خبرگزاری مهر-گروه دین و آئین: دعاهای مختصر روزانه ماه رمضان، دعاهایی است که هر روز پس از نمازهای واجب آن روز خوانده می‌شود. دعاهای روزهای ماه رمضان در کتاب‌های البلد الامین و مصباح از پیامبر اکرم (ص) نقل شده‌اند.
حجت‌الاسلام والمسلمین سید محمدباقر علوی تهرانی در ۳۰ یادداشت به شرح و تفسیر دعاهای روزانه ماه مبارک رمضان پرداخته است که روزانه تقدیم مخاطبان مهر می‌شود.
تفسیر دعای روز دهم ماه مبارک رمضان به این شرح است:
«اللّهُمَّ اجْعَلْنِی فِیهِ مِنَ الْمُتَوَکِّلِینَ عَلَیْکَ، وَاجْعَلْنِی فِیهِ مِنَ الْفائِزِینَ لَدَیْکَ، وَاجْعَلْنِی فِیهِ مِنَ الْمُقَرَّبِینَ إِلَیْکَ، بِإِحْسانِکَ یَا غایَةَ الطَّالِبِینَ»
«خدایا، مرا در این ماه از توکل‌کنندگان و از رستگاران نزد خود و از مقرّبان درگاهت قرار بده، به احسانت ای هدف جویندگان»
خواسته‌های روز دهم ماه مبارک رمضان؛
خدایا؛
۱. مرا از متوکلین بر خود قرار بده.
۲. مرا از رستگاران قرار بده.
۳. مرا از مقربین درگاهت قرار بده.
«اللّهُمَّ اجْعَلْنِی فِیهِ مِنَ الْمُتَوَکِّلِینَ عَلَیْکَ»
در سوره نساء آیه ۲۸ فرمود: انسان موجود ضعیفی است.
چنین موجودی در مواجهه با حوادث و حالات روزگار که گاه سخت و سهمگین است، باید به دنبال تکیه‌گاه و پشتوانه امن باشد تا در هجمه‌ها بتواند به آن پناه ببرد.
تکیه‌گاه مطمئن در ادامه مسیر زندگی و امیدواری و ناامیدی انسان بسیار مهم و مؤثر و ضروری است. مانند کودکی که در شلوغی بازار است ولی تا وقتی دست در دست مادر دارد با خاطری آسوده و خیالی راحت به راه خویش ادامه می‌دهد.
در سوره طلاق آیه ۳ می‌فرماید: مَنْ یَتَوَکَّلْ عَلَی اللهِ فَهُوَ حَسْبُهُ (هر آنکه بر خدا توکل کند خدا او را بس است)
چون خدا پناه‌گاه شکست ناپذیر است.
در سوره انفال آیه ۴۹ می‌فرماید: مَنْ یَتَوَکَّلْ عَلَی اللهِ فَإِنَّ اللهَ عَزِیزٌ حَکِیمٌ هر کس بر خدا توکل کند بی تردید پیروز می‌شود؛ زیرا خدا توانای شکست ناپذیر و حکیم است.
خصوصیت پناه دهنده امن، شکست ناپذیری است.
دانشمندان علم اخلاق در تعریف توکل گفته‌اند: آدمی برای نیل به مقصود خویش در کارها خدا را وکیل می‌کند، او را قائم مقام خود قرار می‌دهد، در واقع به او اعتماد می‌کند و از غیر او منقطع می‌شود.
«وَاجْعَلْنِی فِیهِ مِنَ الْفائِزِینَ لَدَیْکَ»
فوز به معنای پیروزی همراه با سلامت است. این پیروزی چند نوع است:
گاهی نجات از جهنم است.
در سوره آل‌عمران آیه ۱۸۵ می‌فرماید: فَمَنْ زُحْزِحَ عَنِ النَّارِ وَأُدْخِلَ الْجَنَّةَ فَقَدْ فازَ هر کس را که از آتش دور دارند و در بهشت درآورند مسلماً رستگار شده است.
گاهی انجام اعمال شایسته است.
در سوره جاثیه آیه ۳۰ می‌فرماید: فَأَمَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَیُدْخِلُهُمْ رَبُّهُمْ فِی رَحْمَتِهِ ذَلِکَ هُوَ الْفَوْزُ الْمُبِینُ کسانی که ایمان آوردند و اعمال شایسته انجام دادند، پروردگارشان آن‌ها را در رحمت خویش در آورد، این همان رستگاری آشکار است.
گاهی سربلندی در امتحانات و ابتلائات است.
امیرالمؤمنین (ع) هنگام شهادت در محراب عبادت، زمانی که فرق مبارکشان به خون سر رنگین شد، فرمودند: «فُزْتُ وَ رَبِّ الْکَعْبَةِ» به خدای کعبه رستگار شدم.
«وَاجْعَلْنِی فِیهِ مِنَ الْمُقَرَّبِینَ إِلَیْکَ»
مقربین جمعِ مقرب به معنای نزدیک شدگان است. یعنی کسی که در پیشگاه خداوند متعال از منزلت و مقام رفیعی برخوردار است.
چون مقربان، به مقام قرب الهی نزدیک شده‌اند، متخلق به اخلاق الهی گشته‌اند. صفات جمال و جلال خدا را در خود به وجود آورده‌اند. هرچه تجلی صفات خداوند در انسان بیشتر و بیشتر شود، به خدا نزدیک و نزدیکتر شده و به جایی می‌رسد که آینه تمام‌نمای الهی می‌شود. عین الله، اُذُن الله، خلیفه الله، حجه الله و … می‌شود.
خداوند در حدیث قدسی می‌فرماید: «ما یَتَقَرَّبُ إلَیَّ عَبدِی بمِثلِ أداءِ ما افتَرَضتُ علَیهِ، و لا یَزالُ عَبدی یَبتَهِلُ إلَیَّ حتّی اُحِبَّهُ، و مَن أحبَبتُهُ کُنتُ لَهُ سَمعا و بَصَرا و یَدا و مَوئلاً، إن دَعانی أجَبتُهُ، و إن سَألَنی أعطَیتُهُ» بنده مؤمنم به چیزی مانند آنچه که انجامش را بر او واجب ساخته‌ام به من نزدیک نمی‌شود. بنده مؤمنم همواره نوافل را به جای می‌آورد و پیوسته به درگاه من زاری و دعا می‌کند تا دوستدارش می‌شوم و هر که من دوستدارش باشم، گوش و چشم و دست و پشتیبان او می‌شوم. اگر از من چیزی بخواهد عطایش کنم و اگر مرا بخواند پاداشش دهم.
قرب الهی یا موهبتی از ناحیه خداوند است آنچنانکه فرمود: «اللَّهُ اَعْلَمُ حَیْثُ یَجْعَلُ مَوهِبَتَهُ» یا مرتبه‌ای اکتسابی است که انسان با سعی و تلاش به آن می‌رسد.
به برخی از راه‌های قرب که اکتسابی است و در احادیث معصومین آمده، اشاره می‌کنم:
حضرت امیر (ع) فرمودند: قرب به خدا در بریدن از مردم است.
امام عسکری (ع) می‌فرمایند: رسیدن به خدا سفری است که جز با مرکب شب زنده‌داری طی نمی‌شود.
امیرالمؤمنین (ع) فرمودند: قرب به خدا با خالص کردن نیت حاصل می‌شود.
«بِإِحْسانِکَ یَا غایَهَ الطَّالِبِینَ»
این خواسته‌ها جز با احسان و لطف خداوند که هدف جویندگان قرب به حضرت حق است حاصل نمی‌شود.
نظر شما