به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط عمومی کانون کارگردانان سینمای ایران، مراسم بزرگداشت ابراهیم وحیدزاده به همت کانون کارگردانان سینمای ایران شب گذشته ۱۰ آبان ماه برگزار شد.
در ابتدای این مراسم داریوش فرهنگ که اجرای برنامه را برعهده داشت، گفت: عبارتی همچون پیشکسوت و پسکسوت در هنر همیشه استفاده شده است. گروهی کاری را پایه گذاری میکنند، افرادی دیگر آن را ادامه میدهند و هنر همیشه اینگونه بوده، متاسفانه امروز سینما به یک مساله بغرنج تبدیل شده، بحرانهای اقتصادی روی سینما تاثیر گذاشته و امروز سینماگران به سختی فیلم میسازند تا اندکی شور و نشاط به جامعه بدهند و ابراهیم وحیدزاده یکی از این فیلمسازان است. امروز ما از کسوت ابراهیم وحیدزاده تقدیر میکنیم زیرا آنچه در هنر مهم است داشتن کسوت است.
سپس داریوش فرهنگ متنی را که محمد تهامینژاد برای ابراهیم وحیدزاده فرستاده بود، خواند و در ادامه ویدیویی از سیروس ابراهیمزاده پخش شد که سخنانی را درباره ابراهیم وحیدزاده گفته بود و او را از باسوادترین سینماگران دانست که در سینمای کمدی بسیار موفق عمل کرده است.
در ادامه این مراسم محسن امیریوسفی رئیس کانون کارگردانان سینمای ایران گفت: با توجه به شیوع ویروس کرونا و صحبت با مدیرعامل موزه سینما ضمن عذرخواهی از آقای وحیدزاده و کارگردانان محترم این مراسم را با تعداد مهمانان محدود برگزار کردیم.
وی برگزاری جلسات شب کارگردانان را لازم دانست و افزود: آخرین جلسهای که برگزار کرده بودیم ۲۷ بهمن ۹۸ بود، فکر نمیکردیم ۲ سال درگیر این ویروس باشیم و حتی دورهمیهای معمول را هم در کانون از دست بدهیم. حال خوشحالیم در خدمت شما در شب بزرگداشت ابراهیم وحیدزاده هستیم.
امیریوسفی با اشاره به درگذشتگان اخیر سینما اظهار کرد: چه عزیزانی را در این ۲ سال به دلیل کرونا از دست دادیم و شرم باد بر کسانی که واکسیناسیون اهالی سینما را به تعویق انداختند. اگر این ممانعت نبود عزیزانی مثل کامبوزیا پرتوی، خسرو سینایی، رحیم رحیمیپور و دیگر سینماگران را از دست نمیدادیم همچنین همکارانمان در حوزههای دیگر مثل فرشته طائرپور عزیز، حمیدرضا صدر و اکبر عالمی را از دست دادیم که تکرارنشدنی هستند.
رئیس کانون کارگردانان در ادامه گفت: امیدوارم شرایط اختصاص غرفهای به نام کانون کارگردانان سینمای ایران در موزه سینما فراهم شود. کانون درخواست دیگری هم دارد و آن اختصاص غرفهای برای زنده یاد حمیدرضا صدر در موزه سینما به عنوان منتقدی ماندگار که این روزها بیش از پیش جایش در حوزه نقد فیلم و حتی تحلیل ورزشی خالی است.
کارگردان «آشغالهای دوست داشتنی» با بیان اینکه ابراهیم وحیدزاده را با ۲ فیلم غافلگیرکننده «مجسمه» و «تحفهها» در ذهن دارد، تصریح کرد: احتمالاً قسمتی از صحبتهای ایشان را در این مورد که چرا آن سینما ادامه نیافت در ادامه خواهیم شنید و توضیحات بیشتر را در تاریخ شفاهی موزه سینما خواهند گفت.
وی در پایان با یادی از مطلب محمد تهامینژاد درباره وحیدزاده گفت: ای کاش طنز کافکایی او ادامه پیدا میکرد. البته امیدوار و مطمئنیم که ادامه مییابد. ما در تلاش هستیم شب کارگردانان تبدیل به مراسمی برای ادامه فعالیت و درخشیدن کارگردانان این شبها شود.
در ادامه این مراسم خسرو دهقان نیز بیان کرد: از زمان دوستی من با ابراهیم وحیدزاده حدود ۵۰ سال میگذرد. دوستی ما از جنبه کار بوده و او آدم آراسته و مرتبی است. همانطور که در کارش هم همینطور بوده است.
وی ادامه داد: ریشههای آثار او در سینمای آزاد و مستقل است و از تئاتر تا فیلم آموزشی، کوتاه، مستند و طنز و تدریس را در کارنامه کاری خود دارد. وحیدزاده از موسسان و پایهگذاران سینمای آزاد و از رهروان آن است.
