خبرگزاری مهر، گروه استانها: منطقه غرب کشور به عنوان نقطه آغازین و پایانی جنگ تحمیلی بیش از هشت سال جنگ را تحمل و شهدای زیادی را در این راه فدا کرده است، این خطه در طول تاریخ انقلاب اسلامی همواره با محرومیت‌هایی همراه بوده و دولت‌های مختلف پس از جنگ تحمیلی آنچنان که انتظار می‌رفته به ظرفیت‌های این دیار توجه نکردند.
این جغرافیا در سال‌های اخیر با ناملایمت‌های طبیعی از جمله سیل و زلزله بی سابقه روبه‌رو شد که بیش از پیش بر محرومیت‌ها و عقب‌ماندگی‌های آن افزود، بدین منظور خبرگزاری مهر به تشریح چهار حوزه‌ای که در این منطقه و در استان کرمانشاه در این سال‌ها بیشتر از سایر حوزه‌ها مغفول مانده پرداخته است.
بی‌توجهی به بشکه‌های نفت در کرمانشاه
صنعت گردشگری به عنوان صنعتی بسیار سودآور در سراسر جهان، گردش مالی بسیار بالایی برای کشورهای مختلف به دنبال دارد، طبیعت بکر و میراث فرهنگی از ارکان مؤثر در پذیرش توریست از سراسر دنیا به حساب می‌آید.
استان کرمانشاه علاوه بر موقعیت جغرافیایی و سیاسی مناسب از منابع خدادادی نفت و معادن طبیعی با ارزش بی نظیری برخوردار است، در این میان به طور خاص می‌توان به منطقه اورامانات، معادن بی‌نظیر قیر طبیعی گیلانغرب و آثار تاریخی به‌جا مانده از دوران پیش از تاریخ تا قاجار و پهلوی اشاره کرد.
تاریخ استان کرمانشاه آثار بی نظیر و درخشانی از دوران پیش از تاریخ از پارینه سنگی گرفته تا نوسنگی و مس سنگی و عصر مفرغ و آهن، لولوبیان، دوران ماد، هخامنشیان، سلوکیان، اشکانیان، ساسانیان، صدر اسلام، سلجوقیان، ایلخانان، صفوی، زندیه، قاجار و پهلوی در استان کرمانشاه به یادگار گذاشته که با بی‌توجهی، عدم معرفی درست و رسیدگی نامناسب تمامی این آثار را به بشکه‌های نفتی رها شده تبدیل کرده است.
آثار باستانی و ظرفیت‌های گردشگری و تاریخی استان کرمانشاه می‌تواند معادل هزاران بشکه نفت در روز برای این استان درآمدزایی کند، اما متأسفانه بهره‌برداری از این ظرفیت انجام نشده و آثار تاریخی خاک می‌خورند.
عدم معرفی درست و رسیدگی به آثار تاریخی و میراث فرهنگی تا جایی پیش رفته که حتی کرمانشاهیان از ظرفیت‌هایی همچون دروازه نجف و طاق‌بستان غافل و حتی بی‌خبر هستند.
مدیریت غیرتخصصی در رأس مجموعه میراث فرهنگی کرمانشاه زمانی نمایان می‌شود که تکیه عزاداری چند صدساله کرمانشاه به جای حفظ ارزش‌ها در سایه ولنگاری فرهنگی و غفلت مسئولین محل رقص پیاده‌نظام دشمن شده و ارزش‌های دینی که این اماکن روزی برای احترام به آن‌ها بنا شده هتک حرمت می‌شود.
در جای دیگری میراث گرانبهایی همچون طاق‌بستان که بنا به گفته وزیر میراث فرهنگی دولت دوازدهم به دلیل عدم آزادسازی حریمش امکان ثبت جهانی ندارد به حال خویش رها شده و عدم اقدام به موقع و یا مدیریت مناسب در این زمینه سبب از بین رفتن فرصت جهانی شدن و ایجاد اشتغال به واسطه توسعه و رونق گردشگری این اثر شده است.
عدم تخصیص منابع مالی کافی برای نگهداری، مرمت و فضاسازی مناسب اطراف آثار باستانی و غفلت چندساله دولت تدبیر و امید در آزادسازی محوطه‌های آثار باستانی از سوی دیگر بر مظلومیت و محرومیت صنعت گردشگری در کرمانشاه افزوده است.
