به گزارش خبرنگار مهر، برنامه «چراغ» شبکه ۵، سه شنبه هفته جاری میزبان «معصومه صارمی» کارشناس ارشد حقوق خصوصی با بیش از ۱۵ سال سابقه‌ی وکالت، رئیس کمیسیون فرهنگی هیأت مدیره مرکز وکلای استان تهران و نماینده کمیسیون معاضدت مرکز وکلای قوه‌ی قضائیه و همچنین مادر سه فرزند موفق، بود.
صارمی با اشاره به نقش مهم و تأثیرگذار مردان در حفظ جامعه‌ی عفیف گفت: گرایش به زیبایی، خوب پوشیدن، معطر بودن و حتی خوب صحبت کردن تمایلات طبیعی در میان تمام انسان هاست؛ چون همه انسان‌ها دوست دارند که زیبا دیده شوند و کسی هم منکر آن نیست، اما باید حدودی هم داشته باشد به عبارتی اعتدال داشته باشد و این به معنی محدود و یا سرکوب کردن این تمایلات نیست. اگر در این قالب بخواهیم نقش زنان و مردان را تبیین کنیم باید دید هر یک از آنها در کجای این مسئله قرار دارند! اگر نقش مرد چه در جایگاه همسری، برادری و یا پدری جایگاه تکیه گاهی باشد، بسیار مؤثر خواهد بود و نادیده گرفتن و یا کم توجهی نسبت به این نقش، آسیب‌زاست. خداوند عالم به گونه‌ای زن را خلق کرده است که دوست دارد مورد توجه قرار گیرد و دیده شود. اگر زن در محیط گرم خانواده مورد بی توجهی همسر قرار بگیرد و دیده نشود یا وجودش در منزل نادیده گرفته شود و به عنوان یک زن صرف نظر از تکالیفی که دارد دیده نشود، آسیب می‌بیند. اتفاقاً پرونده‌ای داشتم که خانمی مراجعه کرده بود و می‌گفت علیرغم اینکه با عشق و محبت زندگی می‌کنند و همسرشان را دوست دارند، ولی همسرشان نسبت به او بی تفاوت است. علت را از همسرش می‌پرسد. همسرش در علت می‌گوید که تو دیگر برای من جذاب نیستی. زن گفته بود چرا؟ ظاهرم مشکلی پیدا کرده یا علت چیست؟ لذا تصمیم می‌گیرد که مقداری در ظاهرش دستکاری کند و تغییراتی در ظاهرش به وجود می‌آورد تا شاید نگاه همسر را به خودش جلب کند. ولی متأسفانه این مسائل ریشه در درون آدم‌ها دارد و صرفاً با تغییرات این چنینی مشکلی حل نخواهد شد. رابطه این دو فرد هم روز به روز سردتر می‌شود و در نهایت دستکاری و تغییرات ظاهری مشکلی را حل نمی‌کند و منجر به طلاق و جدایی آنها از هم می‌شود.
وی خاطر نشان کرد: دین اسلام کامل‌ترین نسخه را برای انسان آماده کرده است که اگر حداقل به کمترین نکات آن توجه کنیم سعادت بشر را در پی خواهد داشت. نقش پدر و مادر مکملی است و نمی‌توان تفکیک کرد و نقش مجزایی برای پدر و نقش دیگری برای مادر قائل شد، بلکه نقش مکملی دارند. اگر والدین در خانواده ترک معاصی داشته باشند و آن حریم‌ها را تعریف نموده و قائل به رعایت حریم‌ها در خانواده شوند در برنامه‌های خانوادگی و نشست و برخاست هایشان و پدر به عنوان فرمانده نقش پدری خود را ایفا کند. پرونده دیگری داشتم که پدر و مادری مراجعه کرده بودند و گله مند بودند از اینکه دخترشان در محیط دانشگاه مورد مزاحمت قرار گرفته بود و آنها قصد شکایت داشتند. دخترشان را دعوت کردیم برای گفتگو و دیدم که ظاهر غیر معمول و نامتعارف و نامناسب و با آرایش خیلی غلیظ داشت. برای من سوال بود که آیا با همین ظاهر به دانشگاه می‌رود؟ گفت: بله. چون من این‌جوری راحت‌ترم این‌جوری به دانشگاه می‌روم. در پی ریشه‌یابی متوجه شدیم یکی از کارمندان دانشگاه برای این خانم مزاحمت ایجاد کرده بودند. پرسیدم: آیا همکلاسی‌های شما هم به این مشکل برخورد کردند؟ گفت نه کاری به آنها ندارند. گفتیم: وقتی الان داری اقرار می‌کنی که دارید اذیت می‌شوید بخشی از آن به این نوع پوشش و رفتار خودتان بر می‌گردد. از سویی یک‌بار هم در خانواده به او نگفته بودند که وقتی از خانه بیرون می‌روی باید حدودی را رعایت کنی و این بی توجهی خانواده نسبت به این مسئله و بی اهمیتی آنها نسبت به این امر با این بهانه که هر جور راحت است برود!
