به گزارش خبرنگار مهر، علیرضا بیرانوند سرانجام بعد از دو فصل حضور در فوتبال اروپا، به پرسپولیس بازگشت تا دوران جدیدی را در حرفه خود از سر بگیرد.
آمار ناامید کننده در بلژیک
بیرانوند تابستان سال ۱۳۹۹ با عقد قراردادی سه ساله راهی تیم آنتورپ بلژیک شد اما شرایط در این تیم آنطور که دلش می‌خواست پیش نرفت. بیرانوند در آنتورپ بالا و پایین زیادی داشت و با «ایوان لکو» سرمربی این تیم دچار چالش‌های فراوانی شد. حتی باوجود جدایی لکو از آنتورپ و انتخاب سرمربی جدید، بیرانوند نتوانست خودش را با شرایط این تیم وفق بدهد.
آمار بیرانوند در سال اول حضورش در فوتبال اروپا و تیم آنتورپ چنگی به دل نمی‌زد. او تنها ۱۲ بازی انجام داد و ۱۵ گل دریافت کرد.
بیرانوند «کورتوا» نشد!
مصطفی سلیمانی وکیل و مشاور بیرانوند در دی ماه ۱۳۹۹ و در میانه لیگ بلژیک در گفتگو با روزنامه «HLN» گفته بود که دروازه بان ایران نیاز به زمان دارد تا با فوتبال و زندگی در بلژیک سازگار بشود. وی همچنین با مثال زدن «کورتوا» دروازه‌بان بلژیکی رئال مادرید گفت: «کورتوا در ابتدا همان مشکل علی را در رئال مادرید داشت که سرانجام توانایی‌هایش را نشان داد. با توجه به شناختم از علیرضا، مطمئن هستم او لحظات بسیار خوبی را برای هواداران آنتورپ ثبت می‌کند.»
بحث بازگشت بیرانوند به فوتبال ایران از همان زمان آغاز شد؛ یعنی حتی زمانی که کار این دروازه بان به میانه فصل لیگ بلژیک نرسیده بود. سلیمانی آن زمان این بحث را تکذیب کرد: «علیرضا و خانواده‌اش در آنتورپ خوشحال هستند. او اصلاً نمی‌خواهد به ایران برگردد. او به هر چیزی که می‌خواست در کشورش رسیده است و تنها با یک ماموریت به بلژیک آمده است: موفقیت در اروپا. در ایران آنقدر به بیرانوند اعتقاد دارند که فقط در انتظار انتقال او به یکی از بهترین باشگاه‌های جهان هستند. همه ما متقاعد شده‌ایم که او به راحتی این دوره کوتاه را پشت سر می‌گذارد. قول می‌دهم علیرضا شما را با مسابقات درخشان خود شگفت زده خواهد کرد و بعد او را یکی از بهترین خریدهای باشگاه می‌نامند.»
آرزوی بزرگی که به تیم رده سیزدهمی ختم شد
دوره کوتاه سازگاری بیرانوند در بلژیک اما بیش از اندازه طولانی شد و کار به جایی رسید که این دروازه بان در پایان فصل، تصمیم جدیدی گرفت و تیم خود را تغییر داد. آن‌هم در شرایطی که چند ماه قبلش در مصاحبه‌ای با یکی از نشریات ایران گفته بود آرزوهایش سقف ندارد: «آرزوی بزرگ من بازی در تیم‌های بزرگ اروپایی است که نمی‌خواهم در حد یک آرزو باقی بماند.»
ادامه این آرزوی بزرگ بعد از آنتورپ، به یک انتقال قرضی به تیم رده سیزدهمی لیگ پرتغال یعنی باشگاه بواویشتا ختم شد. بیرانوند امیدوار بود این بار در کشوری که فوتبال ایران با آن غریبه نبود و بازیکنانی چون مهدی طارمی و امیر عابدزاده در آن درخشیده بودند، خودی نشان بدهد و ثابت کند افت او در بلژیک متاثر از شرایط محیطی و فرهنگی بوده است.
