خبرگزاری مهر - گروه هنر- زهرا منصوری: این برای پیش از کرونا بود که فقط اسفندماه باب طبع تهیه‌کنندگان برای اکران فیلم‌های‌شان نبود و همه در تکاپو برای سهم‌خواهی از ترکیب اکران نوروز بودند، حالا به لطف این ویروس، این چرخ چرخیده و آنها نه فقط اسفند که بلکه تمام ماه‌ها و فصل‌ها را مناسب نمی‌بینند! هیجان و اصراری هم برای ورود به جدول اکران نوروزی ندارند. حالا هرچند جریان اکران کم رمق و بی رمق است اما روند تولید همچنان ادامه دارد و مجوزهای ساخت اعطا می‌شود تا آثار سینمایی ساخته و یکی پس از دیگری روی هم انباشته شوند.
این روزها نزدیک به سیصد فیلم در صف اکران هستند و سرنوشتی نامعلوم را در کشوی میز تهیه‌کنندگان به انتظار نشسته‌اند! هرچند این روند انبوه‌سازان به این گزاره که در ایران سود فیلمسازی در همان مرحله تولید است، قوت می‌بخشد اما واکاوی این موضوع که سال‌هاست از سوژه‌های خبرنگاران است، در این روزهایی که مشکلات ریز و درشت در مسیر سینما کم نیست، از مدار خارج است. در این گزارش هم قصد ندارم از این سوژه پرتکرار اما پرنکته و همیشه‌تازه بگویم، بلکه مساله‌ام همان بحث «اکران» است.
یک مرور؛ قربانیان آزمون و خطا در بحران
سال گذشته وقتی جشنواره سی و هشتم برگزار شد، در همان روزهایی که کوران کرونا در ووهان بیداد می‌کرد و ما از دیدن ویدیوهای بیماران و نقش بر زمین شدن یکباره آنها در معابر و ایستگاه‌های مترو متعجب می‌شدیم، هیچکس تصور نمی‌کرد که این ویروس به سرعت همه جای جهان را تسخیر کند. در همان روزهای پر ابهام، سازندگان فیلم سینمایی «خوب، بد، جلف» تصمیم گرفتند برخلاف سنت سینما و سینماگران در اسفندماه، این فیلم را به بلافاصله بعد از جشنواره به نمایش بگذارند تا تصورات رایج درباره ضررده بودن این بازه زمانی را دستخوش تغییر کنند، همین هم شد؛ «خوب، بد، جلف» به فاصله یک هفته به فروش بالغ بر یک میلیارد تومان دست یافت تا از آن به عنوان یکی از پدیده‌های اکران یاد شود اما عمر این پدیده همان یک هفته بود.
با انتشار خبر ورود کرونا به ایران، سینماها از نخستین مراکزی بودند که طرح تعطیلی آنها کلید خورد. به تبع آن، این فروش طوفانی هم فروکش کرد. در گام بعدی هم فیلم‌های متقاضی اکران نوروزی از طلایی‌ترین فصل سال پا پس کشیدند تا سومین قطعه فروپاشی پازل اکران برداشته شود. حالا اما حساب و کتاب تعداد این قطعات از شمارگان خارج شده است، گویا این جورچین تکمیل شدنی نیست و دنباله‌ای بلندبالا دارد.
با آرام شدن نسبی وضعیت بیماری و با وعده‌هایی که سازمان سینمایی و شورای صنفی نمایش در جهت حمایت از فیلم‌ها می‌دادند سرانجام محمد کارت و رسول صدرعاملی (کارگردان و تهیه‌کننده فیلم) راضی به اکران «شنای پروانه»؛ محبوب‌ترین فیلم جشنواره سی و هشتم شدند اما این نمایش دیری نپایید، وعده‌ها عملی نشد و سازندگانش به نشانه اعتراض از ادامه اکران انصراف دادند تا پیکر نیمه جان این فیلم بماند برای روزهای بهتر؛ روزهایی که هیچوقت برای «شنای پروانه» خودنمایی نکردند و این فیلم غریق نجاتی در این سیلاب بحران به خود ندید.
