۲۲ شهریور ۱۴۰۰، ۱۴:۲۱

درست مقابل چشم آمریکایی ها؛

ذبیح الله مجاهد: در ۲۰ سال گذشته در کابل بودم!

ذبیح الله مجاهد: در ۲۰ سال گذشته در کابل بودم!

ذبیح الله مجاهد سخنگوی طالبان می‌گوید که او در ۲۰ سال گذشته در کابل بوده و از نزدیک دیده که چطور عملیات آمریکایی ها برای بازداشتش ناکام مانده است.

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از جمهور، ذبیح الله مجاهد سخنگوی طالبان که پس از ورود این گروه به کابل، برای اولین بار در انظار عمومی ظاهر شد، می‌گوید طی ۲۰ سال گذشته در کابل زندگی کرده است.

او در مصاحبه با یک روزنامه پاکستانی گفته است که آمریکا و دولت قبلی افغانستان فکر می‌کردند که ذبیح الله مجاهد یک نام خیالی است و یک نفر نه بلکه چند نفر این نقش را بازی می‌کنند.

به گفته او، همین نام خیالی به او بسیار کمک کرده که در کابل زندگی کند و به گوشه و کنار کشور برود.

مجاهد همچنین گفت که نیروهای آمریکایی به خاطر ردیابی او، به مردم پول پرداخت کرده و صدها بار در آرزوی بازداشت او، عملیات راه اندازی کرده اند حال آنکه هر بار در رسیدن به مقصود خود ناکام ماندند.

سخنگوی ارشد طالبان همچنین درباره اینکه آیا ذبیح الله مجاهد نام اصلی وی است، گفت: ذبیح الله نام اصلی من است و مجاهد عنوانی است که رهبران از آن برای صدا کردن من استفاده می‌کنند.

به گفته وی، او به دور از تلاش برای تغییر آن، به نامی که رهبران برای او انتخاب کردند علاقمند است.

ذبیح الله در رابطه با تاثیر کار با طالبان بر زندگی شخصی‌اش گفت که سعی کرده تا آنجا که ممکن است از فشار رهایی پیدا کند اما به دلیل ماهیت این شغل، مواقعی پیش آمده تا به اندازه کافی غذا یا خواب نداشته و به صورت شبانه روزی برای اطلاع رسانی با فرماندهان ارشد در رابطه بوده است.

وی در پایان گفت: ملا محمد عمر، بنیانگذار طالبان را ندیده ام، اما ملا اختر محمدمنصور و ملا هبت‌الله آخوند زاده را از نزدیک ملاقات کرده ام.

کد خبر 5303792

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • captcha

    نظرات

    • رحمت الله رحمت AU ۱۲:۴۶ - ۱۴۰۰/۰۸/۰۴
      0 0
      سلام و احترامات بنده را بپزیرید اینکه ذبیح الله مجاهد در کجا بود مهم نیست بخاطریکه در کابل اضافتر از ۵ میلیون نفر زندګی میکنند، مهم این است که دخترش تا صنف هفت رسیده و به دختران دیګر افغانها بیرون از شهر ها هیچ حق تعلیم را نمیدادند، و نمیدهند، حتی میګویند که زنها نباید نوشتن را یا بګیرد.