مهرستان در آتش بی مهری می سوزد/نبود تجهیزات آتش نشانی در روستاها

خبرگزاری مهر - گروه استان‌ها، مهران خاکی زائی؛ روستاهای شهرستان مهرستان مدت هاست که در انتظار برخورداری از تجهیزات و پایگاه‌های آتش نشانی برای مقابله با حوادث و کاهش تلفات آتش سوزی و تحقق اصل توسعه روستایی هستند.

به گفته کارشناسان، ایمنی از اساسی‌ترین نیازهای زندگی بشر بوده و اقدام برای کاهش خسارت ناشی از حوادث آتش سوزی احتمالی، از تدابیر و تلاش‌های دوراندیشانه انسان در این زمینه است.

خسارت‌های ناشی از حوادث آتش سوزی را می‌توان با مدیریت صحیح پیشگیرانه، ارتقای آگاهی مردم و تهیه امکانات لازم برای مواجهه با چنین رویدادی به حداقل کاهش داد.

برخورداری از لوازم و تجهیزات لازم آتش نشانی از مهمترین عوامل اولیه در کاهش میزان خسارت‌های احتمالی ناشی از آتش سوزی است که نبود آن موجب گسترش حریق و بروز خسارت‌های مالی و جانی می‌شود.

در حال حاضر روستاهای شهرستان مهرستان به علت نداشتن تجهیزات و لوازم آتش نشانی در مواقع بروز آتش سوزی، فرصت مهار زودتر آتش را از دست می‌دهند.

شهرستان مهرستان با جمعیتی بالغ بر ۷۵ هزار نفر دارای ۲۷۰ پارچه آبادی روستا است که دورترین روستای آن بیش از ۱۰۰ کیلومتر با مرکز آن فاصله دارد

گفتنی است شهرستان مهرستان با جمعیتی بالغ بر ۷۵ هزار نفر دارای ۲۷۰ پارچه آبادی روستا است که دورترین روستای آن بیش از ۱۰۰ کیلومتر با مرکز آن فاصله دارد که اعزام نیرو و ماشین آلات آتش نشانی از مرکز شهرستان به هر کدام از این روستاها، زمانبر بوده و در عوض شعله‌های آتش عجول و حریص هستند.

با توجه به محرومیت جامعه روستایی از تشکیلات مدیریت بحران یا گروه‌های داوطلب امداد و نجات به روز و همچنین وقوع ۶۰ درصد مجموع آتش سوزی‌های شهرستان در این مناطق، نیاز به احداث پایگاه‌های آتش نشانی یا تجهیز روستاها به تجهیزات سبک آتش نشانی کاملاً احساس می‌شود.

طبق استانداردهای روز مدت زمان رسیدن امدادگران آتش نشانی به محل حادثه ۳ دقیقه است که با توجه به طولانی بودن برخی مسیرها، کمک به توانمندسازی مناطق روستایی می‌تواند نقش مؤثری در کاهش خسارت ناشی از بحران‌های طبیعی و انسانی ایفا کند.

بر اساس بندهای ۳۰ و ۳۹ اساسنامه تشکیلات و سازمان دهیاری‌های خودکفا، دهیاری‌ها موظف به اتخاد تدابیر لازم برای حفظ روستا از خطر سیل، حریق و همکاری با واحدهای امداد رسانی در هنگام وقوع حوادث و سوانح غیرمترقبه و بلایای طبیعی هستند.

بر این اساس، وظیفه دهیاری‌ها برای همکاری با مسئولان برای ساخت پایگاه آتش نشانی و انجام اقدام‌های ایمنی برای حفظ روستا در برابر خطرات آتش سوزی و سایر حوادث بیشتر می‌شود.

کارشناسان می‌گویند در روستاهای بزرگ و دارای آسیب پذیری بالا، باید پایگاه‌هایی بر اساس معیارهای جمعیتی، وسعت پوشش گیاهی اطراف روستاها و تعداد حوادث آتش سوزی روی داده در این منطقه، مکان یابی و احداث شود تا علاوه بر خدمت رسانی به این روستا به روستاهای همجوار نیز خدمات ارائه کند.

آتش گرفتن یک واحد مسکونی در روستای کهن ملأ

در همین راستا ذاکر هونکزهی دهیار روستای کهن ملأ شهرستان مهرستان در گفت و گو با خبرنگار مهر، اظهار داشت: روز گذشته بر اثر آتش گرفتن چراغ نفتی یک منزل مسکونی به همراه کلیه لوازم خانگی و مدارک شناسایی از بین رفت.

صاحب این منزل مسکونی یکی از افراد ناتوان و از قشر زحمت کش کارگری است

وی افزود: صاحب این منزل مسکونی یکی از افراد ناتوان و از قشر زحمت کش کارگری است که ۴ نفر در این منزل مسکونی زندگی می‌کردند که خوشبختانه خسارات جانی نداشت.

دهیار روستای کهن ملأ ادامه داد: پس از مطلع شدن از وقوع آتش سوزی سریعاَ به واحد آتش نشانی شهر مهرستان اطلاع رسانی کردیم اما پس از مهار کردن آتش متأسفانه منزل مسکونی کاملاً تخریب و از بین رفته بود.

هونکزهی بیان داشت: اگر چنانچه دهیاری روستای کهن ملأ و سایر دهیاری‌های شهرستان مهرستان مجهز به امکانات آتش نشانی باشند می‌توان از احتمال وقوع و یا گسترش چنین حوادثی تا حد ممکن جلوگیری کرد.

وی بیان کرد: از مسئولین مربوطه خواستاریم جهت تجهیزات آتش نشانی و پایگاه‌های جاده‌ای اورژانس در شهرستان مهرستان اقدام و تدابیری اتخاذ کنند.

تنها یک روستای بخش مرکزی مهرستان دارای ماشین آتش نشانی است

عبدالباسط سپاهی، بخشدار بخش مرکزی مهرستان هم در گفت و گو با خبرنگار مهر، اظهار داشت: ایجاد ایستگاه آتش نشانی در ۴ نقطه از شهرستان مهرستان پیشنهاد داده شده و مکاتباتی هم در این زمینه انجام شده است.

وی با اشاره بر اینکه تنها یک روستای بخش مرکزی مهرستان دارای ماشین آتش نشانی است، افزود: قطعاً استقرار تجهیزات و ماشین آلات آتش نشانی در روستاهای چد، مدحوک، دیه‌ی، کهن مگار و مولتان ضروری است.

لازم به ذکر است که شهرستان مهرستان واقع در شرق استان سیستان و بلوچستان در دی ماه سال ۱۳۸۷ با ارتقا سراوان به سه شهرستان مهرستان، سیب و و سوران و سراوان فعلی به عنوان شهرستان معرفی شد، اما با وجود گذشت بیش از ۱۲ سال از شهرستان شدن آن همچنان با مشکلات عدیده زیرساختی از جمله آبرسانی، جاده‌های استاندارد، قطعی مکرر تلفن ثابت و اختلالات شبکه مخابراتی در آنتن دهی تلفن همراه و اینترنت و همچنین خدمات شهری و روستایی رو به رو است که امیدواریم هرچه زودتر برای بر طرف شدن این معضلات اقدامی سریع و عملیاتی انجام شود.