این مرور کوتاه بر عجیب‌ترین روزهای ثبت شده در تاریخ معاصر برای این بود که بگوییم هرچند این روزها از سینما به عنوان یک عنصر «نمرده» یاد می‌شود اما راه تنفسش خیلی وقت است که تنگ شده که حتی التیام‌های کوتاه مدت گاه و بیگاه مانند برگزاری جشنواره فیلم فجر هم نتوانسته است آن را سرپا کند.
این روزها در سینماها چه خبر است؟
اسفندماه است؛ آخرین روزهای یک سال سخت و غیرقابل پیش‌بینی، آخرین روزهای پرتلاطم و بی‌جان شغل‌های آسیب‌دیده از کرونا؛ ویروسی که حالا جانی دوباره گرفته و غرش آن ادامه‌دار است، آخرین روزهای یک سال پرغبار. هرچند از ابتدای امسال سینما سهم چندانی از فیلم‌های ساخته شده نداشت و یا اکثر فیلم‌های به نمایش درآمده از سال‌ها پیش، مدت‌ها در صف اکران بودند اما به گواه سینماداران و البته آمار منتشر شده درباره تعداد مخاطبان در سی و نهمین جشنواره فیلم فجر، به نظر می‌رسد بعد از این رویداد سینمایی علی‌رغم مصاحبه‌های چندین و چندباره سینماگران درباره امن بودن سینماها، این فیلم‌های تازه و البته جاذبه همیشگی جشنواره فیلم فجر بود که باب آشتی مخاطبان با سینما را باز کرد. اما این تجربه هم محدود به همان بازه ۱۰ روزه فجر ماند.
در حال حاضر سینماهای کشور میزبان ۹ فیلمی است که تاریخ شروع نمایش برخی از آنها حتی به نیمه ابتدایی سال بازمی‌گردد برخلاف روال سال‌های پیش که فیلم‌های اکران شده سقف نمایش داشتند این اما برای اولین بار در یک دهه گذشته است که طول مدت نمایش یک فیلم محاسبه نمی‌شود در حال حاضر سینماهای کشور میزبان ۹ فیلمی است که تاریخ شروع نمایش برخی از آنها حتی به نیمه ابتدایی سال بازمی‌گردد برخلاف روال سال‌های پیش که فیلم‌های اکران شده سقف نمایش داشتند این اما برای اولین بار در یک دهه گذشته است که طول مدت نمایش یک فیلم محاسبه نمی‌شود. این موضوع هم ناشی از عرضه نشدن فیلم‌های جدید از سوی سینماگران است؛ همان موضوعی که اوایل بهمن ماه شورای صنفی نمایش را به تعطیلی موقت کشاند.
هرچند مرتضی شایسته دبیر شورای صنفی نمایش هیچگاه تن به اعلام این موضوع نداد، اما طبق شنیده‌ها و بر اساس خبرهای غیررسمی آنچه این شورا را به تعطیلی کشانده بود عدم حمایت، همکاری، تعامل و پایبندی سازمان سینمایی به تعهداتش بود که پیش از آن وعده‌هایی درباره حمایت از فیلم‌هایی داده بود که حاضر به نمایش شوند.
این روزها «شنای پروانه» ساخته محمد کارت، «دیدن این فیلم جرم است» ساخته رضا زهتابچیان، «پیشی میشی» ساخته حسین قناعت، «بی حسی موضعی» ساخته حسین مهکام، «آبادان یازده ۶۰» ساخته مهرداد خوشبخت، «آقای سانسور» ساخته علی جبارزاده، «تا ابد» ساخته امید امین نگارشی، «روزهای نارنجی» ساخته آرش لاهوتی، «عطر داغ» ساخته علی ابراهیمی و «آن شب» به کارگردانی کوروش آهاری روی پرده‌های سینما هستند.
