به گزارش خبرنگار مهر، بعد از پاندمی کرونا رقابتهای ووشو در سطح دنیا به حالت تعطیل درآمد و با وجود آنکه اغلب فدراسیون‌های بین المللی فعالیت خود را آغاز کرده اند، اما فدراسیون جهانی ووشو همچنان در خواب بسر می‌برد و هنوز برنامه خاصی اعلام نشده است. البته حضور مقر فدراسیون جهانی در چین و شروع شیوع کرونا از این کشور در این موضوع بی تأثیر نیست.
در این شرایط فدراسیون جهانی در اقدامی عجیب نسبت به انتخاب بهترین ووشوکار ماه جولای کرد و محسن محمد سیفی از سوی این نهاد بین المللی این عنوان را به خود اختصاص داد.
سایت رسمی فدراسیون جهانی در همین رابطه ضمن انتشار این خبر نوشت: محسن محمد سیفی یکی از پرافتخارترین و پرافتخارترین ورزشکاران ساندا ایران است که بین سال‌های ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۹ موفق به کسب پنج مدال طلای قهرمانی جهان شده است. او همچنین سه مدال طلای بازیهای آسیایی را کسب کرده است و در حال حاضر برای دوره بعدی بازیهای هانگژو تمرین می‌کند.
در ادامه این مطلب آمده است: محسن با انگیزه به سختی تمرین کرد، در رده‌های بالا مبارزه کرد و به تیم ملی برای مسابقات جهانی ووشو ۲۰۰۹ تورنتو راه یافت، جایی که عملکرد خوبی داشت. او به یاد می‌آورد: «من در فینال شکست خوردم و مدال نقره گرفتم. این یکی از خاطرات تلخ زندگی من است که هرگز فراموش نمی‌شود.» اما بعد از این دیگر هیچ اشتباهی رخ نمی‌دهد. محسن در هر دوره مسابقات جهانی بین سال‌های ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۹ پنج مدال طلای متوالی کسب کرد.
او می‌گوید: «بله، من ۵ مدال طلای متوالی کسب کرده‌ام. سخت‌ترین مسابقه فینال برای من در سال ۲۰۱۱ در آنکارا بود و مسابقات جهانی شانگهای ۲۰۱۹ مسابقه مورد علاقه من بود که بسیار زیبا برگزار شد.
ساندا یک ورزش رزمی کاملاً رقابتی در ایران است که با برنامه اختصاصی فدراسیون ووشوی ایران ساخته شده و تیم ملی این کشور را در کنار چین به یکی از بهترین‌های جهان تبدیل کرده است. محسن می‌گوید: اولین مسابقه من مسابقات قهرمانی کشور در رده سنی جوانان ایران بود که در آن مقام سوم را کسب کردم و بسیار خوشحال شدم. بعد از آن بیشتر و بهتر از قبل تمرین کردم.
سیفی در همین رابطه با بیان اینکه اهل شهر زنجان است و ووشو را زیر نظر استاد رامین موحد نیا آغاز کرده افزود: ساندا مبارزه و حضور آن در دنیای ورزش و مسابقات آسیایی به ویژه از جمله بازیهای آسیایی باعث شد جذب این رشته شوم. قبل از ووشو ورزش‌های رزمی دیگری انجام می‌دادم و تمرینات اولیه‌ام برایم سخت نبود، بنابراین توانستم بعد از مدتی مهارت‌های ساندا را به راحتی یاد بگیرم.
محسن در مورد اینکه چگونه سال به سال تکنیک ساندا را بهبود می بخشد می‌گوید: «من همیشه در حال تمرین هستم، و تکنیک‌های ساده ساندا را زیاد تکرار می‌کنم. به همین دلیل هر سال بهتر از سال قبل می‌شوم و در تمام مسابقاتم مدال طلا گرفته ام. البته تمام تلاشم را می‌کنم تا آمادگی جسمانی‌ام را نیز در سطح بالایی نگه دارم.
