ویم وندرس در کنار تابوت آنتونیونی
وندرس با اشاره به فیلمی که او در سال 1995 به اتفاق کارگردان ایتالیایی ساخت، گفت آنتونیونی به "آن سوی ابرها" رفت. وندرس گفت: "میکل آنجلو مرا با فرارا آشنا کرد و به این طریق پی بردم که این مکان چه نوری بر ذهن و چشمان او تابانده بود." کارگردان فیلم های مطرح "پاریس تگزاس" و "آسمان برلین" افزود: "خلاصه کردن آنچه استاد بر جای گذاشت دشوار است. قطعا او تصویری جدید از انسان قرن بیستم خلق کرد."
روز چهارشنبه نیز پیش از انتقال پیکر آنتونیونی به شهر فرارا، مراسم بزرگداشت او در شهرداری رم برگزار شد و تابوت او جایی قرار گرفت که طرفداران بتوانند برای آخرین بار به فیلمساز سرشناس ادای احترام کنند. دانی یلا سیلور که در فیلم 1982 "هویت یک زن" با آنتونیونی همکاری کرده بود، دسته گلی را کنار تابوت او قرار داد و به خبرنگاران گفت: "او برای سینما بخصوص سینمای ایتالیا بیانگر همه چیز بود."
تصویر آنتونیونی از اضطراب های دنیای معاصر و بیگانگی باعث شده بود در میان سینماروها جایگاهی ویژه پیدا کند. او پس از آنکه در جشنواره فیلم کن سال 1957 با فیلم "فریاد" نظر منتقدان را به خود جلب کرد، در 1960 با "ماجرا" برای نخستین بار در سطح بین المللی به موفقیت دست یافت.
چهارشنبه گذشته مراسم بزرگداشت آنتونیونی در شهرداری رم برگزار شد
پائولو رابیتی، اسقف اعظم فرارا- کوماچیو از آنتونیونی به عنوان "استاد و جادوگر نور" یاد کرد و بیوه فیلمساز فقید نیز در مراسمی که با نمایش تصاویری سیاه و سفید از آنتونیونی و پشت صحنه فیلم های او همراه بود، گفت: او ظاهری بسیار خاص و منحصر به فرد داشت." مرگ آنتونی ساعتی پس از درگذشت اینگمار برگمان فیلمساز سوئدی اتفاق افتاد تا سینمای جهان در مدتی کوتاه دو نفر از مطرح ترین چهره های خود را از دست بدهد.
نظر شما