«خیال نگار» روایتی واقعی است/ مادری که فرزندش سندروم «رت» دارد

طیبه مینایی کارگردان مستند «خیال نگار» در گفتگو با خبرنگار مهر درباره چگونگی انتخاب سوژه مستند خود که به مشکلات یک زوج با بیماری فرزندشان می‌پردازد، گفت: برای ما جذابیت سوژه مهم بود؛ اینکه داستان متفاوتی داشته باشد و همچنین علاوه بر بارداری به موضوع دیگری هم بپردازد.

وی افزود: در این قسمت ما با مادری آشنا می‌شویم که فرزندی با بیماری خاص به نام «سندرم رِت» دارد و در کنارش فعالیت‌های خیریه انجام می‌دهد و از خانواده‌های نیازمند حمایت می‌کند.

مینایی اظهار کرد: چون این زوج، هم دوست داشتند این بیماری را به مردم معرفی کنند و هم زوج‌هایی را که مثل آن‌ها بچه معلول دارند تشویق به فرزندآوری کنند و نشان دهند که چقدر حالشان خوب است با ما خیلی خوب، همکاری کردند.

وی اضافه کرد: تولید این مجموعه حدوداً ۷روز طول کشید. حواشی و بحث‌ها نسبت به این سوژه آنقدر زیاد بود که ما نتوانستیم به همه آنها بپردازیم. باتوجه به تجربه‌ای که ما از بارداری‌های چند قلویی داشتیم و از آنجایی که مادر خانواده دوقلو باردار بود حداقل یک ماه زودتر از زمانی که دکتر تاریخ عمل را اعلام کرده بود کار را شروع کردیم وگرنه امکان داشت بچه‌ها زودتر به دنیا بیایند.

مینایی درباره دلیل ساخت این قسمت از مجموعه «پا به ماه» اظهار کرد: در این قسمت بیشتر دوست داشتم به خانواده‌هایی که شرایطی مثل این خانواده دارند امید بدهیم.

کارگردان مستند «خیال نگار» درباره شائبه ترغیب و تمجید به فرزندآوری بدون در نظر گرفتن شرایط خانواده‌ها بیان کرد: ما کسی را به فرزندآوری ترغیب نمی‌کنیم فقط زندگی واقعی آدم‌ها را روایت می‌کنیم، انتخاب با خودشان است. ما نشان می‌دهیم شرایط آدم‌ها همیشه به یک شکل نمی‌ماند مثلاً شاید الان وضعیت مالی خوبی نداشته باشند ولی ممکن است خیلی زود همه چیز تغییر کند.

از عوامل این مستند می‌توان از محمد قلی پور تصویربردار، مقداد شاهد تدوین و صداگذاری و سیوان محمودی صدابردار نام برد.

مستند «خیال نگار» به تهیه‌کنندگی مهدیه السادات محور در خانه هنری رسانه‌ای دیما تهیه شده و محصول سازمان هنری رسانه‌ای اوج است در قالب آخرین قسمت از مجموعه «پا به ماه» شب گذشته از شبکه سه روی آنتن رفت.

مستند «خیال نگار» روایتگر زندگی زوج جوانی به نام زهرا و رضاست که سال‌هاست با بیماری فرزند اول خود دست‌وپنجه نرم می‌کنند. آن‌ها پس‌از این حجم از استرس، فشار و تحمل سختی‌های فرزند معلول خود دچار ناباروری شده‌اند و برای تسکین روحیه خود به کارهای خیریه روی آورده‌اند اما ورق زندگی آن‌ها برمی‌گردد.