برای کشورهای منطقه آسیا، بازیهای آسیایی دارای قد و قامت رقابت ورزشی است که با مسابقات قهرمانی جهانی قابل مقایسه است و این بازیهای چند ورزشی است که بسیاری از ورزشکاران به آن توجه دارند. محسن می‌گوید: بازیهای آسیایی از نظر رده بندی برای کشورهای آسیایی بسیار مهم است. همه ورزشکاران سطح بالاتر وارد آن می‌شوند.» او اولین بار در سال ۲۰۱۰ در گوانگژو وارد دسته ۶۰ کیلوگرم شد تا اولین مدال طلای ساندا بازیهای آسیایی خود را کسب کند. در سال ۲۰۱۴ در اینچئون بار دیگر با مبارزه در وزن ۶۵ کیلوگرم طلا گرفت و در سال ۲۰۱۸ سومین طلا را در وزن ۷۰ کیلوگرم به دست آورد.
آموزش مسابقات ساندا در ایران سخت و چالش برانگیز است. محسن از روال خود تعریف می‌کند. هر روز صبح و بعدازظهر تمرین می‌کنیم. قبل از هر اتفاق مهمی در مسابقات انتخابی تیم ملی شرکت می‌کنیم و نفرات برتر در اردوهای تدارکاتی شرکت می‌کنند و بعد از مسابقات درون اردویی بازیکنان فیکس برای حضور در مسابقات مشخص می‌شوند. تمرینات تیم ملی بین ۵ تا ۷ ماه متغیر است و در کمپ تیم ملی ووشو برگزار می‌شود.
محسن می‌گوید: «بزرگترین چالش من در ساندا این است که به زودی شاهد حضور این ورزش در المپیک باشم. هم تیمی‌ها و هم ورزشکاران او پیوند خاصی را در تجربه‌ای که به اشتراک می‌گذارند ایجاد می‌کنند. او می‌گوید: «همه ما یک دل و یک صدا داریم و تمام تلاش خود را می‌کنیم تا برای کشور عزیزمان (ایران) افتخار کسب کنیم. ما همه دوستان صمیمی هستیم و در کمپ‌ها با هم زندگی می‌کنیم. در سفر برای شروع مسابقات لحظه شماری می‌کنم و کسب مدال طلا در مسابقات برایم بسیار لذت بخش است. من همچنین دوستان زیادی از کشورهای دیگر دارم.»
محسن به سرعت به مربیان و فدراسیون خود برای کمک به پیشبرد حرفه او در ده سال گذشته اعتبار می‌دهد. او می‌گوید: «رامین موحدنیا مربی شخصی من است و ساندا را از او یاد گرفتم. علاوه بر این، ساندا را زیر نظر استاد وی یانگدونگ، مربی تیم ملی ایران، استاد حسین اوجاقی، استاد منصور نوروزی و استاد محمدرضا جعفری در تیم ملی که همه برای من بسیار خاص هستند، آموختم. من همیشه قدردان زحمات همه معلمان هستم. آنها به من شجاعت، شجاعت، تکنیک و در واقع نحوه مبارزه را به من آموخته اند. موفقیت تیم ما را مرهون مدیریت عالی در فدراسیون ووشوی جمهوری اسلامی ایران، مربیان خوب و سطح بالا، ورزشکاران پرتلاش و وجود امکانات لازم برای تمامی سطوح می دانم.
بعد از مدت‌ها قهرمانی جهان، آینده محسن چیست؟ او به ما می‌گوید: «هدف ورزشی من کسب مدال طلا در بازیهای آسیایی بعدی است. هدف من در زندگی شخصی این است که دخترم را بزرگ کنم و در کنار او باشم و خانواده ام که برایم عزیز هستند. من بسیار علاقه مند هستم که پس از قهرمانی در جهان به توسعه ووشوی کشورم خدمت کنم.
نظر شما