خبرگزاری مهر - گروه استانها - مصطفی آل علی: از قدیم گفتند «روی یک آجر صد چرخ می خورد» یعنی کسی که اراده کند، پشتکار به خرج دهد و پیگیر باشد حتماً از چیزهای کوچک، کارهای بزرگی را می‌سازد و تغییری مثبتی را به وجود می‌آورد.
طلبه خوزستانی با وجود سختی‌ها و تحریم‌ها و حتی کرونا توانست تغییرات مثبتی را در زادگاهش به وجود آورد و اکنون به الگویی در دیارش شده است؛ حمزه سلامی در سال ۱۳۶۴ در روستای خوینس شهرستان شادگان به دنیا آمد.
سلامی که در گذشته فامیلش «آلبوغبیش» بود، علاقه زیادی به امور تبلیغی و حوزوی داشت و از سال ۸۴ وارد حوزه علمیه می‌شود که در ۱۰ سال اول داوطلبانه کارش را انجام می‌داد و سپس توسط سازمان تبلیغات اسلامی به عنوان امام جماعت به روستایش معرفی شد.
این طلبه متأهل و پدر چهار فرزند، پس از بازگشت به «خوینس» و دیدن این همه محرومیت در روستا، احساس تکلیف می‌کند و علاوه بر امور دینی و تبلیغی، وارد حوزه‌های دیگری مثل اشتغال می‌شود؛ زیرا اعتقاد دارد که اشتغال اولین نیاز مردم است و باید در این زمینه نیز ورود کرد.
وی با این تفکر، فراتر از کارش می‌رود و با قرارگاه پیشرفت و آبادانی سپاه برای آبادانی روستا همکاری می‌کند و سپس با ورود بنیاد علوی به شهرستان شادگان، به عنوان سفیر در منطقه معرفی و این امر باعث می‌شود تا دایره کارش گسترده‌تر بشود.
سلامی، تصمیم می‌گیرد که برای جوانان روستایی اشتغال‌زایی کند زیرا می بیند که بیشتر جوانان به خاطر بیکاری، به شهر مهاجرت می‌کنند؛ پس از خودش می پرسد «چرا جوانان در زمینه کشاورزی ورود نمی‌کنند؟ و چه موانعی برای ورود جوانان به صنعت کشاورزی وجود دارد؟»
لزوم و اهمیت اشتغال‌زایی
این طلبه با آگاه بودن از تقالید و مسلط بودن به شرایط روستا، دست به کار می‌شود. وی در این باره توضیح می‌دهد: در زمینه کشاورزی به ویژه در کاشت نخل، رسم بر این است که برای هر کسی باید ملکی برای کشاورزی باشد و با توجه به اینکه بیشتر جوانان ملکی ندارند، با پدرانشان صحبت کردم تا در زمان قید حیاتشان املاکشان را میان فرزندانشان تقسیم کنند تا جوانان با خیال راحت شاغل شوند.
وی خودش در این زمینه پیش قدم می‌شود و پس از صحبت با پدرش، دو هکتار زمین می‌گیرد و کشت درخت خرما را آغاز می‌کند، سلامی در این خصوص می‌گوید: جوانان و بزرگان روستا از ایده‌ام استقبال کردند و این امر باعث شد تا ۱۰ - ۱۵ جوان روستایی این ایده را علمی کنند و مشغول به کار در زمینه کشاورزی شدند.
این طلبه با مساعدت بنیاد علوی نزدیک ۴۰۰ نهال مثمر را که توت و خرما بوده‌اند، میان نیازمندان توزیع کرد تا کشاورزی در روستا رونق یابد؛ همچنین کود شیمیایی برای زمین‌های کشاورزی کشاورزان روستایی را با همکاری این نهاد توزیع کرد.
سلامی در پی ایجاد اشتغال بیشتر، ایده‌اش را در روستاهای دیگر مطرح می‌کند زیرا بیش از ۱۰ هزار نفر جمعیت در این روستاها زندگی می‌کنند اما با مانعی بزرگ‌تر مواجه می‌شود و آن شور بودن زمین‌های کشاورزی است؛ این شوری به خاطر مجاورت شهرستان شادگان با تالاب و آب دریاست.
وی درباره این موضوع می‌گوید: زهکش و لایروبی راهکار مناسب برای این مشکل هستند که اگر انجام شوند، شوری زمین‌ها از بین می‌رود؛ اگر ۱۵ هزار هکتار زمین در روستاهای شادگان احیا شوند، حداقل دو تا سه هزار نفر شاغل شده و دیگر شاهد مهاجرت افراد نخواهیم بود.
