به گزارش خبرگزاری مهر، نخستین نشست از برنامه «هفته کتاب هوپا» عصر روز شنبه ۱۳ آذر با حضور حمیدرضا شاه‌آبادی نویسنده و پژوهشگر برگزار شد.
وی در این گفتگو با اشاره به اینکه به عنوان یک نویسنده اهل کتابفروشی گردی است و بهترین حس و حال شخصی اش را در چنین مکانی به دست می‌آورد، گفت: از اتفاقات ناخوشایند چند دهه اخیر در کشور ما کم‌رنگ شدن نقش کتابخانه‌های محلی در شهرهاست. در کشور ما عادت بر این شده است که مردم و حتی برخی مراکز مانند کتابخانه‌ها خرید یکسال کتاب خود را از نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران و نمایشگاه‌های استانی انجام می‌دهند و البته در این چند سال تعطیلی این مراکز به سراغ مجتمع‌های فروش کتاب مانند فروشگاه‌های خیابان انقلاب اسلامی می‌روند و در این میان فروشگاه‌های محلی در حال فراموش شدن هستند. این در حالی است که حتی در همین مراکز مجتمع امکان نمایش همه آثار وجود ندارد و مخاطب رفته‌رفته به این فکر فرو می‌رود که سیستم توزیع ضعیف است. در حقیقت کتابفروشی‌های محلی هستند که به صورت مویرگی به توزیع متنوع آثار بسته به سلیقه یک منطقه مشغول هستند و تعطیلی آنها منجر به قطع مویرگی‌های توزیع کتاب در کشور می‌شود.
شاه آبادی افزود: کتابخوانی به عنوان یک فعالیت فردی یا اجتماعی در ایران به درستی معرفی و معنی نشده است. شنیده‌ایم که بسیاری می‌گویند در خارج از ایران سطح مطالعه بسیار بالاست و مثلا در کشوری مانند ژاپن مردم در مترو هم کتاب می‌خوانند اما این اتفاق را درست تبیین و معنی و معرفی نکرده‌ایم. در همین ژاپن که صحبت از آن کردیم متن‌هایی ساده و روان که تنها برای سرگرمی و لذت نوشته شده و با عنوان مانگا مشهور است، تولید می‌شود. این کتابها رده بندی سنی دارد و متنی بسیار سبک و روان دارد که برای یکبار مطالعه تولید شده و در همه جا قابل دسترسی و تهیه است و حتی بسیاری بعد از یکبار مطالعه آن را به دور هم می‌اندازند. در کشور ما اما کتابخوانی و کتابخوان هنوز چهره‌ای عبوس و جدی دارد. این چهره را باید اصلاح کنیم. نگاه فاضلانه و نخبه گرایانه به کتاب نه تنها جذاب که حتی مفید هم نیست.
این نویسنده کشورمان ادامه داد: هنور بسیاری از ما بلد نیستیم برخی نیازهای روزمره خودمان را با کتاب برآورده کنیم. تقویت این موضوع به ویژه در نسل جوان و نوجوان یکی از راه‌های ایجاد جذابیت برای مطالعه است. در ایران با افزایش سن کودکان و تغییر مقاطع تحصیلی خانواده ها حس می‌کنند که کتابخوانی مساله‌ای مضر و مانع از رشد تحصیلی فرزندشان است. این تصور غلط جایی خودش را نشان می‌دهد که جوان ما در بزنگاه‌های تحصیلی خود عنوان می کند از فهم یک متن درسی عاجر است. علت این امر در نبود مطالعه غیر درسی و افزایش توان فهم متن است. به باور من وقتی فرزندان ما رمان نخوانند در فهم موضوعاتی مانند ریاضی و علوم و تاریخ هم ناتوان می‌مانند. آنها تا تخیل نکنند، نمی‌توانند راهی برای درک علوم گوناگون داشته باشند. راه فرود به فهم متن تقویت لذت بردن از متون مختلف است و این لذت با تخیل کردن حاصل می‌شود.
وی در ادامه بیان کرد: باید به کودکان و نوجوانان این فرصت و اجازه را داد تا خودشان برای مطالعه کتاب انتخاب کنند و خودشان نسبتشان را به کتاب تعریف کنند. مطالعه و حتی نوشتن از بدیهیات انسان فرهیخته است. البته این مساله را هم باید دانست که نباید با کشف این دست بدیهیات در کودکانمان چندان ذوق زده شویم و فکر کنیم که او که مطالعه می‌کند و حتی داستان می‌نویسند حتما نخبه است. سن آنها سنی نیست که بتوانند برای کاری که قرار است در ادامه در پیش بگیرند به تصمیم قطعی برسند. باید اجازه داد تجربه کنند و خودشان راهشان را پیدا کنند.
نظر شما