خبرگزاری مهر، گروه استانها: همه آدم‌ها قدر و معنی ساعت‌ها و روزها و سال‌ها را نمی‌دانند. همه درک نمی‌کنند گذشت ایام چه معنایی دارد. آن هم ۴۰ سال را.
تصورش هم سخت است که روزی فرزندت را با عشق از زیر قرآن رد و راهی میدان رزم کرده باشی و دیگر هیچ خبری از او به دستت نرسد و این بی خبری ۴۰ سال طول بکشد. آری فقط چنین مادری است که معنی سال و روز و ماه را درک می‌کند.
و حال مادر یکی از شهدای گرانقدر سرزمین ما شهید حسین بابایی بعد از ۴۰ سال بی خبری از فرزند دریافته که شهید گمنام مدفون در نزدیکی مدرسه علمیه رضوی و مدرسه تخصصی امیرالمؤمنین (ع) بیرجند همان جگرگوشه اوست.
فرزند این مادر، شهید حسین بابایی در اسفند ۹۶ مهمان مردم خراسان‌جنوبی شد و پیکر پاکش در شهر بیرجند آرام گرفت. طلبه‌های مدرسه علمیه رضوی و مدرسه تخصصی امیرالمؤمنین (ع) بیرجند روزهایشان را با سلام به این شهید گمنام مزین می‌کردند و تلاش داشتند حق برادری را درباره این مهمان سرزمین خاوران انجام دهند.
حال امروز در بیست و پنجمین روز از آبان ماه ۱۴۰۰ مادر و دیگر اعضای خانواده به دیدار مزار عزیزشان آمدند. کسی از حال درونی آنان خبر نداشت، کسی نمی‌دانست در آن لحظاتی که این مادر صبور مزار فرزند را دید، چه از ذهن و جانش گذشت.
کسی نمی‌داند چه لحظه‌ای به خاطرش آمد، روزهایی که حسین را در گهواره تکان می‌داد، ایامی که او را راهی مدرسه کرد و شاید هم لحظه‌ای را که بدرقه‌اش کرد تا راهی سفری به مقصد بهشت شود به خاطر آورد
مردم شهر با عکس‌هایی از شهید در دست و با چشمانی که خیس از اشک بود به استقبال مادر آمده بودند. مادری که حال به لحظه وصال نزدیک می‌شد.
هر کسی در دلش روضه‌ای بر پا بود. یکی روضه علی اکبر (ع) را به خاطر می‌آورد چرا که شهید بابایی از جوانان این سرزمین بود، نفر دیگر چون بر مزار شهید، شهید گمنام نوشته شده بود یاد بانوی بی مزار جضرت فاطمه (س) را در دلش زنده می‌کرد و عزیز دیگری به یاد روزی افتاد که زینب (س) در بازگشت از اسارت پرافتخار و دوری ۴۰ روزه از بردار به زیارت مزار اباعبدالله (ع) رفت.
اصلاً مگر می‌شود که اسم شهید بیاید و دل هوایی کربلا و عاشورا و محرم نشود. مادر که مزار فرزند را زیارت کرد، روضه به اوج رسید و مداحی نیز نوای عاشورایی را زمزمه کرد.
حجت الاسلام هابیل خسروی، مدیر حوزه علمیه خراسان‌جنوبی در این مراسم به کرامت‌هایی که طلبه‌های مدرسه رضوی و مدرسه تخصصی امیرالمؤمنین (ع) بیرجند از روزهای بعد از تدفین این شهید دیدند و از عرض ارادت‌هایی که به ساخت این شهید داشتند، اشاره کرد.
وی بیان کرد: بسیاری از طلبه‌ها خود را ملزم کرده بودند قبل از درس و بحث حتماً بر سر مزار این شهید آمده و سلامی به ایشان عرض کنند.
مادر شهید حسین بابایی نیز در جملاتی کوتاهی از مردم شهر بیرجند به خاطر مهمان نوازی‌ها و احترام‌ها و اکرام‌هایی که به فرزند شهید او کرده بودند تشکر و قدردانی کرد و در روز شهادت حضرت معصومه (ع) برای همه مردم شهر از درگاه خداوند آرزوی توفیق کرد.
شهیدان رحمت شده درگاه الهی و مقربان درگاه او هستند. شهیدان همان بندگان برگزیده‌ای هستند که بزرگترین داشته خود یعنی جان و هستی خویش را نثار معبود کردند و به قول قرآن کریم «عِندَ رَبِّهِم یُرزَقونَ» هستند و از این جهت بیشتر ما به نام و یاد و بزرگداشت آنان نیاز داریم.
روزهایی مانند آنچه امروز در شهر بیرجند گذشت، فرصتی است تا جان و روح خویش را که در زندگی‌های مادی، زنگار گرفته را صیقل بدهیم و زیر سایه نام و یاد شهدا و مادرانی که زندگیشان رنگ صبر به خود گرفته است دل را جلا دهیم.
نظر شما