دهقان عنوان کرد: امروز سینمای آزاد از بین نرفته، بلکه شکل آن عوض شده و تبدیل به سینمای کوتاه تحت عنوان انجمن سینمای جوانان شده است. امروز شاهدیم که سینمای آزاد و ابراهیم وحیدزاده همچنان هستند و کار اصلیشان پرداختن به جوانان است. مستقل بودن همچنان در آثار وحیدزاده وجود دارد و حتی امروز هم جوانان از او مستقل بودن را میآموزند؛ همان چیزی که برای جوانان اهمیت دارد.
سپس با دعوت داریوش فرهنگ، ابراهیم وحیدزاده روی سن آمد و گفت: من فکر میکردم قرار است نفر آخر باشم که برای سخنرانی میآیم اما وقتی شما خسته شدهاید، میآیم و داستانی را برای شما میخوانم زیرا من از سال ۹۱ تاکنون گاهی داستان کوتاه مینویسم.
وی سپس داستان کوتاه طنزی را به نام «مردن، خفتن و یا شاید خواب دیدن» که به گفته خودش تراژیک است اما محتوا طنز دارد را خواند.
عزیزالله حاجیمشهدی منتقد سینما به عنوان سخنران بعدی این مراسم، گفت: ابراهیم وحیدزاده مثل بسیاری از هم نسلان خود در دهه ۴۰ با ساخت فیلم کوتاه به فضای فیلمسازی گام نهاد. او برخلاف همه کسانی که با ساخت تنها چند فیلم کوتاه شور و شوق رسیدن به فضای سینمای حرفهای را دارند، بیش از ۲ دهه شکیبایی میکند و بعدها در سال ۶۶ نخستین فیلم سینماییاش تحفهها را با استفاده از بازیگران حرفهای و نام آشنا میسازد و در سال ۷۱ با ساخت فیلم «مجسمه» به عنوان یک فیلم شادی آور (کمدی) متفاوت کاری ارائه میدهد که در مقایسه با کارهای کمدی معمول در دهههای ۶۰ و ۷۰ برتریهای انکار ناپذیری دارد.
وی با اشاره به تعداد آثاری که این هنرمند و کارگردان تولید کرده است، بیان کرد: وحیدزاده با حدود ۵۵ سال سابقه فعالیت در حوزه فیلمسازی که البته تنها ۳۵ سال آن در فضای فیلمسازی حرفهای بوده است به دلیل شرایط نابهنجار حاکم بر فضای تولید فیلم تنها توانست هفت فیلم بسازد و جالب اینکه ۵ فیلم از مجموعه فیلمهایش تنها در دهه ۸۰ ساخته میشود. پرسش من این است که چرا باید یک فیلمساز مستقل به دلیل شرایط فیلمسازی کشور حاصل کار ۳۵ سالهاش تنها ۷ فیلم باشد؟ آیا به راستی اگر سینماگری بخواهد به طور متوسط هر ۵ سال تنها یک فیلم بسازد امکان گذران زندگی همراه با آسایش و رفاه نسبی از طریق فیلمسازی را خواهد داشت؟
حاجی مشهدی مطرح کرد: وحیدزاده در همه کارهایش رگههای آشکاری از طنز تلخ دیده میشود و در انتخاب درونمایه های دلخواه خود با لحن شادی آور سعی بر نوآوری دارد و در انتخاب مضامین نیز سختگیر است.
حسن حسندوست تدوینگر سینما نیز در سخنان کوتاهی گفت: من از اولین فیلم بلند ابراهیم وحیدزاده «مجسمه» با او همکاریام را شروع کردم. قطعاً او از شاخصههای سینمای طنز ایران است و هر یک از کارهایش بسیار جلوتر از سینما و روزگار زمان خود بوده است. او برای فیلمش از پرده سبز و جلوههای بصری و کامپیوتر استفاده کرد درحالی که آن زمان استفاده از این ویژگیها مرسوم نبود. امیدوارم این مراسم باعث شود او دوباره یک فیلم خوب برای سینما بسازد.
در پایان این مراسم محسن امیریوسفی به نمایندگی از کانون کارگردانان سینما و همچنین مهران عباسی به نمایندگی از موزه سینما و سازمان سینمایی به صورت جداگانه لوح یادبود خود را به ابراهیم وحیدزاده اهدا کردند.
در این مراسم پشتصحنههایی از فیلمهایی که ابراهیم وحیدزاده کارگردانی کرده است پخش شد.
در این مراسم افرادی همچون محمد علی نجفی، وحید موسائیان، علی ژکان، احمد امینی، محمدرضا عرب، قدرت الله صلح میرزایی، نادر مقدس، احمد امینی، لادن طاهری، محمد موفق و … حضور داشتند.
نظر شما