لاله های واژگون در سومین سال دوری از گردشگران

خبرگزاری مهر - گروه استان‌ها: دشت لاله کوهرنگ یکی از مشهور ترین دشت‌های لاله در کشور به شمار می‌رود که یکی آثار طبیعی ملی به شمار می‌رود.

گل «قلندری»، «گل گریان» و «اشک مریم» از دیگر نام‌های گل لاله واژگون می‌باشد که یکی از علت‌های نام گذاری این گل وجود قطرات آب در درون گل گریان است که با تکان دادن آن قطرات آب از آن خارج می‌شود.

زمان گل دهی در این دشت آخر فروردین ماه و اوایل اردیبهشت ماه هر سال است که هر بیننده‌ای را به خود جذب می‌کند، اما طی سالیان گذشته با بی مهری گردشگران و مسافران همراه بوده است.

مسافران و گردشگران با ریشه کنی و چیدن گل‌های لاله، اشک گل گریان را درآوردند.

کاهش ۳ هزار و ۲۰۰ هکتاری از مساحت دشت لاله

به گونه‌ای که مساحت این دشت از سه هزار و ۶۰۰ هکتار طی چند سال گذشته به ۴۰۰ هکتار کاهش یافته و زنگ هشدار در معرض انقراض بودن این گل و دشت لاله را به صدا در آورده است.

کاهش چشمگیر مساحت این دشت و کاهش تعداد گل‌های موجود مسئولان را ملزم کرد تا برای سومین سال متوالی ورود گردشگران و مسافران به این دشت را ممنوع اعلام کنند.

رئیس منابع طبیعی شهرستان کوهرنگ در گفتگو با خبرنگار مهر با بیان اینکه دو دشت لاله در چهارمحال و بختیاری وجود دارد، اظهار کرد: دشت لاله نخست در ارتفاعات زردکوه قرار دارد که به ثبت ملی رسیده است و دومین دشت لاله در نزدیکی شهر چلگرد قرار دارد.

منصور نجفی دشت لاله‌های واژگون کوهرنگ را رویشگاه اصلی گونه‌های گیاهی لاله واژگون دانست و تصریح کرد: این دشت به عنوان یکی از جاذبه‌های گردشگری کشور محسوب می‌شود که سالانه گردشگران زیادی به این دشت لاله سفر می‌کنند.

گونه «پرسیکال» گل لاله واژگون تنها در چهارمحال و بختیاری یافت می‌شود

وی با بیان اینکه این گل از خانواده «سوسنیان» با نام علمی «Fritillaria imperialis» شناخته می‌شود، عنوان کرد: گونه «پرسیکال» گل لاله واژگون تنها در چهارمحال و بختیاری یافت می‌شود.

رئیس منابع طبیعی چهارمحال و بختیاری به نام‌های دیگر این گل لاله اشاره کرد و افزود: در زبان محلی این گل به نام‌های «بگریو» یا همان «گل گریان، «اشک مریم» و «گل افسانه‌ای شناخته می‌شود که در اواخر فروردین‌ماه گل‌های آن می رویند و تا اواخر اردیبهشت ماه هر سال گل‌های آن حفظ می‌شود.

نجفی ادامه داد: طی سال‌های گذشته ورود گردشگران به این منطقه موجب شده است بخش زیادی از دشت لاله تخریب شود.

مهم‌ترین علت تخریب دشت لاله عوامل انسانی است

وی مساحت این دشت در زمان گذشته را سه هزار و ۶۰۰ هکتار عنوان کرد و گفت: متأسفانه به دلیل تخریب انسانی همچون بوته کنی، آفات و بیماری‌ها، خشکسالی، تغییر کاربری اراضی، کشت زیراشکوب و چرای مفرط دام در منطقه مساحت دشت به ۴۰۰ هکتار رسیده است.

رئیس منابع طبیعی کوهرنگ با بیان اینکه این مسئله موجب شده است این گونه نادر گیاهی تهدید و چراغ قرمز هشدار انقراض آن روشن شود، اظهار کرد: به منظور حفاظت از این دشت و گل‌های لاله برای سومین سال متوالی ورود به منطقه ممنوع شده است.

نجفی عنوان کرد: طی دو سال گذشته که این طرح اجرا شده است تراکم گل در دشت افزایش یافته است.

برخی از اراضی دشت لاله به مستثنیات تبدیل شده است

وی با بیان اینکه بازگشت سطح دشت به مساحت سه هزار و ۶۰۰ هکتار امکان پذیر نیست، تصریح کرد: برخی از این مناطق به مستثنیات تبدیل شده است.

رئیس منابع طبیعی کوهرنگ با اشاره به اینکه ممنوعیت ورود گردشگران و حفاظت از این دشت می‌توان تراکم گل را افزایش داد، مطرح کرد: این مهم می‌تواند از انقراض این گونه گیاهی جلوگیری کند.

بنا بر این گزارش یکی از مهم‌ترین عوامل تهدید به انقراض این دشت و گل عوامل انسانی است که با تغییر کاربری اراضی و ریشه کنی، چرای بیش از اندازه دام در منطقه این شرایط را به وجود آورده اند پس بر این اساس مسئولان ذی ربط با استمرار ممنوعیت ورود گردشگران، ممانعت از تغییر کاربری اراضی و جلوگیری از چرای دام در منطقه می‌توانند مساحت باقی مانده دشت را احیا کنند و مانع از انقراض این گونه گیاهی نادر شوند.