از طرف دیگر ثبت جهانی طبیعت بکر منطقه اورامانات که چون الماسی درخشان در منطقه غرب کشور است که می‌تواند زمینه ساز درآمدزایی قابل توجهی از توریست داخلی و به ویژه توریست خارجی شود؛ اما متأسفانه این مطلب نیز در دولت دوازدهم مورد توجه قرار نگرفت و فقط در سال پایانی دولت برای دلخوشی مردم این استان از آن نام برده شد.
صنایع دستی هم که همچون میراث فرهنگی این استان ظرفیتی ناب برای جذب گردشگر به حساب می‌آید به حال خود رها شده است تا گلیم‌بافی، جاجیم‌بافی، کاشی هفت رنگ، لباس محلی، معرق، سنگ، چاقوسازی، ساخت سازهای سنتی، منبت، نمدمالی و ساخت زیورآلات فقط در اذهان نمادی از کرمانشاه باشد.
کشاورزی برگ برنده کاهش بیکاری در کرمانشاه / سرمایه‌ای عظیم که با دیم‌کاری نادیده گرفته شد
استان کرمانشاه با مرکزیت غرب کشور از پتانسیل بسیار بالایی در بخش تولیدات کشاورزی و تبدیل مواد خام کشاورزی به مواد فرآوری شده دارد که همجواری با کشور عراق ظرفیتی عظیم برای صادرات مواد فرآوری شده کشاورزی فراهم کرده که در صورت تحقق هرچه بیشتر آن ارزآوری قابل توجهی در زنجیره ارزش افزوده ایجاد می‌شود.
ظرفیت‌های بخش کشاورزی استان کرمانشاه به عنوان کریدور منطقه غرب کشور و پل ارتباطی میان ایران و عراق نادیده گرفته شده است.
استان کرمانشاه با داشتن ۹۴۶ هزار هکتار اراضی زراعی و باغی یکی از قطب‌های کشاورزی کشور محسوب می‌شود که با وجود اینکه ۳۷۰ هزار هکتار از کل اراضی مذکور قابلیت کشت آبی دارد، فقط ۲۰۳ هزار هکتار از آن اراضی آبی است و این بدان معنا است که با وجود ۱۲ سد در استان کرمانشاه و منابع آبی وافر حتی در کنار دست سدهای این استان همچون سد آزادی زمین کشاورزان زحمت‌کش دیم است.
نقش استراتژیک تولید گندم در کشور و به ویژه استان کرمانشاه به دلیل دیم بودن بخش قابل توجهی از اراضی، عدم مدیریت و مشوق‌های لازم برای تبدیل به کشت آبی گندم مغفول مانده، به طوری که در سال ۹۸ از مجموع ۳۹۲ هزار هکتار زمین زیر کشت گندم تنها ۹۱ هزار هکتار از آن آبی بوده و ۳۰۱ هزار هکتار دیگر دیم بوده است.
کیفیت محصولی همچون گندم که یکی از نیازهای اصلی کشور است با کشت دیم تنزل پیدا کرده است، به طوری که آرد حاصل از گندم‌های استان کرمانشاه مرغوبیت لازم برای استفاده در نانوایی‌ها را نداشته و آن را با نسبت یک به یک با گندم یکی از استان‌های شمالی کشور مخلوط می‌کنند تا قابلیت استفاده را پیدا کند که این به معنی از بین رفتن ظرفیت استان کرمانشاه و زحمات کشاورزان این منطقه است.
کشاورزی در استان کرمانشاه تنها به گندم ختم نمی‌شود، بلکه می‌توان به تولید یک‌سوم نخود کشور در این استان و رتبه نخست کرمانشاه در تولید نخود و جو، رتبه دوم تولید ذرت دانه‌ای و آفتابگردان آجیلی، رتبه سوم تولید چغندرقند و رتبه ششم تولید کلزا در کشور اشاره کرد.
توجه کابینه انقلابی دولت جوان حزب‌اللهی به ظرفیت کشاورزی استان کرمانشاه در موضوعاتی همچون تبدیل اراضی قابل تبدیل دیم به آبی، مدیریت کشت و اعطای مشوق‌های لازم، بازدهی تولیدات بخش کشاورزی این استان را افزایش می‌دهد.