دو فیلم تازه‌نفس اکران، پس از تب و تاب «فجر»
از میان فیلم‌های یاد شده دو فیلم «دیدن این فیلم جرم است» و «آن شب» از جدیدترین فیلم‌هایی هستند که بعد از برگزاری سی‌ونهمین جشنواره فیلم فجر به ترکیب اکران اضافه شدند به طوری که اولی از اواسط دی ماه و دومی از اوایل اسفندماه روی پرده رفت.
«دیدن این فیلم جرم است» یادآور جشنواره سی و هفتم فیلم فجر است، فیلمی سیاسی که از کشمکش میان مصلحت و آرمان می‌گوید، گفتنی‌ها درباره این فیلم کم نیست و احتمالاً بارها و بارها در طول این دو سال درباره‌اش شنیده‌اید. «دیدن این فیلم جرم است» از این منظر اهمیت دارد که بعد از سال‌ها انتقاداتی صریح را خطاب به دولت و حاکمیت مطرح می‌کند، مسأله‌اش اما به همین جا ختم نمی‌شود، فیلم، تولید شده در باشگاه فیلم سوره از زیرمجموعه‌های حوزه هنری است؛ نهادی که خط و ربطش به جریان انقلاب انکارنشدنی است. فیلم آغاز گفتمانی تازه از درون جریان انقلابی سینما است که از خودانتقادی ابایی ندارد حتی اگر برخی آن را پمپاژ سیاهی و ناامیدی بخوانند؛ فیلمی که گاه به اصولگرایان و گاه به اصلاح‌طلبان می‌تازد.
تمام جریانات حاشیه‌ای این فیلم هم از همان رونمایی در جشنواره فیلم فجر آغاز شد؛ از زمانی که اعلام شد «دیدن این فیلم جرم است» برای این رویداد آماده می‌شود همان زمان بود که گروه‌هایی بلندپایه از مراکز تصمیم‌ساز و تصمیم‌گیر پیش از رونمایی‌اش در جشنواره به تماشایش نشستند، کار تا جایی بالا گرفت که زمزمه‌هایی از عدم موافقت و روا داشتن اصلاحیه‌هایی از سوی همان گروه‌ها به فیلم شنیده می‌شد. با همه موانع فیلم بالاخره پا به جشنواره گذاشت و سازندگانش بلافاصله بعد از برگزاری این رویداد برای اکران نوروزی اعلام آمادگی کردند؛ این اما آغاز دور تازه ماجراهای «دیدن این فیلم جرم است» بود.
«دیدن این فیلم جرم است» بلافاصله بعد از اکران عمومی قاچاق شد و طبق اعلام سامانه مدیریت فروش و اکران سینما (سمفا) با وجود شرایط کرونایی و قاچاق توانسته بالغ بر یک میلیارد تومان بفروشد. فیلمی که از امیدهای گیشه در شرایط معمول محسوب می‌شد محمدرضا شفاه چهره شماره یک این فیلم است؛ تهیه‌کننده‌ای که اعلام کرد شرط سازمان سینمایی برای اخذ مجوز نمایش، انصراف سازندگان «دیدن این فیلم جرم است» از اکران نوروزی است، هم او بود که بعد از گذشت یک سال و دریافت پروانه نمایش اعلام کرد به موازات کاهش سایه تصمیم‌گیران مجلس دهم، مجوز نمایش این فیلم صادر شد.
این اما پایان راه «دیدن این فیلم جرم است» نبود. حاشیه‌های این فیلم دو سال در صدر اخبار سینمایی بود این بار اما با قاچاق. اوایل دی ماه بود که نسخه‌ای از فیلم در حالی که عنوان «جهت بازبینی جشنواره جهانی فیلم فجر» را در گوشه‌اش داشت، در فضای مجازی دست به دست شد. هرچند سازندگان این اثر در همان ابتدا دبیرخانه جشنواره فیلم فجر را مسئول این وضعیت اعلام کردند اما بانیان جشنواره جهانی فیلم فجر هم در جوابیه‌ای این موضوع را رد و عنوان کردند فیلم با حضور یک ناظر از سوی سازندگان بازبینی و به آنها تحویل داده شده است.
