به گزارش خبرگزاری مهر، حجت الاسلام والمسلمین نجف لکزایی رئیس پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی در کنفرانس سیاست گذاری عمومی و حکمرانی اسلامی در خصوص رویکرد قرآنی به مبحث حکمرانی، گفت: قرآن کریم به مسئله مشارکت مردم در حکومت ها به صورت جدی پرداخته است و انقلاب و دفاع مقدس و جهاد سازندگی نمونه‌های خوبی برای این مسئله محسوب می‌شوند. بزرگترین مشکل ما در حکمرانی این است که مشارکت مردم در انجام امور به شکل جدی و سازمان یافته مورد توجه نیست.
وی با استناد به آیاتی از سوره کهف و داستان ذوالقرنین و حل مشکل مردمی از یک منطقه در خصوص سدسازی، افزود: رویکرد حل مشکلات مردم باید با توجه به مسائل اولویت دار و مشارکت آنها صورت گیرد.
لکزایی با بیان اینکه وقتی از حکمرانی سخن گفته می شود یعنی افراد، دولت و حکومت در سراسر کشور هر کدام اقداماتی هماهنگ انجام می دهند، عنوان کرد: هر جا که مردم مشارکت نداشته باشند اتفاقات ناگواری رخ می دهد به عنوان مثال در داستان حضرت موسی (ع) طی یک طرح سیاسی نجات مردم از فرعون با تلاش خود مردم طی برنامه صورت می گرفت اما وقتی مردم مشارکت نکردند حضرت موسی (ع) به تنهایی نتوانست کاری انجام دهد. یا در داستان حضرت یوسف (ع) برای نجات از قحطی برنامه ۱۵ ساله به آنها ارائه می دهد که تمام طرح بر عهده خود مردم است و با مشارکت مردمی نجات آنها شکل می گیرد. حضرت سلیمان (ع) در حکمرانی خود از منابع موجود اعم از انس و جن حتی شیاطین هم استفاده می کند.
رئیس پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی با بیان اینکه در حکمرانی ولایی محور راهبردی همه انبیا الهی و ائمه معصومین (ع) مبتنی بر تربیت و مشارکت مردم است، اظهار کرد: راه رسیدن به عدالت در این است که خود مردم فعال شده و مشارکت داشته باشند اگر مشارکت صورت نگیرد دولتی را خواهیم داشت که بهره وری در آن منفی خواهد بود.
وی با بیان اینکه ذیل حکمرانی ولایی طبق آیات قرآن مردم باید بر میثاق های الهی عمل کنند، ابراز کرد: متاسفانه امروز از ظرفیت مردمی استفاده نمی شود. ما باید نقش دولت را در حد معماری، سیاستگذاری، نظارت، حمایت، تسهیل گری و تضمین گری خلاصه کنیم اما انجام امور باید با مشارکت مردم باشد.
حجت الاسلام والمسلمین لکزایی با بیان اینکه در حکمرانی اسلامی دولت معمار و هادی است، گفت: ارتش رسول الله مردمی است. دولت در حکمرانی قرآنی باید صرفاً نقش هادی، سیاستگذار، تنظیم گر و ناظر داشته باشد و همه حوزه اجرا را در اختیار مردم قرار دهد و دولت تضمین کند که سرمایه های مردمی به آنها برگردد.
رئیس پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی خاطرنشان کرد: ورود دولت در همه جا ممکن نیست، اما افراط در عدم مشارکت مردم توسط مسئولان تا جایی پیش رفته است که حتی در نهادهای مربوط به رهبری هم این اتفاق رخ داده است. این در حالی است که برای مردمی کردن دولت باید سبکی ارائه شود.
نظر شما