محمد عزیزی مدیر انتشارات روزگار در گفتگو با خبرنگار مهر، درباره مساله بازار کاغذ ناشران گفت: چندسال پیش ما ناشران این‌شعار را دادیم که یارانه کاغذ را قطع کنید چون باعث فساد می‌شود. اما در این‌مساله، حقایقی نهفته بود. تجربه قطع یارانه دولتی کاغذ، در دولت‌های پیشین نشان داد که این‌کار به نفع بازار کتاب تمام نمی‌شود.
وی افزود: با قطع یارانه کاغذ، به دانشجوها، اساتید و دیگر اقشار یارانه‌ها و بن‌هایی اختصاص داده شد که نمی‌گویم همه آن‌ها به‌جای تبدیل به کتاب، به ریال تبدیل شدند، اما در مجموع، آن یارانه‌ها کمکی به خرید کتاب نکردند. ناشر هم این‌میان ناچار بود با کاغذ آزاد کتاب چاپ کند و کتابش گران می‌شد. در نتیجه هر دو طرف ماجرا ضرر می‌کردند؛ هم ناشر هم مخاطبش.
این‌مدیر نشر در ادامه گفت: نمی‌دانم چه‌حکمتی دارد که کاغذی که روزی با حمایت دولت با قیمت بندی ۶ هزار تومان عرضه می‌شد، به قیمت بندی ۶۰۰ هزار تومان رسید. در نتیجه در نشر روزگار که هفته‌ای ۳ یا ۴ کتاب چاپ اول یا تجدیدچاپ داشتیم، حتی یک برگ کاغذ هم نداریم و اگر کسی از مخاطبانمان کتابی را از محصولات ما بخواهد، نمی‌توانیم تولیدش کنیم. به‌نظرم چنین‌شرایطی نتیجه فکر خام حذف سوبسید کاغذ و تهیه‌اش از بازار آزاد بود.
عزیزی گفت: پیشنهاد من برای برون‌رفت از وضعیت نامناسب بازار کاغذ، این است که فعالیت ناشران را در بازه زمانی ۳ سال اخیر بررسی کنند و میانگین بگیرند که در این‌مدت چندعنوان کتاب را در چه شمارگان و چند صفحه منتشر کرده است. با گرفتن معدل از این‌اعداد، می‌توان میزان واقعی نیاز ناشران را به کاغذ مشخص کرد. این‌گونه عدالت رعایتمی‌شود و نیازی هم به بازار سیاه برای تهیه کاغذ نخواهد بود. چون فرایند فعلی برای توزیع کاغذ جواب نمی‌دهد. پس به‌نظرم سوبسید دولتی کاغذ باید ادامه داشته باشد و میزان مصرف هر ناشر مشخص شود تا براساس آن، به او سوبسید اختصاص بگیرد و سپس کاغذ مورد نیازش را در اختیارش قرار دهند.
نظر شما