این شرح کوتاهی از قربانی شدن فیلمی در هزار توی ساخت تا نمایش بود، فیلمی که بلافاصله بعد از اکران عمومی قاچاق شد و طبق اعلام سامانه مدیریت فروش و اکران سینما (سمفا) با وجود شرایط کرونایی و قاچاق توانسته بالغ بر یک میلیارد تومان بفروشد. فیلمی که از امیدهای گیشه در شرایط معمول محسوب می‌شد.
اما «دیدن این فیلم جرم است» تنها فیلم تازه‌نفس در جدول اکران این روزهای سینماها نیست.
کوروش آهاری حالا چهارده سالی می‌شود که در آمریکا زندگی می‌کند، کارگردان جوانی که سال گذشته «آن شب» را به سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر آورد. فیلمی در ژانر وحشت که تماماً در آمریکا ساخته شده و هرچند همان زمان در جشنواره فیلم فجر عنوان می‌شد برخی سکانس‌های آن کپی شده از فیلم‌های مطرح جهان در این حوزه است اما در این سال‌هایی که شاهد ژانرمردگی در سینمای ایران بوده‌ایم، «آن شب» تجربه‌ای موفق و البته مبارک در این عرصه است.
«آن شب» در اکران عمومی چیزی بالغ بر ۶۴ میلیون تومان فروخت؛ فروشی که باعث شد برخی آن را یک شکست مطلق در گیشه بخوانند اما باید به این نکته توجه داشت که در این سال ویژه همه فیلم‌های اکران شده چنین تجربه‌ای را پشت سر گذاشتند که قاچاق «آن شب» این مشکل را برای اکران پرده‌ای این اثر دو چندان کرد کوروش آهاری هرچند سال‌هاست که از فضای ایران دور است اما «آن شب» نشان می‌دهد که فیلمی با رگه‌های اخلاقی است، موضوعی که نشان می‌دهد این دغدغه شهاب حسینی در کسوت تهیه کننده در چند تجربه اخیرش مانند «شین» و «بعد از اتفاق» هم بوده است.
«آن شب» محصول کمپانی ماموت پیکچرز با همکاری کمپانی سون اسکای اینترتینمنت است که این دومی زیر نظر شهاب حسینی اداره می‌شود.
«آن شب» اما از آن دسته از فیلم‌هایی است که توسط غول قاچاق بلعیده شد. تا به اینجای کار سه فیلم از ابتدای سال پیش از اینکه روی پرده بروند قاچاق شده‌اند که «آن شب» یکی از آنهاست هرچند محمد درمنش تهیه کننده این فیلم هرگز حاضر به واکنش رسمی در این باره نشد اما به نظر می‌رسد یکی از دلایل این امر، خاصه برای «آن شب» نمایش‌های بین المللی بوده است پیش از این روال معمول به این صورت بود که آثار سینمایی به صورت فیزیکی در جشنواره‌ها به نمایش درمی‌آمد اما با توجه به برگزاری برخی از رویدادها به صورت آنلاین و نمایش فیلم‌ها در این قالب‌ها، این آثار به صورت غیرقانونی در صفحات مجازی عرضه شدند.
«آن شب» در اکران عمومی چیزی بالغ بر ۶۴ میلیون تومان فروخت؛ فروشی که باعث شد برخی آن را یک شکست مطلق در گیشه بخوانند اما باید به این نکته توجه داشت که در این سال ویژه همه فیلم‌های اکران شده چنین تجربه‌ای را پشت سر گذاشتند که قاچاق «آن شب» این مشکل را برای اکران پرده‌ای این اثر دو چندان کرد از سوی دیگر این فروش در حالی است که هر ۱۵ فیلمی که از ابتدای امسال به نمایش درآمده‌اند کمترین تبلیغی چه به لحاظ محیطی و چه از سوی صدا و سیما که اتفاقاً وجهی تعیین‌کننده است، نداشته‌اند. به طوری که سینماداران بارها در گفتگوهایشان عنوان کرده‌اند که مخاطبان از فعالیت دوباره سینماها اطلاعی ندارند و همچنان تصور می‌کنند تعطیل هستند.