کاهش نسبی نرخ بیکاری در کرمانشاه برای مردم دلگرم کننده نیست / وزارت تعاون به فکر چاره اندیشی باشد
شاید یکی از وزارت‌خانه‌هایی که لازم است در دولت آینده در استان کرمانشاه پرکارتر از بقیه ظاهر شود، وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی باشد.
متأسفانه نرخ بالای آمار بیکاری در سال‌های اخیر در استان کرمانشاه یکی از بزرگترین معضلات این استان محسوب شده به طوری که دیگر تحصیل‌کرده و غیر تحصیل کرده نمی‌شناسد.
عدم تمایل سرمایه‌گذاران خارجی در استان کرمانشاه نسبت به سایر استانها زیبنده سینه ستبر ایران اسلامی نیست و باید فکری عملیاتی برای آن شود و شعارهای محقق نشده دولت تدبیر و امید با جدیت پیگیری و به نتیجه برسد.
کمبود شغل و پایین بودن درآمد در استان کرمانشاه، اشتیاقی در جوانان چهره زیبای ایران اسلامی برای مهاجرت به پایتخت و استان‌های توسعه به وجود آورده است.
صدرنشینی کرمانشاه طی سالیان گذشته در آمار نرخ بیکاری در بین استان‌های کشور از معضلات این استان به حساب می‌آمد، که طبق گزارش مرکز آمار ایران نرخ بیکاری در این استان در پاییز ۹۹ به ۹.۴ رسیده که این رقم حکایت از کاهش ۱.۲ درصدی نسبت به پاییز ۹۸ دارد.
با توجه به پتانسیل‌های بالقوه استان کرمانشاه در بخش‌های مختلفی همچون کشاورزی، معادن، نفت و پتروپالایش، وجود بیش از ۳۰۰ کیلومتر مرز مشترک با کشور عراق و حضور اقلیم کردستان به عنوان بازار خارجی، نرخ بیکاری عنوان شده برای جمعیت حدود ۲ میلیون نفری استان کرمانشاه قابل پذیرش نیست، زیرا که نرخ بیکاری فعلی و کمبود درآمد و شغل رابطه مستقیمی با مهاجرت از روستاها به شهر و حاشیه نشینی دارد.
کمبود شغل به عنوان عاملی برای افزایش مهاجرت به شهرها و حاشیه نشینی در استان کرمانشاه نگران کننده شده است، به طوری که بیش از ۳۰۰ هزار نفر از جمعیت یک میلیون نفری شهر کرمانشاه حاشیه نشین هستند.
حاشیه نشینی ۳۳ درصدی در شهر کرمانشاه یکی از دلایل بسیار تأثیرگذار در بروز آسیب‌های اجتماعی است و می‌توان گفت که حاشیه نشینی در استان کرمانشاه بازتاب بی‌عدالتی اجتماعی و اقتصادی است، اما با توجه به جنگ زدگی، زلزله‌زدگی و سیل‌زدگی این استان کاهش نامحسوس آمار بیکاری برای مردم این خطه قابل قبول نیست.
آمار حاشیه نشینی در استان و به ویژه شهر کرمانشاه به دلیل عدم توانایی مالی کافی برای زندگی بهتر روز به روز در حال افزایش است، این اتفاق می‌تواند زمینه ساز آسیب‌های اجتماعی فراوانی در کرمانشاه شود.
زندگی نامناسب در برخی روستاهای استان کرمانشاه همچون بخش سرفیروزآباد از توابع شهر کرمانشاه، با عدم وجود آب آشامیدنی، بهداشت نامناسب، عدم وجود جاده دسترسی آسفالت شده و وجود مدارس کانکسی حاشیه نشینی در شهر کرمانشاه را در برخی محله‌ها همچون جعفرآباد افزایش داده است.
در برخی روستاهای بخش سرفیروزآباد با وجود ذخایر آبی فراوان، آب آشامیدنی مناسب آرزو شده و در این روستاها گذران زندگی با یارانه ۴۵ هزار تومانی برای برخی خانواده‌ها بسیار عادی است.
با توجه به موقعیت جغرافیایی مناسب استان کرمانشاه، بیکاری و سطح رفاه اجتماعی توصیف شده پس از گذشت ۴۲ سال از عمر انقلاب مناسب نبوده و می‌طلبد وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی در دولت جوان و حزب‌اللهی به شکل ویژه‌ای به این استان توجه کند.
