برکات ماه رمضان تنها مختص زندگان نیست

خبرگزاری مهر، گروه دین و آئین: یکی از دعاهایی که به خواندن آن بعد از هر نماز واجب در ماه مبارک رمضان سفارش شده است، دعایی است که با جمله «اللهم ادخل علی اهل القبور السرور» آغاز می‌شود.از پیامبر اکرم (ص) روایت شده هر که این دعا را در ماه رمضان بعد از هر نماز واجب بخواند، گناهان او تا روز قیامت آمرزیده شود.

این دعا توسط حجت الاسلام والمسلمین سید محمدباقر علم الهدی استاد حوزه علمیه تهران شرح داده شده است و امروز در نخستین روز ماه مبارک رمضان مطالبی درباره جایگاه و اهمیت دعا در این ماه عظیم تقدیم مهمانان ماه ضیافت الهی خواهد شد:

رمضان، ماه توجه، تنبه و رسیدن به یک باور روحی و یقین قلبی است طوری که تبلور این یقین و باور باطنی در اعمال و رفتار آدمی آشکار می‌شود، بر همین اساس در ماه مبارک رمضان توصیه شده انسان اهل دعا و مناجات باشد تا به واسطه دعا خواندن، رحمت پروردگار عالمیان را به خود جلب کند.

در شب و روز ماه مبارک رمضان دعاهای فراوان و متفاوتی وارد شده است و توصیه شده دعاهای ماه مبارک رمضان در بهترین حالات قرائت شود، یکی از بهترین حالات زمانی است که انسان به وظیفه الهی و تکلیف عبادی خویش در پیشگاه پروردگار عمل می‌کند، برای مثال مستحب است بعد از اقامه نماز یومیه که یک وظیفه شرعی محسوب می‌شود نمازگزار دست به دعا بردارد.

حتی در روایات است اگر بنده‌ای نماز بخواند و بدون اینکه بعد از نماز دست به دعا بردارد و از خداوند متعال حوائج خویش را تمنا نکند سجاده و محل نماز را ترک کند، پروردگار خطاب به ملائکه می‌فرماید این بنده با من ارتباط گرفت اما گویی بی نیاز از من است و درخواستی ندارد من نیز به نماز او نیازی ندارم نمازش را به او برگردانید؛ حداقل کاری که یک نمازگزار می‌تواند بعد از اقامه نماز انجام دهد گفتن چند ذکر صلوات و تسبیحات حضرت زهرا (س) است.

ماه رمضان؛ فراخوانی برای بندگی و عبادت

دعا بعد از اقامه نماز مستجاب است. ماه مبارک رمضان ایامی است که درهای رحمت الهی به روی بندگان گشوده شده و به همه فراخوان داده می‌شود تا به تکلیف الهی و عبادی خود عمل کنند، رمضان، ماهی است که دستان ابلیس در آن ماه بسته شده و زندانی است، رمضان ماه عبادت، اطاعت و استجابت دعا است برای همین توصیه شده بعد از هر نماز دعای اللهم ادخل علی اهل القبور السرور، خوانده شود.

در ابتدای این دعا از خدا می‌خواهیم به آنانی که دستشان از دنیا کوتاه شده و چشم امید به دنیا دارند و محتاج رحمت الهی هستند، به کسانی که روزگاری در این دنیا برای خودشان رفت و آمدی داشتند و آنانی که روزگاری دارای اقتدار و قدرت بودند و با امکاناتشان می‌توانستند بسیاری از معادلات زندگانی دنیا را بهم بریزند اما در حال حاضر در پیشگاه با عظمت پروردگار به خاک افتاده و ضعیف گشتند، رحم کند و به صاحبان قبور سرور و شادمانی عنایت فرماید.

بهره بردن مردگان از سفره با برکت رمضان

ماه رمضان نه تنها برای انسان‌های زنده بلکه برای مردگان نیز ماه فیض و فضیلت است، این فراز از دعا نشان می‌دهد که اموات نیز در کنار سفره رحمت پروردگار بهرمند می‌شوند و این نشان از آن دارد که سفره رحمت الهی در ماه مبارک رمضان نه تنها برای زندگان بلکه برای مردگان نیز پهن می‌شود اما کسانی مجاز هستند از نعمات این سفره بهره ببرند که با پروردگار عالمیان ارتباط برقرار کنند و از باری تعالی بخواهند هنگام مرگ با شادمانی و سرور وارد قبر شوند.

وقتی انسان صاحبان قبر را در این دعا یاد می‌کند ناخودآگاه متنبه می‌شود و می‌فهمد که اموات نیز روزی همانند او زنده بودند و آمال و آرزوی‌های طولانی و بلند داشتند اما به ناگاه همه این امیدها و آرزوها با فرا رسیدن زمان مرگ رنگ می‌بازد و برنامه‌ریزی هایش نابود می‌شود و در نهایت اسیر خاک می‌شوند؛ انسان زمانی که این فراز از دعا را می‌خواند به یاد مرگ می‌افتد و می‌فهمد که روزی همین اتفاق برایش خواهد افتاد و تنها با داشتن تقوا و عمل صالح است که می‌تواند در عالم برزخ شادمان و مسرور باشد.