خبرگزاری مهر_گروه جامعه: حالا دیگر از روزی که وزیر پیشنهادی آموزش و پرورش در دولت سیزدهم از مجلس شورای اسلامی رأی اعتماد نگرفت بیش از یک ماه و نیم میگذرد. قریب به دو ماه است که وزارتخانه آموزش و پرورش با سرپرست اداره میشود. هر چند گذر از ماه پر تلاطم مهرماه و آغاز سال تحصیلی که بدون وزیر طی شد، با توجه به اینکه بنا بر شروع با آموزش مجازی بود تا از آبان ماه به تدریج آموزشهای حضوری آغاز شود، چندان سخت به نظر نمیرسید اما چالشهای آموزش و پرورش در این ۱۸ ماه آموزش مجازی و خصوصاً در ماههای بی ثباتی وزارتخانه در ماههای اخیر به قدری هست که نیاز باشد هر چه زودتر وزیر آموزش و پرورش معرفی شود.
از سوی دیگر طی این قریب به دو ماه گمانه زنیهای بسیاری برای تصدی این وزارتخانه، فضای مجازی را ملتهب کرده است. بارها اسامی مختلفی در فضای مجازی وایرال میشود و بعد از مدتی نام گزینهای دیگر! این خود آسیبهای بسیاری را به همراه داشته است و اینها نشان میدهد که فرهنگیان و بخشی از بدنه وزارتخانه و همچنین کارشناسان این حوزه نگاهشان به انتخاب و معرفی وزیر آموزش و پرورش است.
طی این دو ماه گمانه زنیهای بسیاری برای تصدی این وزارتخانه، فضای مجازی را ملتهب کرده است. بارها اسامی مختلفی در فضای مجازی وایرال میشود و بعد از مدتی نام گزینهای دیگر!
در این میان نظرهای بسیاری از سوی اهالی دست به قلم در فضای مجازی و رسانه ها درباره ویژگی های وزیر آموزش و پرورش عنوان شده است؛ از اینکه وزیر پیشنهادی حتماً باید از بدنه آموزش و پرورش باشد تا اینکه باید کسی باشد که اعتقاد به اجرای سند تحول بنیادین و بحث های تربیتی داشته باشد تا طرح این موضوع که وزیر آموزش و پرورش باید راهبر جدی تر کدام مسائل آموزش و پرورش باشد. از نقد عملکرد وزرای قبلی تا جانبداری از افراد خاص برای تصدی این پست نیز به چشم می خورد. در این میان کمترین مطالبهای که به گوش ها رسیده مطالبه ذی نفعان اصلی آموزش و پرورش یعنی دانش آموزان و اولیای آنهاست که این روزهای آموزش مجازی بیش از هر زمان دیگری در بلاتکلیفی و حتی ناامیدی از سیستم آموزشی کشور به سر می برند.
بارها در گزارشهایی با عناوینی چون نیازمند وزیری چابک و تحول گرا در آموزش و پرورش هستیم، آموزش و پرورش وزارتخانهای با بیشترین تعارض منافع، ا ز بیانیه گام دوم انقلاب تا تحقق شعار جوانگرایی در دولت جدید، تعارض منافع در آموزش و پرورش پیروز شد / رویکرد تحولی به بن بست میرسد؟ به موضوعات مختلف در بحث انتخاب وزیر آموزش و پرورش پرداختهایم.
مهمترین سوالی که شاید بشود مطرح کرد این است که دقیقاً وزیر آموزش و پرورش قرار است چه وظایف جدی را به عهده بگیرد؟ آیا رسیدگی به انبوه مطالبات فرهنگیان که به تنهایی میتواند هر روز تمام ساعت کاری یک وزیر را بگیرد در اولویت خواهد بود یا سامان دادن به انبوه مشکلات سیستم آموزشی و تربیتی کشور؟
واقعیت این است که این دو یک دوگانه جدی در فضای مدیریتی آموزش و پرورش ایجاد کرده است و هر دو نیازمند سامان و رسیدگی است. از همین رو است که معرفی هر چه سریعتر وزیر آموزش و پرورش ضروری است تا با انتخاب مدیران میانی و اولویت بندی برنامهها، این فضای رخوتی که مدتهاست گریبان آموزش و پرورش را گرفته است، برطرف شود.
معرفی هر چه سریعتر وزیر آموزش و پرورش ضروری است تا با انتخاب مدیران میانی و اولویت بندی برنامهها، این فضای رخوتی که مدتهاست گریبان آموزش و پرورش را گرفته است، برطرف شود
حالا دیگر ماهها است که معاونان این وزارتخانه نیازی به پاسخ گویی به رسانهها برای انبوه مشکلات مردم نمیبینند. از پاسخ به مطالبات معیشتی فرهنگیان تا افت تحصیلی دانش آموزان در این روزهای کرونایی و چگونگی برنامهریزی برای جبران آن، از چرایی عدم نظارتها بر آموزشهای مجازی تا عملکرد دقیق در حوزه آسیبهای دانش آموزی در این یک و سال و نیم تحصیلی؛ از سوالهایی درباره عدالت آموزشی تا مشکلات آزمونهای ورودی مدارس سمپاد و المپیادها؛ از مشکلات در توزیع کتابهای درسی در سال تحصیلی جدید تا عملکرد نا مشخص پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش که باید در این مدت دهها خروجی فقط از آسیبهای آموزش مجازی و تأثیر کرونا بر سیستم آموزشی ارائه میکرد و نتایجش را مشاهده میکردیم؛ از سکوت خبری درباره اجرای انواع طرحهای معاونت ابتدایی تا بحثهای نظارتی بر پروتکلهای بهداشتی و سرانه بهداشتی مدارس برای روزهایی که آموزش حضوری میشود؛ از عدم تأثیرگذاری فعالیتهای پرورشی در مدت کرونا تا بحثهای هدایت تحصیلی که هر سال بدتر از سال گذشته اجرا میشود و در نهایت سکوت کاملاً معنی دار در اجرای سند تحول بنیادین که با وجود بسته بودن مدارس دیگر ظاهراً رمقی برای پیگیریاش هم نمانده است.
اینها تنها نمونههایی از مسائلی است که گریبان آموزش و پرورش را گرفته است و تقریباً ماهها است معاونان این وزارتخانه برای پاسخگویی در دسترس نیستند! همین مساله نشان میدهد که گویی بی ثباتی وزارتخانه باعث شده است آنهایی که در مسئولیت هستند واهمهای از عدم پاسخگویی نداشته باشند و در این میان سردرگمی اصلی برای والدین و دانش آموزانی است که بیم آن میرود با ادامه این روند رخوت، مدرسه را مکانی بی اثر در نظر بگیرند که آسیبهای چنین اتفاقی غیرقابل شمارش است!
به نظر میرسد اگر همین فردا هم گزینه پیشنهادی آموزش و پرورش معرفی شود و رأی اعتماد از مجلس بگیرد باز هم دو ماهی زمان ببرد تا تحول در این وزارتخانه کلید بخورد و عملاً نیمی از سال تحصیلی از دست خواهد رفت؛ برای همین فردا، بهتر از پس فردا برای معرفی گزینه پیشنهادی وزیر آموزش و پرورش است!
نظر شما