مهمترین فیلم اکران ۹۹؛ بزرگ‌ترین قربانی کرونا!
هرچند در ابتدای این گزارش به «شنای پروانه» اشاره شد اما می‌توان آن را «فیلم شرحه شرحه شده اکران امسال» لقب داد؛ یک قربانی مطلق! فیلمی که با رونمایی در جشنواره سی و هشتم امیدهای زیادی به گیشه‌اش بسته شد که در شرایط عادی با یک حساب سرانگشتی چیزی بالغ‌بر ۲۰ میلیارد تومان را می‌توانست برای سازندگانش به ارمغان بیاورد. «شنای پروانه» سیمرغ مردمی جشنواره را به دست آورد تا بدون هیچ دردسر اضافی به اکران نوروزی راه پیدا کند این اما اولین سالی بود که تهیه‌کنندگان از اکران در پرفروش‌ترین فصل سال امتناع می‌کردند آنچه اما برخی را دلخوش به اکران می‌کرد، بیم و امیدها درباره رخت بر بستن این ویروس با فرضیه گرم شدن هوا بود.
«شنای پروانه» اما ماجرایی متفاوت داشت. هرچند بهار سال ۹۹ در تعطیلی سینماها سپری شد، اما ابتدای تیرماه بود که سازندگان این فیلم اعلام کردند به دلیل مسئولیتشان در قبال قلب تپنده سینما و البته آشتی مخاطبان با این هنر، «شنای پروانه» را به نمایش می‌گذارند. اما چند روز پیش از آغاز اکران این فیلم، رسول صدرعاملی تهیه‌کننده این اثر طی گفتگویی به ناگاه از این تصمیم پا پس کشید و دلیل این انصراف را عمل نکردن به تعهدات توسط سازمان سینمایی و البته شهرداری در تبلیغات محیطی عنوان کرد. اما با میانجی‌گری شورای صنفی نمایش فیلم در ابتدای تیرماه و همزمان با بازگشایی سینماها بعد از توقفی تقریباً ۴ ماهه، روی پرده رفت و اتفاقاً فروش خوبی را در جریان روزهای کرونایی پشت سر گذاشت، فروش ۶۳۱ میلیون تومانی این فیلم صاحبانش را برانگیخت تا از به عنوان «تبدیل آتش به گلستان» تعبیر کنند. اما با افزایش شمار بیماران و تعطیلی چندباره سینماها روند فروش فیلم نیز متوقف شد.
این اما همه جریانات «شنای پروانه» نیست، اولین فیلم محمد کارت که پیش از این تجربه‌هایی موفق از او در سینمای مستند را شاهد بودیم به یکباره در فضای مجازی دست به دست شد تا اولین فیلم اکران شده سال سومین فیلم قاچاق شده پیش از ورود به شبکه خانگی و اکران آنلاین باشد. همین موضوع بود که باعث شد سازندگانش به اکران دوباره در شرایط کرونایی تن دهند تا تراژدی «شنای پروانه» تکمیل شود، تا محمد کارت از آن به عنوان فرزند مثله شده خود نام ببرد.
با اینکه «شنای پروانه» این مسیر پر مانع را طی کرد اما تا به اینجای کار توانسته چیزی بالغ بر سه میلیارد تومان بفروشد.
فیلم‌هایی که روی پرده‌اند؛ فقط!
