به گزارش خبرنگار مهر دستگاه اهل‌بیت و چه‌بسا محرم حسینی تنها اجتماعی است که اقشار مختلف مردم بدون محدودیت سنی در آن حاضر می‌شوند و در این مکتب عظیم که همواره تجلی‌گر اسلام است مشغول خدمت می‌شوند.
نقطه اشتراکی که تمام اقشار مختلف را در ایام محرم کنار یکدیگر قرار می‌دهد محبتی است که از کودکی در دل آدمی جا خوش کرده و بی‌آنکه از مدرسه سخنی به میان بیاید انسان را تعلیم و تربیت می‌دهد و چه بسیار پیر غلامانی که کودکان دیروز مکتب اهل‌بیت و خادمان مخلص امروز اهل‌بیت هستند.
علی رسولی یکی از پیر غلامانی است که از کودکی پای مکتب اهل‌بیت نشسته و امروز در سن هفتادسالگی همچنان خود را خادم اهل‌بیت می‌داند.
وی که در دوره‌ای مدیرکل ثبت اسناد و املاک استان قزوین بوده در گفت‌وگو با خبرنگار مهر ضمن اظهار می‌کند: کلاس پنجم ابتدایی بودم که در کنار پدرم مشغول به کار شدم در یکی از روزهای نزدیک به محرم یکی از مشتریان پدرم از پدرم درخواست کرد تا برای او کتابی تهیه کند پدرم نیز ۲۸ ریال بابت تهیه کتاب به من داد.
این پیر غلام دستگاه اهل‌بیت اذعان می‌کند: زمانی که کتاب را تهیه کردم متوجه شدم که موضوع کتاب مداحی است، از کتاب‌فروشی خیابان سعدی تا مغازه پدرم کتاب را می‌خواندم و به‌تناسب مدح اوج می‌گرفتم، به مغازه پدر که رسیدم کتاب را تحویل مشتری دادم و از پدرم خواستم برای من هم کتاب مداحی بخرد.
وی می‌گوید: خرید اولین کتاب مداحی، آغازی بر دوران خدمتم در پیشگاه اباعبدالله بود چند روزی تا محرم باقی‌مانده بود و این ایام بهترین فرصت برای تمرین مداحی بود.
وی ادامه می‌دهد: دههٔ اول محرم در گذشته شور دیگری داشت و من هم در مسجد شیشه‌گرها در کنار سایر مداحان حاضر شدم تا اشعاری را که تمرین کرده بودم بخوانم اما خیلی خوب نتوانستم متن را بخوانم و مردم نتوانستند با متنم سینه بزنند به همین علت گریه کردم.
رسولی تصریح می‌کند: یکی از سینه‌زنان به من روحیه داد و مرا تشویق کرد من هم چند بار دیگر در مراسم مداحی کردم و این‌گونه بود که از مداحی کردن خوشم آمد و در حین تحصیل مداحی را نیز انجام می‌دادم.
وی ادامه می‌دهد: در ابتدا مداحی در روضه‌های خانگی که مختص بانوان بود را آغاز کردم که البته خانم‌ها هم خیلی استقبال می‌کردند و من با دوچرخه بعد از مدرسه به منزل مردم می‌رفتم و در مراسم حاضر می‌شدم و می‌توانم بگویم در آن زمان در ۸۰ روضه خانگی در ماه حاضر می‌شدم.
رسولی بیان می‌کند: در آن زمان که در منازل مداحی می‌کردم خانم‌ها یک ۵ ریالی را کنار استکان برایم می‌گذاشتند اما بعدها که بیشتر در حوزه اشعار و مرثیه ورود پیدا کردم دیگر از هیچ‌کس هزینه‌ای برای مداحی دریافت نکردم.
وی می‌گوید: سالیان زیادی در مسیر اهل‌بیت حرکت کردم و مداح اهل‌بیت بودم و به خودم قول داده بودم که در هر جایگاه شغلی قرار گرفتم بازهم مسیر اهل‌بیت را فراموش نکنم.
