خبرگزاری مهر، گروه استانها- محمد هادی صحرایی *: شهید چمرانِ را به عنوان دانشمند برجسته و مجاهد وارسته و انقلابی ۲ آتشه می‌شناسیم. و می‌دانیم این واژگان در برابر عظمت او ناچیز است ولی خوب است بدانیم کرمانشاه ما نیز بزرگانی دارد که شهرتشان در گمنامی است. خدایشان رفعت دهد که همچون میوه‌های پشت برگ، پنهان‌اند و کسانی می‌خواهند که آنها را از این غربت و عزلت به در آورد.
شهید شاخص، سعید یداللهی یکی از آن شهدای بزرگی است که تحصیل در آمریکا را رها کرد و با انقلاب اسلامی همراه شد. دستگیری توسط پنتاگون و شکنجه شدن و در نهایت فرار او به ایران هم بماند. او در ارتفاعات بازی دراز به مقام شامخ شهادت رسید تا ثابت کند، ما برای آنکه ایران کشور خوبان شود، رنج دوران برده‌ایم و سرو و صنوبرهایی تقدیم خدا کرده‌ایم که هرکدامشان برای قهرمان شدن در تاریخ یک کشور کافی است.
سرلشکر ادبیان، افتخار ارتش جمهوری اسلامی ایران که به تعبیر رهبر معظم انقلاب، سرباز اسلام و قهرمان نامیده شد از دیگر چهره‌های شاخصی است که پیکر مطهرش بعد از ۳۸ سال از ارتفاعات بازی دراز تفحص شد و به آغوش خانواده اش رسانده شد. امثال این بزرگان در تاریخ کرمانشاه کم نیستند که مایه مباهات کشور شده‌اند ولی نام بردن از این دو شهید عزیز برای مناسبتی است که به عملیات بازی دراز دارند وگرنه کرمانشاهی که هست، میراث جوانمردان و بزرگانی است که هرکدامشان تاریخ سازند.
اول اردیبهشت سال ۱۳۶۰ عملیات مشترکی توسط سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و ارتش جمهوری اسلامی در منطقه بازی دراز انجام شد که توانست ارتفاعات مهم و استراتژیک بازی دراز را از چنگ دژخیمان بعثی آزاد کند. صدامیان از این ارتفاعات به عنوان برج دیده بانی گیلان غرب، سرپل ذهاب و قصر شیرین استفاده می‌کردند و این عملیات موفق توانست چشم نامحرم آنها را کور کند و مقدمه پیروزی‌های بعدی شود. بی شک، جنگیدن در کوه و کمر سخت‌تر از جنگیدن در زمین هموار است و رزمندگان به غیر از جنگیدن با دشمن روبرو باید با راه سنگلاخی و دامنه‌های شیب دار نیز بجنگند تا بتوانند به پیروزی برسند و اگر این ارتفاع بازی دراز باشد، سختی کار، بیش از اینهاست.
هر گوشه جبهه‌های غرب همین گونه است. شهدای غرب کشور، مظلوم تر از شهدای جنوب‌اند. ناشناخته و گمنام. باید مثل غواصی که در دل دریا به دنبال صدف و مروارید است، در دل کوه و کمر بگردی و گنجینه بیابی و بدانی که آنقدر گنج سر به مهر اینجاست که می‌توانند تا قیامت نسل‌های بشر را کفایت کنند. باید بگردی به دنبال گوهرهایی که بتوانند سرمایه نسل امروز ما باشند. شهدای تفحص شده، جواهرات این کشور و ثروت بی انتهای گنج جنگند ولی فضای معنوی بازی دراز و آرامش پرمعنی آن چیز دیگری است و تجربه‌ای است که باید انجام شود و به آیندگان منتقل شود.
بی گمان، جامعه‌ای که برای خود عقبه فرهنگی نیابد به انحراف خواهد رفت و دچار آسیب‌های جبران ناپذیر خواهد شد ولی مردم کرمانشاه مثل همه شهرهای ایران، عقبه افتخارآمیزی دارد که می‌تواند الگوی نسل‌های آتی و جوانان آینده سازش باشد.
عملیات بازی دراز که هشت روز به طول انجامید، انصافاً یکی از مهمترین و افتخارآمیزترین عملیاتی است که در مناطق مرزی ایران انجام شده است که معرفی آن، همت بیش از پیش اندیشمندان و دلسوزان فرهنگ و آئینمان را می‌طلبد که بتوانند از میان خشونت جنگ، لطافت جوانمردان این آب و خاک را نمایان و معرفی کنند و به جوانان، الگوهای بی اشتباه و کاربردی را عرضه کنند که با تشبّه به آنها می‌توانند آینده ایران را بهتر از امروزش بسازند.
بازی دراز بیش از آنکه در میان مردم کرمانشاه معروف باشد در بین بزرگان زبانزد است. جمله معروف شهید مظلوم بهشتی، که خانقاه عرفان واقعی را بازی دراز می‌داند، خالی از هرگونه اغراقی است که می‌تواند گفته شود. بازی دراز میدان جنگ بزرگانی چون شیرودی و وزوایی و پیچک و موحد دانش و اصغر وصالی است. که همین افرادی که کمی از هزاران نفرند، گویای اهمیت بازی دراز است.
انشاالله با ریشه کنی کرونا، بازهم راه راهیان نور بازی دراز، باز شود و مردم به توانند مثل سال‌های گذشته از این افتخار ملی استفاده ببرند.
*مسئول بسیج رسانه استان کرمانشاه
نظر شما