علاوه بر سه فیلمی که از آن یاد کردیم این روزها «آقای سانسور» ساخته علی جبارزاده، «پیشی میشی» ساخته حسین قناعت، «بی حسی موضعی» ساخته حسین مهکام، «آبادان یازده» ساخته مهرداد خوشبخت، «تا ابد» ساخته امید امین نگارشی، «روزهای نارنجی» ساخته آرش لاهوتی و «عطر داغ» ساخته علی ابراهیمی روی پرده‌های سینما هستند؛ فیلم‌هایی که هرچند موضوعات متنوعی را در بر دارند از کودک و نوجوان گرفته تا دفاع مقدس اما همان عنصر اصلی یعنی نبود تبلیغات آنها را به محاق برده است و به نظر می‌رسد با رشد فزاینده همه گیری کرونا حالاحالاها زمان لازم است تا آثار سینمایی مخاطبان خود را پیدا کنند.
اما شرایط استقبال از فیلم‌های روی پرده در این روزها چگونه است و چه چشم‌اندازی پیش روی سینمای ایران در حوزه اکران می‌توان متصور بود؛ یک سینمادار می‌تواند به سوالاتی از این دست پاسخ دهد.
یک سینمادار: با هراس‌افکنی، تنها فرصت فراغت را از مردم دریغ نکنیم
سجاد نوروزی مدیر پردیس سینمایی «آزادی» درباره شرایط اکران سینماها در هفته‌های پس از برگزاری جشنواره سی‌ونهم فیلم فجر، در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: واقعیت این است که استقبال وجود دارد. اصل فعالیت سینماها در شرایط عادی از ساعت ۶ بعدازظهر آغاز می‌شد، اما این روزها آخرین سئانس اکران ما ۶ بعد از ظهر است، با وجود این شرایط همین امروز شاهد استقبال نسبی از فیلم‌ها هستیم.
وی ادامه داد: به‌خصوص که این روزها اساساً فیلمی روی پرده نداریم. «شنای پروانه» و «دیدن این فیلم جرم است» دو فیلم اصلی هستند که همه می‌دانیم چه بلایی بر سرشان آمده است. پس عملاً فیلم شاخصی روی پرده سینماها نداریم و در چنین شرایطی اینکه در آخر هفته نزدیک به ۱۰ میلیون تومان فروش داریم، یعنی استقبال خوب است. در عین حال باید اذعان کنیم که چشم‌انداز روشنی برای عید نوروز وجود ندارد.
نوروزی درباره شرایط موثر بر نبود چشم‌انداز روشن برای اکران نوروز ۱۴۰۰ گفت: تهیه‌کننده‌های سینما شرایط پرریسکی را مقابل خود می‌بینند و در ازای این شرایط هم گارانتی و تضمین مناسبی وجود ندارد. به همین دلیل صاحبان آثار در وضعیت دودلی و تردید قرار دارند که آیا باید سرمایه‌های خود را در معرض این ریسک قرار دهند یا نه. در این شرایط عزمی هم شاهد نیستیم که بخواهد تغییری ایجاد کند.
این مدیر سینمایی در ادامه ضمن انتقاد از رویکرد وزارت بهداشت در زمینه مدیریت بحران کرونا گفت: نمی‌توان اینگونه رفتار کرد که زمان اوج‌گیری بیماری تقصیر را به گردن مردم بیاندازیم و زمانی که سیر طبیعی اپیدمی، نزولی می‌شود آن را به مدیریت خود ربط دهیم. بعد هم بدون توجه به تبعات اجتماعی، مرتب در سخنان خود وحشت‌آفرینی کنیم. در حال حاضر شرایطی ایجاد شده که استرس بیماری کرونا، خطرناک‌تر از خودش شده است. مردمی که یکسال است در خانه نشسته‌اند و امکان سفر هم ندارند، آیا از نظر علمی نمی‌توان شرایطی را برایشان به‌وجود آورد تا در وضعیت ایمن، امکان تفریح و سرگرمی داشته باشند؟ بهترین گزینه برای این تفریح سینماست، سقف بالای ۹ متر دارد، امکان فاصله‌گذاری اجتماعی در آن هست و تهویه هوا هم به‌صورت مکرر صورت می‌گیرد. به همین دلیل سینماها ایمن‌ترین شرایط را برای گذران اوقات فراغت مردم دارند، چرا می‌خواهیم آن را از مردم بگیریم؟