وی ادامه می‌دهد: بعد از مدتی به سمت مدیرکل اداره ثبت اسناد منتصب شدم و حتی در آن زمان هم باز خادمی خود را در عرصه مدح اهل‌بیت انجام می‌دادم و زمان‌هایی که در مناطق مختلف برای مأموریت حاضر می‌شدم دقایقی را به مدح اهل‌بیت اختصاص می‌دادم سپس کارم را انجام می‌دادم.
این مداح عنوان می‌کند: طبق بیانات رهبر انقلاب تبلیغ به‌ویژه تبلیغ از دین با استفاده از اشعار حافظ، سعدی در خصوص مسائل مختلف همواره در دستور کار من قرار داشته و می‌توان گفت دقایقی از مراسم من به‌عنوان مداح در آن حاضر می‌شوم به مسائل مختلف با زبان شعر اختصاص دارد.
بزرگ‌ترین و بهترین هدف در مسیر اهل‌بیت اخلاص است
رسولی عنوان می‌کند: بزرگ‌ترین و بهترین هدف در مسیر اهل‌بیت اخلاص است اگر اخلاص در امر اولویت پیدا کند گرهٔ تمام مشکلات گشوده می‌شود.
رسولی تأکید می‌کند: حالا حدود ۶۰ سالی است که در دستگاه امام حسین (ع) به‌عنوان مداح خدمت می‌کنم و در این سال‌ها متوجه شدم که عقرب سنج معنوی ما با انجام گناه و یا حرکت در مسیر سیدالشهدا نوسان پیدا می‌کند و برای اینکه آثار و برکت اهل‌بیت در زندگی ما تجلی پیدا کند در ابتدا باید به‌صورت عملیاتی در زندگی اجرایی شود.
وی می‌گوید: برای مثال زمانی که ما نماز شب را به‌صورت مستمر می‌خوانیم متوجه آثار و برکات نماز شب می‌شویم و اگر بنا باشد تنها در بیان به فضیلت نماز شب اکتفا کنیم دیگر نمی‌توانیم شاهد برکات آن باشیم.
این ذاکر اهل‌بیت بیان می‌کند: اگر بخواهیم جوانان و چه‌بسا فرزندان خود را پای مکتب اهل‌بیت و سیدالشهدا بنشانیم در ابتدا باید دست آن‌ها را بگیریم و در این مراسم از حضور آن‌ها بهره ببریم و طعم محبت و کرامت اهل‌بیت را نیز به آن‌ها بچشانیم.
وی یادآور می‌شود: اگر ما خود به آنچه در مکتب اهل‌بیت می‌گوئیم عمل کنیم و سپس از جوانان بخواهیم در کنار ما حاضر شوند به‌طورقطع بهتر می‌توانند طعم محبت اهل‌بیت را بچشند و در این مسیر قرار بگیرد.
این مداح عنوان می‌کند: از سوی دیگر لازم است اخلاق، رفتار و زندگی ما حسینی شود یعنی مجالس و جوانان ما باید در مکتب امام حسین (ع) معارف کربلا را بیاموزند و شور، شعور و شعار حسینی را در خود پرورش دهند تا به آرامش قلبی برسند چراکه یکی از برکات حرکت در مسیر اهل‌بیت آرامش است.
رسولی در پایان صحبت‌هایش می‌گوید: اگر شور، شعور و شعار حسینی در زندگی ما جریان پیدا کند همه ما امام حسینی خواهیم شد و اگر این جریان در زندگی متجلی نشود ما فقط هیئتی می‌شویم به این معنا که اگر امام حسینی باشیم تمام زندگی ما امام حسینی می‌شود و اگر هیئتی باشیم تنها در ایام محرم به یاد اهل‌بیت هستیم و این مدت کوتاه برای ما کافی نیست.
نظر شما