محمود خوراکچی در گفتگو با خبرنگار مهر، درباره انتخابش به عنوان سرمربی جدید تیم فوتبال کراپ الوند گفت: کراپ نشان داده است اهداف بزرگی دارد و از کار حرفه‌ای دریغ نمی‌کند. از حسین افضلی تشکر ویژه دارم که نهال باشگاه کراپ را توسط خانواده نخ‌باف در فوتسال کاشتند و این نهال الان تبدیل به درخت تنومندی شده است که نیاز به حمایت جامعه فوتسال دارد! همچنین باید از رضا لک، منصور مولایی و جواد اصغری مقدم هم که پیش از من در این تیم کار کرده‌اند، تشکر کنم. وقتی اصغری مقدم از تیم کراپ جدا شد، مدیران باشگاه با من مذاکره کردند و در جلسات خصوصی و رسمی متوجه شدیم که تفکراتمان به هم نزدیک است.
سرمربی تیم فوتسال کراپ در پاسخ به این سئوال که آیا به تیم کراپ قول قهرمانی داده است؟ تاکید کرد: هیچ مربی عاقلی قول قهرمانی نمی‌دهد. اگر کسی بگوید کراپ را قهرمان می‌کنم یا کم تجربه است و یا می‌خواهد از ویترین این تیم استفاده کند. بنده برنامه ام را به کراپ دادم. این تیم در نیم فصل نخست، امتیازات زیادی از دست داده است و اختلافش با صدر جدول، ۹ امتیاز است. من هیچ موقع قول قهرمانی نداده‌ام، نمی‌دهم و نخواهم داد.
خوراکچی ادامه داد: من عالمانه و با شناخت از مدیریت و بازیکنان تیم کراپ، هدایت این تیم را بر عهده گرفتم. بنابراین اگر خدایی ناکرده تیم نتیجه نگیرد بهانه‌ای نمی آورم و نمی گویم من تیم را نبستم. جای هیچ بهانه‌ای نیست. از تیم زندی بتن کلاردشت هم پیشنهاد داشتم ولی چون می‌دانستم نمی‌توانم به این تیم کمک کنم، پیشنهادشان را رد کردم.
وی در واکنش به بحث بازیکن سالاری در تیم کراپ هم گفت: در تمام تیم‌های بزرگ دنیا این حرف و حدیث‌ها وجود دارد! مهم این است که سرمربی از بازیکنانش در راه پیشرفت تیم استفاده کند. بازیکنان فعلی کراپ قبلاً هم شاگردانم بوده‌اند. مربی کم تجربه‌ای نیستم و در تیم‌های بزرگی کار کرده‌ام. حتی زمانی دروازه بان تیم فوتبال پرسپولیس بودم که برای تماشای بازی‌هایش ۱۰۰ هزار هوادار به ورزشگاه می‌آمد! در تیم ملی فوتسال هم مربیگری کرده‌ام و با نفراتی چون وحید شمسایی، بابک معصومی، رضا حیدریان، محمد هاشم زاده و… در تیم‌های مختلف بوده‌ام. کار کردن با بازیکن بزرگ سخت است ولی سرمربی باید روان شناس باشد. اگر از بازیکنان بزرگ به نحو احسن استفاده کنیم به این معنا نیست که به آنها باج می‌دهیم!
خوراکچی تصریح کرد: این ادعا را دارم که جزو اولین‌های فوتسال هستم. در سال ۱۹۹۲ که ایران در جام جهانی فوتسال چهارم جهان شد، عضو این تیم بودم. از سلول‌های فوتسال هستم و همانطور که گفتم اگر خدایی ناکرده در تیم کراپ نتیجه نگیرم، نمی گویم بازیکن در کار تیم گذاشته است. مربی بهانه جویی نیستم.
نظر شما