به گزارش خبرنگار مهر، علیرضا قزوه پنج شنبه شب در این دیدار گفت: دوبیتی نوعی بیان احساسات و عواطف است و با عشق و علاقه و سوز و اندوه همراه است که به شیرینی آن می‌افزاید.
وی اظهار کرد: تعداد شاعران در سراسر ایران به بیش از هزاران نفر می‌رسد در حالی که شمار دوبیتی‌سراها اندک شمار است و این به واسطه نوع قالب و سبک شعر می‌باشد که ویژه است.
قزوه بیان کرد: فایز دشتی شاعر توانا و برجسته دوبیتی‌سرای ایران است که به عنوان الگو و مرجع شناخته می‌شود.
محمد یوسفی نتیجه فایز دشتی نیز در این دیدار گفت: بنا به صحبت‌های مرحوم پدرم فایز شعر را با جان و دل می‌سروده و دقت خاصی در این زمینه داشت.
وی ضمن تقدیر از رئیس دفتر شعر و موسیقی سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران جهت حضور در آئین بزرگ‌داشت فایز دشتی، اظهار امیدواری کرد بتوانیم رسالتی که بر عهده ماست را ترویج دهیم.
یوسفی در ادامه به بیان سخنان و خاطراتی از فایز دشتی پرداخت.
محمدعلی دشتی متخلص به «فایز» و مشهور به فایز دشتی، شاعر دوبیتی‌سرای جنوب ایران سال ۱۲۵۰ قمری (۱۲۱۳ خورشیدی) در روستای کردوان عُلیا در دشتی متولد شد.
وی پس از باباطاهر همدانی شاعر قرن پنجم، از بزرگ‌ترین و معروف‌ترین دوبیتی‌سرایان ایران است.
فایز دشتی پس از هشتاد سال زندگی در سال ۱۳۳۰ قمری (۱۲۸۹ ش) در روستای گز دراز درگذشت و جسدش را پس از چند ماه امانت و بنا به وصیت وی به نجف منتقل و در آنجا دفن کردند.
نظر شما