اعظم کاظمی در گفتگو با خبرنگار مهر درباره جشنواره خش خورانه که به همت سازمان فرهنگی، اجتماعی ورزشی شهرداری یزد با حضور زوج‌های یزدی به صورت مجازی از شبکه استانی در حال پخش است، اظهار داشت: اصلی ترین دستاورد برگزاری جشنواره های مختلف از سوی سازمان فرهنگی، اجتماعی ورزشی شهرداری ازجمله جشنواره خش خورانه، جلب مشارکت مردم و تحکیم روابط به ویژه در شرایطی که زوج ها با همکاری یکدیگر در این برنامه شرکت می کنند، است.
وی ادامه داد: محال است حرف از آشپزی به میان بیاید و حرفی از کدبانوهای یزدی نباشد، بانوانی که در مطبخ یا به اصطلاح یزدی ها مطبخ های تاریک، با دیوارهای سیاه ناشی از سوختن هیزم برای پختن غذا و نان، مزه های دلنشینی خلق می کرده و می کنند.
کاظمی افزود: آشپزی در حالی که یک هنر محسوب می‌شود، شور و نشاط خاصی با خود به همراه دارد و زنان خانه با ایستادن پای اجاق گاز و ترکیب انواع مواد غذایی، چاشنی عشق را به غذا اضافه کرده و بنیان خانواده را با نشستن سر سفره های گل‌دار با بشقاب‌های سفالی فیروزه ای، گرم تر می کنند.
مدیرکل دفتر امور بانوان و خانواده استانداری یزد عنوان کرد: سازمان فرهنگی، اجتماعی ورزشی شهرداری یزد وارد عمل شده تا هنر کدبانوهای یزدی البته در کنار همسرانشان را در قالب جشنواره خش خورانه به نمایش بگذارد.
کاظمی ادامه داد: این نوع برنامه ها شور و نشاط خاصی را در خانواده ها ایجاد می کند و افزایش شور و نشاط اجتماعی را نیز می توان از جمله اهداف و البته مزایای برگزاری این جشنواره ها برشمرد.
وی گفت: این برنامه در کنار ایجاد رقابت در بین شرکت کنندگان، در بین بینندگان نیز شور و نشاط ایجاد می‌کند.
مدیرکل امور بانوان و خانواده استانداری به نقش این گونه جشنواره ها در احیای غذاهای سنتی یزدی ها اشاره کرد و افزود: ابتدا باید گفت که این جشنواره ها به سمت غذاهای سنتی و بومی هدایت شوند، سبک تغذیه مردم استان به سمتی رفته است که سلامت آنها را نشانه گرفته در حالیکه اگر به سنت های دیرینه بازگردیم، زندگی سالم تر و غذاهای خوشمزه تری را تجربه خواهیم کرد.
کاظمی تصریح کرد: بانوان یزدی از گذشته به دستپخت خوشمزه و غذاهای جا افتاده‌شان در دیگ های سنگی مشهورند و در گذشته با بالا آمدن آفتاب دیگ خود را به اصطلاح معروف بار می گذاشتند و غذای اهل خانه را سر ظهر آماده می‌کردند که البته با شاغل شدن بخشی از بانوان در جامعه فعلی، این فرهنگ کمرنگ تر شده اما در بین نسل‌های قبل، همچنان زنده است.
نظر شما