به گزارش خبرنگار مهر، رایزنی فرهنگی ایران در تونس در تازهترین مطلب ارسالی خود به مهر از انتشار یک کتاب درباره شخصیتهای رادیویی این کشور خبر داده است. این خبر را در ادامه بخوانید:
به تازگی انتشارات «المغاربیه» اولین مجلد از کتاب «هشتاد تن از بزرگان و مشاهیر رادیویی تونس» را به قلم عبدالستار النقاطی منتشر کرده است. نویسنده در تلاش برای ماندگار ساختن حافظه ملی و برجسته کردن کوششهای رسانههای رادیویی در عرصه پخش ملی که در دهههای گذشته آثار روشنی در عرصه ملی رادیویی از خود بر جای گذاشته است، عهده دار جمعآوری، تدوین و مستندسازی هشتاد سال پخش و رشد رادیو از زمان تأسیس آن در ۱۴ اکتبر ۱۹۳۸ تا ۱۴ اکتبر ۲۰۱۸ تونس شده است. مطالعه دستاوردهای این شخصیتها میتواند برای برنامه سازان رادیویی در ایران مفید باشد.
عبدالستار النقاطی در گفتوگویش با خبرگزاری تونس آفریقا تأکید کرد که این کتاب «اعتراف به تأثیرات زیبای کسانی است که آثار درخشانی در زمینه برنامههای رادیویی و فعال سازی آن ایجاد کردهاند و واقعاً پیشگامان مسیر و زنجیرهای به هم پیوسته نسلهای متوالی در ساختمان رادیو ملی بودند.»
کتاب حاضر در ۶۱۲ صفحه به چاپ رسیده و شامل مجموعهای از پرترهها و کارتها از چهرههای هنری، فکری و ادبی است که از سال ۱۹۳۸ تا ۱۹۶۸ پشت میکروفون قرار گرفته و برنامههای رادیویی تولید میکردند و این دورهای است که شاهد درخشش نسل پایهگذار رادیو مانند عثمان الکعاک، نورالدین بن محمود، عبدالعزیز العروی، توفیق بوغدیر و صادق مازیغ و دیگران (۱۹۳۸-۱۹۴۸) و شخصیتهای پس از جنگ جهانی دوم در سالهای (۱۹۴۸-۱۹۵۸) از جمله حموده معالی، محمد بن علی، عبدالمجید بودیدح، مصطفی فیلالی، نجوا اکرام، عبدالمجید بن جدو، حمادی الصید و دیگران بود و تا دوران استقلال تونس و تونسی شدن رادیوی تونس یعنی سالهای (۱۹۵۸-۱۹۶۸) ادامه یافت که در آن، شاهد ظهور نامهایی مانند الشاذلی القلیبی، التیجانی زلیله، مصطفی الفارسی، علیاء ببو، الحبیب بولعراس، المختار حشیشه، زبیده بشیر، محمد المرزوقی و دیگران بودیم.
کتاب عبدالستار النقاطی در کنار تحقیق در مورد قهرمانان بینالمللی رادیو تونس مثل حوزه القلاتی، رئوف بن علی، حبیب بلعید، دنیا الشاوش، از قهرمانان احیاگر رادیو، مانند صالح جغام، نجیب الخطاب، بشیر رجب، مکی کربول و محمد النوری عبید غافل نشد.
در این کتاب همچنین کارتهایی برای معرفی برخی از چهرههای برجسته رادیو صفاقس مانند محمد قاسم المسدی، محمد الحبیب السلامی، محمد الجموسی، جمال الدین خلیف و غیره ارائه و در کنار آنان به معرفی قهرمانان رادیو المنستیر از جمله نجات الغریانی، شادیه جعیدان، الصادق بوعبان، عواطف حمیده، رابح الفجاری و دیگران پرداخته شده است.
نویسنده همچنین فصلهایی را در مورد استودیو ۷ ارائه کرد؛ جایی که «سنگر» تولید درام رادیویی در رادیو ملی بود؛ و چند حکایت برای انتقال آن ویژگی انسانی و توصیف محیطهای کاری خوب حاکم بر آن را به رشته تحریر درآورد. النقاطی در گفتگو با خبرگزاری دولتی تونس تاکید کرد که «تلاش داشت تا دغدغههایی را معرفی کند که با تأسیس رادیو تونس همراه بود و میخواست تا روحیه خلاقیت و پشتکاری را بیان کند که مشخصه اکثر برنامههای رادیویی بود که با در نظر گرفتن شرایط فرهنگی و تمدنی و جنبههای اجتماعی کشور تونس توانستند رابطه خود را با شنونده تقویت کنند».
رضا النجار، متخصص ارتباطات و رسانه، در مورد کتاب «هشتاد ... تن از مشاهیر رادیویی تونس» در مطالبی که برای معرفی این اثر نوشت، میگوید: «هنگام خواندن کارتهای معرفی قهرمانان میکروفون و پیشگامان رادیو ملی متوجه میشوید که شما در مقابل جنبشهای فکری، ادبی و هنری هستید که کشور شاهد آن بود و بر تاریخ مطبوعات مکتوب، تاریخ مقاومت در برابر استعمار، تاریخ تئاتر زنده و نمایش رادیویی، و تاریخ موسیقی و هنر عامیانه تأثیر گذاشت.»
او میافزاید: «کارتهای معرفی شخصیتها مانند تار و پود پارچه حرکت میکنند و روی هم قرار میگیرند و خواننده را به دورههای شگفت انگیز زندگی و داستانها و رازهای لذتبخش پشت صحنه برمیگردانند. دلیلش هم این است که گویندگان رادیویی آن زمان در همه زمینههای شعر، رمان، داستان کوتاه، مقالات مطبوعاتی، تئاتر و ترانهسرایی مهارت داشتند. از گروه «پای دیوار» در دهه سی و نسل اول رادیو گرفته تا مبتکران و احیاگران... و این درحالی است که سربازان دیده نشدهای مانند تکنسینها و مدیران نیز آنها را همراهی میکردند.»
میتوان گفت کتاب «هشتاد... تن از بزرگان و مشاهیر رادیویی تونس» منبعی مهم برای پژوهشگران و تلاشی مستند و جدی است؛ به طوری که راهنمایی برای (شناخت) بزرگان رادیو از دو نسل قدیم و جدید شمرده میشود که هر کسی میتواند از آن استفاده کند، ضمن اینکه علاوه بر ثبت نیروی انسانی و لجستیکی که برای ضبط برنامهها و تاریخهای پخش برنامههای رادیویی در زمینههای مختلف، مشکلاتی که در تأسیس رادیو ملی و شرایط بازیابی آن پس از رهایی از اشغال فرانسویها وجود داشت، را نیز شرح میدهد.
لازم به ذکر است که مشاهده کارتها یا پرتره مشاهیر و بزرگان رادیو ملی در قالب روایتی مملو از درونگرایی است که نویسنده میخواست به عنوان نوعی ادای احترام به پیشکسوتان و قهرمانان رادیو آن را ارائه کند. این کتاب اساساً با تصاویری همراه است که این بزرگان را در کنار میکروفون و در فضای استودیوهای پخش برنامه نشان میدهد تا شوق آنها به رادیو و فضای تولید رادیویی را نشان دهد.
نظر شما