صارمی تصریح کرد: گاهی برخی مادران فکر می‌کنند نقششان این است که فقط امور خانه را رتق و فتق کنند و یا پدری که برای امرار معاش تلاش می‌کند، غافل است از اینکه فرزندش با چه کسی معاشرت می‌کند و یا با چه پوششی بیرون می‌رود، همین بی توجهی زمینه ساز مشکلاتی برای فرزندان و دختر خانم می‌شود. این دخترخانم توجیه شد ولی برای تغییر و پذیرش باید پروسه‌ای طی می‌شد. یادم هست جلسه‌ای برای دختران دانشجو داشتم که در مورد حجاب با آنها حرف بزنم، با ورودم به آن کلاس متوجه ترسی در نگاهشان شدم که گویی ما برای اخراج آنها آمده‌ایم. یکی از دختران با لاک‌های جیغ و موهای بنفش بود و فکر می‌کرد خیلی برازنده است. وقتی صحبت کردیم متوجه شدیم اینقدر در خانواده مورد بی توجهی بود که برای دیده شدن در بیرون از خانواده دست به دامن این نوع پوشش و رفتار شده بود. چه بسا ا این جوانان از توانمندی علمی خوبی بهره مند باشند و بتوانند جزئی از نخبگان دانشگاهی شده و در زمینه تحصیلی خود حرفی برای گفتن داشته باشند ولی صرفاً روی ظاهر متمرکز می‌شوند که مبادا از جریان فعلی جامعه عقب بمانند.
غیرت یک نگهبانیِ آگاهانه و مسئولانه نسبت به حریم خانواده است
وی در پاسخ به سوال مجری یادآور شد: غیرت یک نگهبانیِ آگاهانه و مسئولانه نسبت به حریم خانواده، قانون و نسبت به همه چیز محسوب می‌شود و اگر این غیرت و نقش حمایتگری مردان با دستورات الهی تطابق داشته باشد، خیلی خوب است ولی شاخ و برگی که برخی افراد به آن می‌دهند؛ یعنی از عقایدی که برگرفته از احکام دین نیست و سختگیری‌هایی که سلیقه‌ای است، آسیب‌زاست. مثلاً پدر حق ندارد بچه را تنبیه بدنی کند؛ چون در این صورت بر طبق نظر خودش رفتار می‌کند و اسمش را غیرت می‌گذارد. در واقع این نوعی خشونت و تعصب خشک است که نه تنها برای خانواده جاذبه‌ای نخواهد داشت، بلکه دافعه هم ایجاد می‌کند. بنابراین نقش پدر و مادر در تربیت حیامند و غیرتمند فرزندان بسیار حائز اهمیت است. وقتی در زندگینامه بزرگانی چون شهید مطهری و شهید بهشتی نگاه کنیم می‌بینیم از مادرانی پاکدامن رشد کردند. پدر و مادری که اساس تفکر و آرمانش سفر به خارج است هر چند فی‌نفسه ایرادی ندارد و روایت هم داریم که برای طلب علم به چین هم بروید اما برخی معتقدند وقتی سوار هواپیما شدند باید همه چیز را کنار گذاشت. غافل از اینکه ما خالقی داریم که همیشه ما را می‌بیند. داستانی را که قبلاً بسیاری آن را شنیدند شاهد مثال خوبی است؛ روزی استادی در کلاس دانشجویی داشت که خیلی مورد توجه او بود و بقیه بخاطر این مسئله به او حسادت می‌کردند، استاد برای اثبات علت محبوبیت آن دانشجو از همه دانشجویان درخواست می‌کند همه مرغی را سر ببرند به گونه‌ای که کسی هم آنها را نبیند. همه دانشجویان این کار را کردند غیر از آن دانشجوی محبوب! وقتی استاد علت را از او می‌پرسد، می‌گوید من هر کجا رفتم دیدم خدا همه جا حاضر و ناظر هست. حواسمان باشد که ما هر جایی باشیم باید خدا را حاضر و ناظر ببینیم.
