«داستان وست‌ساید» دیده شد/ قلب اسپیلبرگ شکسته است

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از ورایتی، استیون اسپیلبرگ فیلم کلاسیک موزیکال «داستان وست ساید» را بازسازی کرده و این فیلم سه روز پس از مرگ استیون سوندهایم و ۶۰ سال پس از نخستین اکران در نیویورک سیتی، دوشنبه شب پیش‌نمایش شد.

مراسمی که برای نمایش این فیلم برگزار شد، با حضور اسپیلبرگ و بازیگران فیلم از جمله انسل الگورت، ریچل زلگر، آریانا دوبوس و مایک فیست در سایه فقدان عظیم سوندهایم شکل گرفت.

اسپیلبرگ پیش از نمایش فیلم به حضار گفت: این نمی‌تواند شبی باشد که مدت‌ها انتظارش را داشتیم چون استیون سوندهایم غایب است. ترانه‌های فوق‌العاده او برای «داستان وست ساید» نخستین بار او را به همه شناساند و مسیر حرفه‌ای کاری‌اش را راه انداخت که باعث بازخلق کامل نمایش‌های موزیکال و تئاتر شد و بدنه‌ای کاری را خلق کرد که بدون شک جاودانه است.

این کارگردان اضافه کرد: مانند تمام انسان‌های دیگر روی سیاره که به موسیقی و کلمات اهمیت می‌دهند، قلب من هم به خاطر این فقدان ناگهانی شکسته است. اما استیو امشب اینجا با ما حضور دارد، آن هم در قالب موزیکال پرافتخار و پرنبوغی که ۶۴ سال پیش خلق کرد و او همچنین در قالب عشق ما برای هنر و فرهنگی که داشت اینجا کنارمان است.

سوندهایم که جمعه در ۹۱ سالگی از دنیا رفت، همکاری نزدیکی در بازسازی این فیلم داشت. او در جلسات ضبط موسیقی و فیلمبرداری شرکت کرد و همکاری نزدیکی با تونی کوشنر فیلمنامه‌نویس برنده جایزه تونی در اقتباس فیلمنامه جدید داشت.

کوشنر در پیش‌نمایش فیلم گفت: سال‌ها من و او درباره این موزیکال با هم بحث می‌کردیم. او همیشه کمی نسبت به آن بدبین بود. همیشه حس می‌کرد ترانه‌هایی که برایش نوشته بهترین‌هایش نبوده‌اند و من شدیداً مخالفت می‌کردم.

اما در نهایت با حمایت سوندهایم، کوشنر «داستان وست ساید» را گسترش داد و به این ترتیب پروژه جدید تبدیل به اقتباس اسپیلبرگ شد که در حین تجلیل از فیلم اصلی، عناصر معاصر را هم به آن اضافه می‌کند.

با دیده شدن این فیلم برای نخستین بار برنت لانگ منتقد ورایتی از آن به عنوان یکی از رقبای احتمالی اسکار یاد کرد اما در عین حال انتقادهایی را به بازی الگورت وارد دانست.

استر زاکرمن منتقد نیز تاکید کرد که استیون اسپیلبرگ و تونی کوشنر استعدادهایی نیستند که بتوان در توانایی‌شان شک کرد.

آلکس وایز نیز نوشت: من امشب «داستان وست‌ساید» جدید را دیدم و وای تماشایی است. صحنه‌پردازی فراگیر، احساسی، قابل توجه، هر پلان شبیه یک نقاشی است و تا زمانی که به تیتراژ نرسید نتوانستم یک نفس بکشم.