وعده‌های نمایشی و خام فروشی بلای جان ظرفیت‌های طبیعی کرمانشاه
ظرفیت‌های کم نظیر استان کرمانشاه در بخش‌های صنایع و معادن در کنار ۶ مرز رسمی و بازارچه‌های مرزی در این استان، مرزهای طولانی مشترک با عراق که موجب دسترسی مناسب به بازار این کشور شده و قرارگیری در مسیر تجاری راه ابریشم و فراهم بودن زیرساخت‌های لازم از جمله آب و برق در شهرک‌های صنعتی، علاوه بر اینکه می‌تواند کرمانشاه را از چنگال غول بی رحم بیکاری برهاند حتی می‌تواند جایگاه صنعتی ایران را در جهان بهبود ببخشد و ارزآوری بالایی را برای کشور به همراه داشته باشد.
استان کرمانشاه سرشار از معادن طبیعی قیر، سنگ‌های تزئینی و کانی‌های فلزی است، اما با وجود ظرفیت‌ها و منابع کم نظیر خدادادی در این استان، به دلیل بی‌مهری و کم توجهی مسئولان کشوری و سوءمدیریت مدیران استانی نه تنها در لیست استان‌های صنعتی کشور قرار ندارد، بلکه استخراج معادن آن با مشکلات جدی همراه بوده و مواد معدنی استخراج شده به صورت خام صادر و تبدیل به برند استان یا کشورهای مقصد می‌شود.
معضل اصلی معادن کرمانشاه خام فروشی است که تاکنون هیچ اقدام اساسی در زمینه فرآوری مواد معدنی انجام نگرفته است، با وجود قرار داشتن قسمت عظیمی از ذخایر قیر طبیعی کشور در کرمانشاه، هنوز یک واحد مناسب فرآوری قیر در این استان وجود ندارد و یا به علت نبود یک واحد سنگ‌بری مدرن، عمده سنگ‌های تزئینی استخراج شده از معادن استان کرمانشاه به صورت کلوخ صادر شده و در نهایت این محصولات فرآوری شده برای عرضه در بازار مصرف به کرمانشاه وارد و یا از طریق مرزهای این استان به خارج از کشور صادر می‌شود.
از جمله دیگر مشکلات پیش روی حوزه معدن استان کرمانشاه ناشناخته بودن تعداد معادن، نداشتن اطلاعات دقیق از وضعیت میزان ذخایر معدنی، نداشتن تکنولوژی مدرن و به روز و عدم اطلاع‌رسانی و قرارگیری اطلاعات قابل استفاده در اختیار رسانه‌ها برای آگاهی مردم این استان است.
به نظر می‌رسد وضعیت صنایع و معادن استان کرمانشاه یکی از چالش‌های خاص پیش روی وزارتخانه صنعت و معدن دولت آینده خواهد بود که در صورت توجه ویژه به مسئله تسهیل و رفع موانع تولید و ارائه راهکارهای توسعه‌ای و عملیاتی نه تنها می‌تواند وضعیت اقتصاد کرمانشاه را با تأثیر مستقیم بر جذب بالای میزان سرمایه گذاری داخلی و خارجی، ایجاد صنایع توانمند و فعالیت بنگاه‌های اقتصادی، ایجاد اشتغال پایدار، تولید و پشتیبانی از کالاهای صادراتی برای عرضه به بازار جهانی و ارزآوری و تقویت ذخایر ارزی کشور در شرایط تحریم دگرگون سازند، بلکه در نظام اقتصادی کشور تأثیر گذار خواهد بود.
به همین دلیل جایگاه صنایع و معادن کرمانشاه در برنامه‌های دولت سیزدهم جوان و حزب اللهی باید به صورت ویژه دیده شود، متأسفانه استان کرمانشاه با وجود ظرفیت‌ها و موقعیت‌های بی‌نظیر در حوزه صنعت به دلایل متعدد در رتبه بندی صنعتی جز استان‌های متوسط رو به پایین کشور است که شاید بتوان یکی از دلایل عمده آن را هشت سال درگیری مستقیم کرمانشاه در جنگ تحمیلی دانست.
