چرا سوریه از اجلاس بغداد کنار گذاشته شد؟

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از العهد، عامر الفایز عضو کمیسیون روابط خارجی پارلمان عراق با اشاره به برگزاری نشستی با نام کشورهای همسایه عراق در اواخر ماه جاری میلادی این نام را نامناسب دانست و گفت: عنوانی که بغداد برای نشست گذاشته است یعنی نشست کشورهای همسایه عراق با آن مطابقت نمی کند زیرا کشورهایی دعوت شده اند که همسایه عراق نیستند.

وی افزود: کشورهایی مانند فرانسه، مصر و امارات وقطر همسایه عراق نیستند که دعوت شده اند از این رو باید که نام جدیدی برای نشست گذاشته شود که با آن همخوانی داشته باشد.

الفایز گفت: نامی باید انتخاب شود که مناسب با آنچه در این نشست بررسی می شود، باشد و خطوط اصلی آنرا شرح دهد.

وی تاکید کرد: دیدارهای دوجانبه و سفرهای متقابل میان کشورهای همسایه و کشورهای منطقه بسیار مفیدتر از برگزاری نشست است.

درباره عدم حضور سوریه در اجلاس کشورهای همسایه عراق هم گفت که نبود سوریه و کنار گذاشتن آن، سبب خواهد شد که این نشست از حیث محتوا تهی باشد و به مثابه ثلمه ای به این نشست است.

درباره علت کنار گذاشتن سوریه هم اعلام کرد که به خواست و شرط امانوئل ماکرون رئیس جمهوری فرانسه رخ داده است.

قبلاً هم روسیا الیوم به نقل از یک منبع عراقی اعلام کرد: «امانوئل ماکرون» رئیس جمهور فرانسه مانع دعوت از «بشار اسد» رئیس جمهور سوریه برای حضور در اجلاس بغداد شد.

بر اساس این گزارش، روسیا الیوم به نقل از منبع مذکور نوشت: اجلاس بغداد، ایده مشترک عراق و فرانسه است. یکی از شروط ماکرون برای موفقیت این اجلاس، عدم دعوت بشار اسد به اجلاس بود چرا که او با حضور در کنار اسد مخالف است.

منبع مذکور همچنین گفت که دولت عراق نیز به دلیل آنکه سران دیگر کشورها نیز در مضیقه قرار نگیرند، با نظر ماکرون موافقت کرد.

چندی پیش شبکه المیادین گزارش داد که «فالح الفیاض» رئیس سازمان حشد شعبی در سفری به دمشق با بشار اسد دیدار و از وی برای شرکت در اجلاس بغداد، دعوت بعمل آورد.

پس از انتشار این خبر، وزارت خارجه عراق بیانیه‌ای صادر و با اشاره به اینکه دعوتنامه‌های رسمی باید توسط دولت و به نام «مصطفی الکاظمی» نخست‌وزیر عراق صادر شود، هر گونه ارتباط دولت با دعوت از بشار اسد را رد کرد.

عراق قرار است که اواخر ماه جاری میلادی میزبان کنفرانسی باشد که از آن به عنوان اجلاس کشورهای همسایه نام برده می‌شود اما گویا کشورهای دیگری هم در این نشست غیر از همسایگان عراق، حضور پیدا خواهند کرد.

در روزهای گذشته، نخست وزیر عراق وزیر برنامه‌ریزی را به کویت، وزیر امور خارجه را به ترکیه و عربستان و ایران، وزیر دارایی را به اردن، وزیر دفاع را به مصر فرستاد تا دعوت‌نامه‌های رسمی را به سران این کشورها ابلاغ کنند. موعد اولیه این نشست ۲۸ آگوست (۶ شهریور) خواهد بود در روزهای گذشته، نخست وزیر عراق وزیر برنامه‌ریزی را به کویت، وزیر امور خارجه را به ترکیه و عربستان و ایران، وزیر دارایی را به اردن، وزیر دفاع را به مصر فرستاد تا دعوت‌نامه‌های رسمی را به سران این کشورها ابلاغ کنند. موعد اولیه این نشست ۲۸ آگوست (۶ شهریور) خواهد بود.

عراق همچنان مسائل بلاتکلیفی با کشورهای همسایه خود دارد که بسیاری از آنها به دوره رژیم منحل بعث مربوط می‌شود. از جمله این پرونده‌ها مسائل آبی با ترکیه و ایران، فعالیت‌های (پ ک ک)، تردد تروریست‌ها در مرزهای عراق و سوریه، بدهی‌های عراق به کویت و توافقات تجاری و نفتی با اردن است.

به هر حال باید منتظر ماند که سطح مشارکت در این نشست به چه نحوی است و از سویی ثمرات سیاسی و اقتصادی و امنیتی این نشست برای عراق و کشورهای منطقه چه خواهد بود و آیا تصمیمات آن تاثیرگذار خواهد بود یا خیر.

عراق از یکسو به دنبال این است که عرصه‌ای برای چالشهای منطقه نباشد و از سوی دیگر بتواند نقش سابق خود را در منطقه و جهان عرب احیا کند، اما اینکه تا چه اندازه بتواند اهدافش را محقق کند، در هاله‌ای از ابهام است زیرا روند تحولات منطقه از پیچیدگی خاصی برخوردار است؛ به طور مثال اگر بغداد بخواهد که میان ایران و عربستان نقش آفرینی کند کار بسیار دشواری خواهد داشت.

«عصام التکروری» استاد حقوق در دانشگاه دمشق می‌گوید: عدم دعوت از دمشق، مسأله‌ای است که به نظر می‌رسد به دلیل وتوی آمریکا باشد زیرا هیچیک از کشورهای دعوت شده به این اجلاس با حضور دمشق مخالفتی از خود نشان نداده‌اند با وجود آنکه، اغلب دعوت شدگان به این کنفرانس، آمادگی عادی‌سازی رابطه با دمشق در خارج از چتر آمریکا را ندارند. این امر خود، اعتراف ضمنی به نقش محوری است که ممکن است دمشق در حل مشکلات منطقه که برخی از کشورهای منطقه در تثبیت آن نقش دارند؛ ایفا کند.

وی افزود: عدم دعوت از دمشق در واقع نادیده گرفتن واقعیت جغرافیایی سوریه است که مهمترین کشور همسایه عراق به شمار می‌رود و دارای پرونده‌های موجودیتی مهم و مشترکی با بغداد است که مهمترینشان، حضور اشغالگران آمریکایی و گروه تروریستی داعش در هر دو کشور است. اگر شرکت کنندگان در این کنفرانس می‌خواستند به سرعت در کنفرانس خود به نتیجه مهمی دست یابند، ضروری بود که از دمشق به دلیل موقعیت جغرافیایی و نیز تهدیدهای وجودی مشترک بین دو کشور عراق و سوریه قبل از سایرین دعوت به عمل آید.