توسط ناشران منجر به حفاظت و نگهداری از آثار مکتوب برای مردم می‌شود و برای همیشه در کتابخانه ملی ایران ماندگار خواهد شد. از سوی دیگر مشخصات کتاب‌ها در کتابشناسی ملی ثبت و برای عموم کاربران قابل رؤیت خواهد بود.
معاون اداره کل فراهم‌آوری سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران عنوان کرد: کتابشناسی‌های ملی هر کشور ویترین فرهنگ، ادب و تاریخ آن کشور است.
وی ادامه داد: در تمام دنیا هر فرد و یا پژوهشگری که بخواهد درباره موضوعی تحقیق کند در گام نخست به کتابشناسی ملی رجوع می‌کند تا رصد کند که چه منابع اطلاعاتی درباره آن موضوع پژوهش وجود دارد. بنابراین هر چه کتابشناسی ملی کشور غنی‌تر باشد دستاوردهای علمی و تحقیقاتی بهتر و در سطح وسیع‌تری معرفی خواهند شد.
محمدی اشاره کرد: با این اوصاف ناشران نسبت به پایبندی و اجرای قانون واسپاری نه تنها به عنوان یک وظیفه ملی نگاه کنند بلکه می‌توانند از این بستر برای معرفی و تبلیغ نیز بهره ببرند. مهمترین کاربران برای ناشران کتابخانه‌ها، دانشجویان و اهالی تحقیق و پژوهش هستند و بررسی کنند چه کتاب جدیدی در حوزه موضوعی مورد نظر آنها وارد بازار شده است و یا در آینده به بازار می‌آید. بنابراین اگر موجودی برای هر رکورد کتابشناسی ملی وجود نداشته باشد می‌تواند این پیام را به کتابخانه‌ها، محققان و یا مشتریان مخابره کند که شاید این کتاب هنوز منتشر نشده و خب این به ضرر ناشر است.
وی افزود: بنابراین اهدا دو نسخه از کتاب به کتابخانه ملی نباید برای ناشر هزینه تلقی شود، بلکه باید به آن به عنوان یک کانال غیرمستقیم برای عرضه آثار نگریست. چراکه جویندگان کتاب‌های چاپ شده ناشران در داخل و خارج از کشور از طریق کتابشناسی ملی انجام می‌شود و متوجه چاپ آثار مورد نظر خواهند شد.
محمدی ادامه داد: آن دسته از نویسندگان و پدیدآوران آثاری که ناشر کتاب‌ها آنها قانون واسپاری را انجام نداده‌اند و قصد دارند کتاب‌هایشان برای آیندگان حفظ و نگهداری شود می‌توانند یک یا دو نسخه از آثارشان را به‌صورت حضوری و یا از طریق پست به کتابخانه ملی اداره کل فراهم آوری و حفاظت ارسال کنند و اطلاعات کتابشناختی آثاری که به این شکل به دست کتابخانه می‌رسد در کتابشناسی ملی ثبت خواهد شد.
وی همچنین درباره فایده مستند کردن نام‌ها نیز اشاره کرد: همچنین اسم نویسنده در کتابشناسی ملی مستند و سپس ثبت می‌شود. فایده مستند کردن نام برای نویسنده این است که به متمایز شدن افراد با نام‌های مشابه در جوامع علمی و تحقیقاتی کمک می‌کند و از سوی دیگر وقتی کتابی در هر کجای دنیا به کتابخانه ای وارد شود آن کتابخانه برای درج نام نویسنده به کتابشناسی‌های ملی مراجعه می‌کند به خصوص کتابشناسی ملی کشوری که آن کتاب در آنجا منتشر شده است تا بتواند نام دقیق نویسنده را از کتابشناسی ملی احصا کند.
محمدی گفت: اطلاعات کتابشناسی ملی ایران دربرگیرنده کارنامه نشر هر یک از ناشران و نویسندگان ایرانی است که از هر نقطه‌ای در جهان و از طریق وب سایت سازمان قابل دسترسی و مشاهده است اما متأسفانه هنوز درصد قابل توجهی از نویسندگان و حتی ناشران از فواید و اهمیت سپردن نسخه‌ای از آثار خود به این کتابخانه اطلاع کافی ندارند.
نظر شما