این وکیل دادگستری در بخش دیگری از سخنان خود گفت: پرونده‌ای داشتم که پدر سفر خارج از کشور می‌رفت و ادعای روشنفکری می‌کرد و می‌گفت ما همه خواهر و برادریم و دست دادن با جنس مخالف اشکالی ندارد. این خانواده دو دختر داشتند یکی دانشجو و دیگری ۱۰-۱۱ ساله بود. این افکار روشنفکرانه باعث شده بود که دختر خانم بزرگ‌تر در میهمانی‌های مختلط شرکت کند و خواهر کوچکترش را هم همراه خودش می‌برده است. او هم چون سن و سال کمی داشته و با آن فضا آشنایی نداشته و از سویی تصمیم گیرنده هم نبوده در آن جمع‌ها مورد تعرض و تجاوز قرار می‌گیرد و ضربه شدید روحی می‌خورد. دغدغه خانواده اش هم این شده بود که آیا بعد از این ضربه روحی، دخترشان می‌تواند به زندگی عادی اش برگردد؟ خود افراد باید قضاوت کنند؟ این پدری که از تمکن مالی خوبی هم برخوردار بود و می‌توانست فرزندش را درمان کند، ولی بچه‌ی آنها راهی تیمارستان می‌شود و عمق این آسیب به حدی بود که بچه نمی‌توانست به زندگی عادی برگردد. این مورد به روابط خارج از خانواده بر می‌گردد ولی مواردی هم بوده است که مشکل به روابط درون خانواده بر می‌گشت. برای مثال خانواده‌ای بودند که قائل به رعایت حد و حدود نبودند و همه اقوام همدیگر را نزدیک به هم تصور می‌کردند و بحث محرم و نامحرمی میان آنها معنا نداشت، مرزها برداشته شده بود و متأسفانه اعتماد کاذبی در این فضاها ایجاد شده بود. اما متأسفانه در پی رفت و آمدهای بی پروا شاهد صحنه‌ای بودیم که یکی از دختران خانواده مورد تعرض یکی از آقایان که از بستگان نزدیک بودند، قرار می‌گیرد و وقتی پدر خانواده مطلع می‌شود تصمیم به قتل آن فرد می‌گیرد! و در نهایت خانواده‌ای از هم می پاشد، بچه‌هایی که در این میان یتیم می‌شوند، پدری که قاتل محسوب می‌شود، فرزندی که قربانی می‌شود و آسیب می‌بیند بخاطر این تعرض و همه ی این مشکلات صرفاً بخاطر عدم رعایت حریم‌های لازم اتفاق می‌افتد!
لازم بذکر است برنامه تلویزیونی چراغ در فصل سوم، در روزهای یکشنبه و سه شنبه حوالی ساعت ۲۲ از شبکه ۵ سیما به روی آنتن می‌رود و هر هفته یک چالش را مورد بحث و گفتگو قرار می‌دهد و یک نظرسنجی هفتگی برگزار می‌کند.
نظر شما