پس از پایان جنگ در شرایطی که دیگر استان‌های کشور در حال طی کردن فرایند صنعتی شدن بودند، کرمانشاه در حال دست و پنجه نرم کردن با آسیب‌ها و خرابی‌های ناشی از جنگ بود، روند صنعتی شدن کرمانشاه همواره با کُندی رو به رو بوده اما طی سال‌های اخیر با تاثیرپذیری از عوامل مختلفی از جمله بی توجهی دولت و سو مدیریت مدیران استانی به بهانه تحریم‌ها و نبود بودجه نه تنها رشد و توسعه صنایع این استان متوقف شد، بلکه برخی این صنایع ورشکسته و تعطیل شدند.
استان کرمانشاه با مدیریت کارآمد، ایجاد زنجیره‌های صنعتی در کرمانشاه به جای کلنگ زنی‌ها و افتتاحیه‌های نمایشی، می‌توانست به یکی از قطب‌های مهم صنعتی کشور تبدیل شود.
از جمله کلنگ‌زنی های نمایشی می‌توان به پروژه پتروشیمی آناهیتا اشاره کرد که بعد از گذشت ۱۵ سال تنها نامی بر روی کاغذ است.
سال ۹۴ علی ربیعی وزیر وقت تعاون، کار و رفاه اجتماعی طی سفری به کرمانشاه با وعده بیدار کردن این پروژه از خواب ۹ ساله با نشستن بر پشت لودر به جای در دست گرفتن کلنگ قصد بیدار کردن خواب عمیق بزرگترین پروژه سرمایه‌گذاری تاریخ کرمانشاه را داشت که این وعده با رفتن او از کرمانشاه در موزه وعده‌های نمایشی و عمل نشده مسئولان دولتی قرار گرفت.
در آبان سال گذشته معاون هماهنگی امور اقتصادی استانداری کرمانشاه مجدداً از برطرف شدن موانع احداث پتروشیمی آناهیتا سخن گفت و وعده آغاز عملیات اجرایی این پروژه را طی یکی ۲ ماه آینده با سرمایه‌گذاری ۸۰ میلیارد تومانی داد، اما عملیات اجرایی آن بیشتر از یک حرف نبود.
با وجود اینکه هنوز پتروشیمی آناهیتا به صورت عملی تعیین تکلیف نشده، در اواخر سال گذشته کلنگ پتروشیمی چهارم استان کرمانشاه در شهرستان اسلام آباد غرب توسط اسحاق جهانگیری، معاون اول رئیس جمهوری بر زمین زده شد، درحالی‌که به نظر می‌رسد سرانجام احداث این پتروشیمی با سرمایه گذاری ۵۴۵ میلیون دلاری از محل منابع دولتی با وجود تنگناهای بودجه‌ای و مالی دولت در هاله‌ای از ابهام است که استاندار کرمانشاه اواخر اسفندماه سال گذشته خبر از احداث یک پتروشیمی و یک پالایشگاه در شهرستان گیلانغرب و سه پتروشیمی کوچک در اورامانات، کنگاور و سنقر و کلیایی تا پیش از خردادماه سال ۱۴۰۰ مجموعاً با سرمایه گذاری ۱۲ هزار و ۵۰۰ میلیارد تومان می‌دهد.
راهکارهای بهبود وضعیت و توسعه استان کرمانشاه ایجاد صنایع تبدیلی و تکمیلی در این استان برای جلوگیری از خام فروشی منابع طبیعی و معدنی، اهمیت حمایت، بهبود و مانع زدایی از فضای کسب و کار، جذب و تسهیل در روند سرمایه گذاری و صدور مجوزهای لازم برای فعالان بخش خصوصی، استفاده از ظرفیت شرکت‌های دانش بنیان، حمایت سیستم بانکی و تربیت نیروی ماهر جوان متناسب با نیاز و بازار است.
رتبه نخست آمار بیکاری کشور در کرمانشاه برای سالیان متوالی در گذشته با وجود ظرفیت‌ها و منابع عظیم خدادادی اعم از کشاورزی، فرهنگ، آثار باستانی، صنعت، معادن و… در کنار مشکلات اقتصادی و معیشتی، تأثیر مستقیمی بر وضعیت جوانان غیور این استان دارد، مردمان استانی که به فرموده مقام معظم رهبری، سینه ستبر و چهره زیبای ایران اسلامی است و از این همه وعده و کلنگ زنی‌های نمایشی خسته و ناامید شده و کور سوی امیدی به دولت جوان، انقلابی، حزب‌اللهی و عمل‌گرا در انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ دارند.
نظر شما