به گزارش خبرگزاری مهر، دومین قسمت از فصل حسن بن علی (ع) برنامه سوره با حضور حجت الاسلام عبدالکریم بیآزار شیرازی، پژوهشگر تاریخ اسلام و عضو شورای عالی مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی از شبکه چهار سیما پخش شد. موضوع این برنامه «حسنین - علیهماالسلام- در اسلام» بود.
حجت الاسلام بیآزار شیرازی در ابتدای برنامه گفت: شب اربعین را می توان به شب شکوفایی نصرت الهی به خاندان بنی هاشم تعبیر کرد. شاید خیلی ها فکر کردند یزید پیروز شد ولی افرادی که در خاک دفن شده بودند مانند گل و گیاهی که سراز خاک برمیآورند شکوفا شدند. سید قطب میگوید: اگر با افق وسیعی به ماجرای کربلا نگاه کنیم میبینیم که امام حسین (ع) که به ظاهر شکست خورده و کشته شده آنچنان محبوبیتی در جهان پیدا کرده که نه تنها شیعیان بلکه تمام ادیان شیفته ایشان هستند. پس از عاشورا مجالس و برنامه های بسیاری برگزار میشود که در آنها دین اسلام منتشر میشود و این مصداق همان نصرت الهی است که اشاره کردم. امام حسین (ع) تن به ذلت نداد و خداوند اجازه نداد که ایشان ذلیل شوند. امام حسین (ع) دچار شرک نشد و یزید را برتر و شریک خدا قرار نداد.
وی افزود: ما در ایران امام حسن (ع) و امام حسین (ع) را از یکدیگر جدا کردیم. برای امام حسین (ع) آنهمه ابراز محبت میکنیم ولی برای امام حسن (ع) خیلی کم این کار را می کنیم. به تعبیر شهید مطهری، ما شیعیان بیشتر از دیگران به اهل بیت ظلم کردیم. منظور از ظلم در اینجا، کوتاهی کردن است. امام حسن مجتبی (ع) نقش مهمی در کربلا داشتند. اینکه ما فکر کنیم ایشان رفتند و صلح کردند یک تصور کلیشه ای و نوعی تحریف است که توسط امویان منتشر شده است. به تعبیر شیخ محمد عبده بنی امیه رذائل اخلاقی و بنی هاشم فضائل اخلاقی را آشکار کردند.
عضو شورای عالی مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی ادامه داد: در زمان امام حسن مجتبی (ع) مردم از جنگهای داخلی خسته شده بودند و از طرفی هم افرادی بودند که قرآن ها را سرنیزه کرده بودند و جریان حق و باطل خیلی از هم جدا و مشخص نبود. امام حسن (ع) با صلحی که کردند موجب شدند که مردم چهره واقعی کسانی که در برابرشان بودند را ببینند و این اتفاق هم افتاد و مردم به تدریج دیدند که امویان چه کسانی بودند. امام حسن (ع) فرزندانی از جمله قاسم، عبدالله و حسن مثنی، فاطمه بنت الحسن (عروس امام حسین) تربیت کرده بودند که همگی در کربلا حضور داشتند و سهم مهم و فراوانی در عاشورای کربلا داشتند چون اینها بودند که راه را ادامه دادند. به همین دلیل هم ما نباید امام حسن (ع) را از امام حسین (ع) در کربلا جدا بدانیم.
پژوهشگر تاریخ اسلام اضافه کرد: در گذشته عزاداران دو پرچم با خودشان حمل میکردند. یک پرچم سبز، یک پرچم قرمز. یکی به نشانه امام حسین (ع) و یکی هم به نشانه امام حسن (ع) ولی ما متاسفانه سهم امام حسن (ع) را در واقعه کربلا نمیبینیم. باید معرفت و شناختمان را نسبت به ایشان بالا ببریم. ما بین ائمه نباید فرق بگذاریم چون پیامبر (ص) هم فرمودند: امام حسن (ع) و امام حسین (ع) هر دو امامند چه قیام کنند چه قعود. برخی میگویند امام حسن (ع) بعد عاشورا رفتند و خانه نشین شدند که اصلا اینطور نیست چون ایشان کلاسهای درس مفیدی داشتند که خیلی از این کلاسها استفاده میشد. اخلاق والای پیامبر یک اخلاق الهی است. نتیجه کلاسهای ایشان منجر به تربیت «نسل شرفا» شد. کسانی که والا مقام اند و اخلاق فاخری دارند و در هرکجا که رفتند همه مردم مجذوب آنها شدند. پیش از این بخاطر ظلم بنی امیه و بنی عباس اینها به نقاط مختلف پراکنده شدند.
