زهرا شایسته فرد در گفت و گو با خبرنگار مهر در مورد تأثیرات روانشناختی سگ گردانی بر افراد جامعه شهری مانند همدان و به خصوص کودکان اظهار کرد: با توجه به اتفاقی که برای یکی از کودکان در این زمینه افتاده است از منظر روانشناختی به واژه اضطراب بنیادین اشاره می‌شود؛ این عبارت در روانشناسی پیشینه بسیار مهمی دارد و به این مسئله اشاره دارد که وقتی کودکان بنا به هر دلیلی از حیوانی مانند سگ، گربه یا سوسک یا حیوانات دیگر وحشت می‌کنند ترسی در آنها ایجاد می‌شود که به این ترس فوبیای حیوانات گفته می‌شود.
وی افزود: این ترس در ناخودآگاه کودکان نهادینه می‌شود و وقتی این ترس را با توجه به سن و سالشان تجربه می‌کنند تبعاتی را در آنها خواهیم دید که هرچه سن پایین‌تر باشد این ترس‌ها اغراق آمیز تر می‌شود و به خصوص در سنین زیر ۷ سال ویژگی به اسم تعمیم دادن و اغراق کردن وجود دارد.
شایسته فرد ادامه داد: به عنوان مثال شاید مسئله‌ای که برای افراد عادی ۵ درصد ترسناک باشد، این ترس برای کودکان و در دنیای آنها ۱۰ تا ۱۵ برابر می‌شود به عنوان مثال شاید برای بزرگسالان مواجهه با یک حیوان خانگی اصلاً ترسناک نباشد اما برای کودکان این مسئله چندین برابر ترسناک می‌شود و ممکن است کودکان در آن لحظه با واکنش‌های والدین آرام تر شوند اما شب در خواب شأن با این ترس دست و پنجه نرم می‌کنند.
وی با بیان این نکته مهم که اضطراب بنیادین وقتی زیر هفت سال اتفاق می‌افتد تا پایان عمر تبعات آن وجود دارد، افزود: وقتی یک کودک ترسی را تجربه می‌کند به صورت‌های مختلفی در زندگی آن کودک نمود پیدا می‌کند و حتی ممکن است تا پایان پیری همراه فرد باشد.
این روانشناس ادامه داد: گاهی وقت‌ها ما علائم مقطعی مانند لکنت زبان، شب ادراری یا علائم دیگری که مبنی بر اضطراب درونی آنها باشد را می‌بینیم اما برای علائم همیشگی آن می‌توان به ترس همیشگی از حیوانات یا ترس از اتفاقات ناگوار و تلخ اشاره کرد.
وی ادامه داد: وقتی که ترس وارد وجود کودک می‌شود به دلیل اینکه نمی‌تواند آن را کنترل کند و از عهده آن بر بیاید آن فرد در آینده نیز هنگامی که دچار ترس‌های مشابه یا غیر مشابه می‌شود به دلیل اینکه در دوره کودکی به دلیل عدم ترس بزرگسالان حمایتی در این زمینه از کودک نشده است دچار مشکل می‌شود.
شایسته فرد افزود: حتی شاید اصلاً از طرف بزرگسالان این وضعیت درک نشده باشد زیرا هنگامی که در زندگی شخصی خودش مشکلی پیش بیاید ممکن است دچار دگرگونی شود و خودش را ببازد و احساس ناامنی شدیدی به آن فرد دست دهد.
وی تصریح کرد: افرادی هستند که در زندگی روزمره هنگامی که به چالشی بر می‌خورند خودشان را بسیار می‌بازند و اضطراب می‌گیرند، این قضیه در کودکی آنها ریشه دارد و از ترس‌هایی مانند دعوای والدین یا تنبیه یا دیدن صحنه‌ای که برای آنها در آن زمان بسیار ترسناک بوده ایجاد شده است که یکی از مصداق‌های آن مواجه شدن با حیواناتی است که آنها را مشاهده نکرده‌اند.
وی ادامه داد: از طرف دیگر افرادی را هم داریم که با حیوانات به صورت خیلی عادی برخورد می‌کنند و ترسی در آنها وجود ندارد اینها حیواناتی هستند که بچه‌ها از ابتدای دوران کودکی مشاهده کرده‌اند و با آنها هم زیستی دارد اما کودکی که در خیابان در حال راه رفتن است و برای دفعه اول و دوم با یک حیوان خانگی مواجه می‌شود ممکن است وحشتی در وجودش برود که دیگر جبران پذیر نباشد و نتوانیم به راحتی این وحشت را از وجود آن فرد بیرون بکشیم حتی در بزرگسالان هم افرادی هستند با اینکه سن بالایی دارند از حیواناتی مانند گربه این فوبیا را دارند و از گربه بدشان می‌آید یا وحشت دارند.
کارشناس و مشاور امور خانواده ادامه داد: امیدواریم بتوانیم جامعه را طوری فرهنگ سازی کنیم که دیگران این ترس افراد را درک کنند، نگاه خودخواهانه نداشته و آسیب‌های روانشناختی که به طور مادام العمر در کودکان ممکن است ایجاد شود را درک کنند.
۱۷:۵۳ - ۱۴۰۰/۰۵/۲۱
۰۰:۱۷ - ۱۴۰۰/۰۸/۲۸
نظر شما