سلامی علاوه بر فعال کردن صنعت کشاورزی، در معرفی ۲۰ شخص روستایی برای اخذ وام اشتغال‌زایی نقش داشته است، وی در این خصوص اظهار می‌کند: این افراد برای گرفتن وام کم‌بهره به بنیاد علوی معرفی شدند که حداقل مَبلَغ ۵۰ میلیون تومان است؛ البته در صورت شناسایی افراد بیشتر حتماً به این نهاد برای اخذ وام معرفی خواهند شد چرا که بنیاد علوی قرار است که سه تا چهار سال در منطقه بماند.
این طلبه با کمک بنیاد علوی نیز در زمینه دام و طیور، به طور تقریبی ۹۰ پکیج مرغ تخم‌گذار را که هر پکیج نزدیک ۱۰ مرغ تخم‌گذار وجود دارد، تهیه و میان افراد روستا توزیع کرده است.
دعوت از نهادهای انقلابی – خصوصی و خیران
سلامی با شناسایی کردن دیگر مشکلات روستاها به حوزه زیرساختی – عمرانی و عبادتی ورود می‌کند و در این باره می‌گوید: بعضی از روستاها به لحاظ زیرساختی کامل نیستند که تاکنون دو تا سه روستا را برای تأمین قیر مورد نیاز به بنیاد علوی معرفی کردم.
وی، از ساخت سه مسجد با مشارکت بنیاد علوی، خیران و مردم خبر می‌دهد و اظهار می‌کند: نماز جماعت در روستایم به ندرت بر پا می‌شد چرا که فقط یک حسینیه کوچک داشت که بعد از پنج سال یک حسینیه بزرگ‌تری را با کمک خیران در روستا ساختیم؛ همچنین بعد از چهار تا پنج سال به دلیل استقبال از برپایی نماز جماعت، با بزرگان روستا و خیران صحبت کردم و با کمک این افراد و شخص خیری مسجد «محمد سبع الدجیل» ساخته و افتتاح کردیم.
این مبلغ بانی امور خیر در روستاهای دیگر می‌شود به گونه‌ای که دو مسجد «امام حسن» در روستای بصیرآباد و مسجد «سادات» در روستای منصوره سادات توسط این فرد به بنیاد علوی و شخص خیری برای کامل شدن معرفی می‌شوند.
کارهای خیرخواه سلامی تمامی ندارد؛ معرفی نزدیک ۲۰ خانواده نازا به قرارگاه پیشرفت و آبادانی برای درمان که سه خانواده در حال رد کردن دوره درمان هستند، توزیع بسته‌های معیشتی و بهداشتی در زمان شیوع کرونا میان روستاییان، توزیع نزدیک ۱۵۰ کارت هدیه (مبلغ هر کارت ۳۰۰ هزار تومان) از سوی بنیاد علوی میان افراد نیازمند، برپایی کلاس‌های حفظ قرآن – احکام و اخلاق، انجام همه عبادات دینی و مراسم کشوری مثل راهپیمایی ۲۲ بهمن و همچنین ساخت خانه‌ای برای شخص فقیری با مشارکت سپاه از کارهای انجام شده توسط این طلبه در روستای خوینس و سایر روستاهاست.
سلامی از همه به ویژه نهادهای انقلابی – خصوصی و خیران دعوت می‌کند که در همه زمینه‌ها به خصوص اشتغال ورود کنند تا فقر در روستاها ریشه‌کن شود و در این خصوص عنوان می‌کند: در راستای پیشرفت و آبادانی روستاها خود مردم همیشه آماده همکاری هستند اما بیشتر ادارات سنگ‌اندازی می‌کنند.
به گزارش خبرنگار مهر، «مبلغ باید به روز باشد و از امور مطلع شود تا بهتر بتواند به سوی پیشرفت و آبادانی حرکت کند» این جمله سلامی بدجور در ذهنم نقش بسته است؛ تفکر مثبت و دیدگاه درست این طلبه نه فقط باعث دگرگونی خودش شده بلکه با ایجاد اتحاد و همدلی میان روستاییان سبب ارتقای زندگی آنها شده است.
امید است که با آمدن «سلامی» های دیگر در روستاهای ایران به خصوص در خوزستان، «سلامتی، سرزندگی و سرافرازی» افراد برگردد و میزان امید به زندگی افزایش و مسیر تعالی و ترقی بیشتر شود.
۱۸:۱۹ - ۱۴۰۰/۰۱/۲۶
نظر شما