حجت الاسلام بیآزار شیرازی بیان کرد: شرفای مکه که سه نسل بودند، آنچنان عظمت و شخصیتی داشتند که کارهای مهمی به عهده آنها سپرده میشد. مثلا زید اولین فرزند امام حسن (ع) در مکه و مدینه مسئولیتی داشته است. یکی از کارهای شرفای مکه این بود که دورتا دور مسجدالحرام در مکه را پراز کتاب فروشی و کتابخانه رفتند. این حرکت باعث میشد که وقتی زائران برای زیارت به مکه میآمدند به جای کالاهای خارجی با خودشان کتاب ببرند.
وی ادامه داد: ادریس یکی از نوادگان امام حسن (ع) است. نقش او در توسعه اسلام پس از امام حسن (ع) خیلی پررنگ بود ولی مسموم شد و از دنیا رفت. در همان زمان همسر او باردار بود بعد از به دنیا آمدن بچه نام او را ادریس ثانی گذاشتند. در مراکش، ادریس اول یک مقبره خیلی باشکوه ساختند و یک شهر به نام «ادریس شهر» در مراکش بنا شده است. همچنین مدرسه علمیه «قرویین»که گفته میشود از الازهر هم قدیمی تر است در همین شهر بنا شده و امروزه حوزه علمیه و دانشگاه بسیار مهمی به شمار میآید. ادریس شهر مثل شهرری ما و حضرت عبدالعظیم حسنی در کشورماست. حدود هزار سال ادریسیان در مراکش حکومت میکردند و از لحاظ علمی و اخلاقی خیلی پیشرفت داشتند، به طوریکه حوزه کاری و پیشرفتشان به اسپانیا و الجزایر، لیبی و تونس هم رسید. در مراکش افراد بسیار مهمی جزو ادریسیان هستند مثل شریف ادریسی که پدر علم جغرافیاست. شریف علی که از سادات حسنی بود از بخارا به برونئی میرود، رفتار او انقدر خوب بوده که سلطان برونئی، دخترش را به عقد او در میآورد. بعد از فوت سطان برونئی، مردم شریف علی را سلطان خود میکنند و الان ۱۸نسل است که سادات حسنی بر کشور برونئی حکومت میکنند و خیلی هم به شجره خود اهمیت میدهند وبه آن احترام میگذارند.
عضو هیئت مؤسس انجمن قلم ایران گفت: میتوان گفت بسیاری از مردم دنیا توسط خاندان حسنی مسلمان شدند. هشت نفر از سادات حسنی یمن، به قصد تجارت به اندونزی میروند و مشغول تجارت میشوند. مردم اندونزی متوجه شریف بودن این هشت نفر می شوند و خیلی با آنها ارتباط برقرار میکنند و به این ترتیب عده زیادی از مردم اندونزی مسلمان شدند. خلق و خوی خوب آنها باعث شد که هزاران نفر بدون یک شمشیر مسلمان شدند. امروز هم سادات این موقعیت را دارند که چون فرزند پیغمبرند رفتار حسنه داشته باشیم ولی در ایران متاسفانه این موضوع در حال کمرنگ شدن است. ما نباید امام حسن (ع) و امام حسین (ع) را از یکدیگر جدا کنیم. بیشترین نسل امام حسین (ع) از امام زین العابدین (ع) است و ایشان داماد امام حسن مجتبی (ع) بودند در واقع امام حسن و امام حسین (علیهمالسلام) جد پدری و مادری تمام ائمه و سادات حسینی هستند. بیشترین نسل امام حسن مجتبی (ع) از حسن مثنی (داماد امام حسین (ع)) است. در یمن هم شرفا با عنوان ائمه زیدی حکومت میکردند و کارهای بسیار ارزنده ای انجام دادند.
حجت الاسلام بیآزار شیرازی در پایان گفت: مردم از زندگی مادی و ماشینی کشورهای اسلامی که توسط اروپاییها رایج شده خسته شدند و همه خواهان این هستند که به دوران گذشته برگردند. در نقاط مختلفی هم امروز عده ای در صدد برپایی انقلابی هستند که به دوران گذشته شان برگردند که البته حساب اینها با سلفیها فرق دارد. مثلا کسانی که امروز در یمن انقلاب میکنند همان کسانی هستند که میخواهند به همان دوران امامان زیدی برگردند.
نظر شما