به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از دیلی میل، لایه ازون مانند یک سپر محافظتی عمل و اشعه ماورای بنفش خورشید را جذب می کند. عدم وجود این لایه باعث می شود اشعه های فضایی پر انرژی سریع تر به زمین برسند و ممکن است به سلول های زنده آسیب برسانند.
لایه ازون در نتیجه واکنش های شیمیایی ناشی از انرژی خورشیدی از بین می رود. در این فرایند برخی مواد شیمیایی ساخت انسان در اتمسفر باقی می مانند.
سوراخ شدن لایه ازون در تابستان نیمکره جنوبی زمین اتفاق می افتد. اندازه این سوراخ نیز تا حد زیادی به شرایط آب و هوایی وابسته است و به دلیل سرما بیشتر می شود.
کارشناسان با وجود این نوسان های طبیعی معتقدند تا ۲۰۵۰ میلادی این سوراخ به طور کامل بسته می شود. دلیل این امر نیز محدودیت های استفاده از مواد شیمیایی است که به تبخیر ازون منجر می شود. این محدودیت ها در سال ۱۹۸۷ میلادی وضع شده اند.
سوراخ فعلی ازون که به طرز غیر معمولی بسیار بزرگ است، فقط چند روز زودتر از سوراخی بسته می شود که سال گذشته ایجاد شده بود. سوراخ لایه ازون در سال گذشته بزرگترین مورد ثبت شده در تاریخ از سال ۱۹۷۹ میلادی تاکنون بوده است.
به گفته مرکز ECMWF اروپا، اندازه سوراخی که سال جاری در لایه ازون ایجاد شده ۸.۸ میلیون مایل مربع است.
در حقیقت اندازه حفره در کل معادل مساحت قطب جنوب و اروپا است. حال آنکه مساحت سوراخ ازونی که در ۲۰۲۰ به وجود آمد، ۸.۷ میلیون مایل مربع بود.
وینسنت هنر پیوچ مدیر بخش CAMS این سازمان اروپایی می گوید: هر دو سوراخ سال های ۲۰۲۰ و ۲۰۲۱ میلادی بسیار بزرگ هستند و مدت زیادی طول کشید تا بسته شوند.
نظر شما