از لیگ برتر انگلیس تا نیمکت نشینی در بواویشتا
همین انگیزه قوی بود که باعث شد بیرانوند حتی فکر بازگشت به ایران را از ذهنش دور کند. او در مصاحبه‌ای که تیر ماه سال ۱۴۰۰ انجام داد، گفت: «فعلاً فکری برای بازگشت به فوتبال ایران ندارم. این موضوع برای من در اولویت نیست چون هدف‌های مهمی را دنبال می‌کنم. در فصلی که گذشت خیلی چیزها یاد گرفتم که می‌تواند در فصل آینده به من کمک کند. خیلی خوب می‌دانم که اگر در فصل آینده شرایط خوبی داشته باشم و بتوانم در جام جهانی هم خودم را نشان دهم، قطعاً یک موقعیت بزرگ برایم ایجاد خواهد شد. من بازی در لیگ ایتالیا، اسپانیا و انگلیس را دوست دارم و امیدوارم یک روز به آن چیزی که می‌خواهم برسم. طبیعتاً از همه بیشتر بازی در لیگ برتر انگلیس را دوست دارم و همیشه به‌خودم می‌گویم که یک روز باید در انگلیس فوتبال بازی کنم.»
بواویشتا و لیگ پرتغال هم اما جایی نبود که بیرانوند بتواند جای خود را در آن باز کند. این دروازه بان در هفته‌های ابتدایی حضورش در بواویشتا نیمکت نشین بود و به تدریج به ترکیب اصلی رسید اما عملکرد او باعث تبعید دوباره اش به نیمکت و سکوی بواویشتا شد.
بیرانوند در نقل و انتقالات ناامید کننده پرتغال
این دروازه بان فقط در هفته‌های دهم و یازدهم لیگ پرتغال در مجموع ۹ گل برابر پورتو و فامالیکائو دریافت کرد تا به این ترتیب تردیدها درباره حضورش در ترکیب بواویشتا از سوی کادر فنی این تیم قوت بگیرد.
آمار بیرانوند در پرتغال هم تعریفی نداشت و حتی می‌توان گفت اوضاع از زمانی که در بلژیک بود بدتر شد. دروازه بان تیم ملی ایران در پرتغال ۹ بازی انجام داد و با دریافت ۱۶ گل، فصل را به پایان رساند. همین مسئله باعث شد تا اردیبهشت ماه ۱۴۰۱ روزنامه «رکورد» پرتغال، بیرانوند را در نقل و انتقالات پر سر و صدا اما ناامید کننده لیگ پرتغال قرار بدهد.
سوغات اروپا؛ ثبت رکورد گینس و دیگر هیچ!
تنها دستاورد سفر دو ساله بیرانوند به اروپا را شاید بتوان ثبت رکورد «بلندترین پرتاب دست» در یک مسابقه رسمی فوتبال دانست. این اتفاق آذرماه ۱۴۰۰ و زمان حضور «بی رو» در تیم بواویشتا رقم خورد. دروازه بان ایرانی به خاطر پرتاب دست ۶۱ متر و ۶۶ سانتی‌متری‌اش در بازی بین تیم‌های ایران و کره جنوبی در تاریخ ۱۱ اکتبر ۲۰۱۶ (۲۰ مهر ۱۳۹۵) در مرحله انتخابی جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه، گواهینامه مربوط به این رکورد را از مسئولان گینس دریافت کرد.
مهار کننده ضربه پنالتی «کریستیانو رونالدو» در جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه حالا با بازگشت به پرسپولیس به دنبال احیای اعتبار از دست رفته است. بیرانوند در پرسپولیس اوج گرفت و با این تیم صاحب چند عنوان قهرمانی هم شد و حالا در بازگشتی دوباره، قصد دارد به کابوس دو ساله اروپایی خود پایان بدهد؛ آن هم در شرایطی که پرسپولیس این فصل در خط دروازه مشکلات زیادی داشت و آسیب‌های جدی خورد.
نظر شما