به گزارش خبرگزاری مهر، کانال تلگرامی اندیشکده راهبردی تبیین نوشت: «در پی تظاهرات حامیان ناوالنی در روسیه، آمریکا به حمایت از مخالفان پوتین برخاسته و طی هماهنگی با اتحادیه اروپا، ۷ مقام ارشد و ۱۴ شرکت و مؤسسه روس را تحریم قرار داد و به گفته سولیوان، مشاور امنیت ملی، درصدد تهیه بسته تحریمی شدیدتری نیز می‌باشد.
یکی از شعارهای تبلیغاتی بایدن، دفاع از «دموکراسی آمریکایی» در برابر تهاجم روسیه بود. یک مفهوم از این شعار، مقابله با حملات سایبری منسوب به روسیه در فرآیند انتخابات ایالات متحده است. ولی وجه دیگر آنکه ایجابی‌تر است، ترویج ارزش‌های لیبرال‌دموکراسی و حقوق‌بشری در جامعه روسیه است.
به بیان دیگر، سیاست حقوق‌بشری دولت بایدن صرفاً مسأله‌ای مرتبط با سیاست داخلی روسیه نیست. بلکه بخشی از پازل رقابت بزرگ‌تری است که در راستای تقابل ژئوپلتیک و ایدئولوژیک بین دو قدرت جهانی در عرصه بین‌المللی تعریف می‌شود. زیرا ساختار متمرکز قدرت در مسکو، عموم تصمیم‌های سیاست خارجی روسیه را به شخص پوتین متصل می‌کند.
پس تغییر این ماهیت ساختاری، تأثیری جدی در سیاست خارجی روسیه خواهد داشت. به همین جهت، برجسته‌سازی ناوالنی و حمایت از او، عملاً معطوف به مواضع سیاست خارجی وی و حامیانش علیه کرملین است. مخالفت با حضور روسیه در اکراین و سوریه از این جمله است.
در عین حال این نگرانی در برخی تحلیل‌گران آمریکایی وجود دارد که تحریم‌های حقوق‌بشری علیه مسکو، برخی جنبه‌های تعاملی مانند تمدید «استارت جدید» و یا دیگر همکاری‌های بین‌المللی در زمینه مخالفت با اشاعه تسلیحات کشتارجمعی و بحران‌های منطقه‌ای مانند روسیه و لیبی را تحت‌الشعاع قرار بدهد.
با این حال به نظر می‌رسد کارکرد تحریم‌ها و فشارهای حقوق‌بشری در تغییر رفتار داخلی روسیه با مخالفانش، محل تردید جدی باشد. دولت پوتین نشان داده نه‌تنها در برابر تحریم‌های حقوق‌بشری سکوت نمی‌کند بلکه با مقابله‌به‌مثل، شخصیت‌های معادلی را در جامعه سیاسی و امنیتی آمریکا تحت تحریم قرار می‌دهد.»
نظر شما