«شنای پروانه» پرفروش‌ترین فیلم این روزهای پردیس سینمایی آزادی است. به‌صورت متوسط در آخر هفته‌ها حدود ۱۰ میلیون تومان فروش داریم و تعداد مخاطب هم به‌صورت متوسط در هر روز به ۳۰۰ نفر می‌رسد نوروزی درباره لزوم حذف محدودیت زمانی برای اکران سینماها گفت: نمی‌توان مدام به مردم بگوییم، نکن، نرو، نشین، نبین! در اطراف همه ما بچه‌های تازه متولد شده‌ای هستند که به سن یک سالگی رسیده‌اند اما هنوز هیچ فهم و درکی از فضای بیرون از خانه ندارند. این وضعیت خطرناک‌تر از کرونا می‌تواند باشد. نمی‌توانیم یک روز بگوییم ما مرده‌شوریم و ایجاد استرس کنیم. هیچکدام از این حرف‌ها به معنای نادیده گرفتن تلاش‌های میدان کادر زحمت‌کش درمان طی یک سال گذشته نیست که شهید هم داده‌اند اما مدیریت اپیدمی را باید نقد کنیم.
مدیر پردیس سینمایی «آزادی» درباره آخرین وضعیت اکران فیلم‌های جدید در سینماها هم گفت: جمع‌بندی مشترک سینماداران و تهیه‌کنندگان این است که بیش از ۳ فیلم جدید برای نوروز اکران نشود. این تفاهم همه صنوف سینمایی است که تنها سه فیلم مفرح اکران شود که روحیه مردم هم کمی بهتر شود. زمزمه‌هایی برای اکران «دینامیت» و «چپ، راست» شده است که باید ببینیم کدام به نتیجه می‌رسد.
وی درباره وضعیت فروش فیلم‌های در حال اکران در این مجموعه سینمایی هم گفت: «شنای پروانه» پرفروش‌ترین فیلم این روزهای پردیس سینمایی آزادی است. به‌صورت متوسط در آخر هفته‌ها حدود ۱۰ میلیون تومان فروش داریم و تعداد مخاطب هم به‌صورت متوسط در هر روز به ۳۰۰ نفر می‌رسد. فیلم‌هایی هم داشته‌ایم که از ابتدای اکران‌شان تنها دو سه بلیت فروختند و آنها را از جدول اکران حذف کردیم. دو فیلم «شنای پروانه» و «دیدن این فیلم جرم است» تا امروز فروش قابل قبولی داشته‌اند.
نوروزی درباره تغییر کاربری سالن‌های سینمایی در ماه‌های اخیر گفت: مگر چاره دیگری برای سینماهای بخش خصوصی مانده است؟ ما که سینمای دولتی محسوب می‌شویم به سختی می‌توانیم ادامه دهیم، از بخش خصوصی چه توقعی می‌توان داشت؟ اینکه برخی به‌گونه‌ای صحبت می‌کنند گویی صاحبان این سینماها در حال جنایت هستند، بد نیست به این سوال جواب دهند که این سینماها چگونه باید به حیات خود ادامه دهند؟
وی در پایان درباره وضعیت فعالیت سینماهای حوزه هنری و شایعه تعطیلی برخی از این سالن‌ها گفت: اصلاً اینگونه نیست. برخی سینماهای قدیمی شاید باشند که قابل احیا نباشند و از دور اکران خارج شوند، اما حوزه هنری سینماهای تازه‌ای را هم احداث کرده است. حوزه هنری در همین شرایط یک سال کرونایی، ۸۰ سالن جدید افتتاح کرده، این نکته‌ای است که باید به آن توجه داشته باشیم. شاید سینمایی از مدار خارج شود اما حوزه هنری همواره برنامه توسعه سینما و سالن را مد نظر داشته است.
۰۰:۳۲ - ۱۳۹۹/۱۲/۱۸
نظر شما