لزوم کسب مجوز برای استخدام کارمند در دانشگاه ها

احمد نوحه گر در گفتگو با خبرنگار مهر در تشریح جزئیات نشست سراسری معاونان اداری مالی و مدیریت منابع دانشگاه های سراسر کشور که دو روز گذشته برگزار شد، اظهار کرد: در این جلسه رئیس دانشگاه تهران، وزیر علوم، معاون رئیس‌جمهور و رئیس سازمان امور اداری و استخدامی حضور داشتند. در این جلسه مباحث مختلفی مطرح شد که یکی مربوط به استخدام کارمندان بود؛ در بحث استخدام کارمند به طور مثال دانشگاه تهران از سال ۹۲ استخدامی نداشته و از طرف دیگر تعداد قابل توجهی بازنشسته شده اند.

معاون برنامه ریزی و توسعه منابع دانشگاه تهران افزود: معاونان اداری مالی دانشگاه ها تاکید داشتند که مجوزی برای استخدام کارمندان صادر شود. سازمان امور اداری استخدامی نیز قول بررسی و مساعدت دادند تا در این زمینه همکاری بیشتری داشته باشند.

وی با اشاره به اینکه دانشگاه ها در بحث بودجه ریزی سیستم های اداری بالغی هستند و خروجی این دانشگاه ها در نظام برنامه ریزی کشور نقش آفرینی می کند، گفت: اگر قرار است دانشگاه ها در بحث بودجه‌ریزی و برنامه‌ریزی با مشکل مواجه شوند، طبیعتا نمی توانند تولید کنند. دانشگاه ها خادمان علم و اندیشه هستند و اگر خادمان علم و اندیشه نتوانند خودشان در بحث بودجه و برنامه ریزیمشارکت کنند، مشکلاتی به همراه خواهد داشت.

نوحه گر ادامه داد: ما درک می کنیم که کشور در بخش بودجه ای در نظام بین الملل و به دلیل تحریم‌ها با مشکلاتی مواجه است و دانشگاه همراه دولت است و هم در جهت کاهش تحریم‌ها با دولت همکاری می‌کند و هم اینکه حتماً اگر از دانشگاه مشورت بخواهند کمک خواهیم کرد. از آن سو اگر بودجه آموزش عالی را تقویت کنیم، طبیعتاً این هزینه نیست، بلکه سرمایه گذاری است و یک ریل گذاری برای آینده کشور و توسعه پایدار در کشور خواهد بود

این مقام مسول دانشگاه تهران با تاکید بر اینکه دانشگاه ها می دانند که کشور و دولت با چه مشکلات جدی مواجه است، خاطرنشان کرد: علی رغم اینکه می دانیم کشور با مشکلاتی مواجه هست، ولی به نوعی می خواهیم شادابی علمی، پژوهشی، تحقیقاتی و فرهنگی در دانشگاه‌ها کاهش پیدا نکند. شما ملاحظه کردید که بعد از دوسال دانشگاه ها به صورت حضوری بازگشایی شد و دانشگاه تهران طلایه‌دار این کار بود اما وقتی دانشگاه‌ها را بعد از دوسال بازگشایی می کنیم، تعمیر و تجهیز و مقاوم سازی خوابگاه ها در اولویت قرار می‌گیرد.

وی بیان کرد: از طرف دیگر در بحث تغذیه دانشجویی سال گذاشته در دوران کرونا، اقلام غذایی برای تعداد کمی که در خوابگاه‌ها ساکن بودند، تهیه میشد و اما امروز اقلام غذایی که خریداری می‌کنیم چندین برابر افزایش یافته در حالی که بودجه دانشگاه‌ها به طور متوسط افزایش پیدا کرده است. به طور مثال سال ۱۴۰۱ بودجه دانشگاه تهران، ۲۷-۲۸ درصد افزایش یافته اما اقلام غذایی که خریداری می کنیم نسبت به سال گذشته در برخی اقلام حدود ۴ تا ۵ برابر افزایش یافته است. طبیعی است که پس از پرداخت حقوق دیگر چیزی نمی ماند که به سمت و سوی حوزه دیگری برویم. سازمان برنامه و بودجه می گوید ما بیشتر از این نداریم.

نوحه گر تصریح کرد: بنده تاکید می‌کنم که ضمن درک مشکلات و چالش‌های جدی که دولت در بخش بودجه دارد،‌ ما نگران آینده کشور در بحث مربوط به کاهش شادابی در بخش علمی هستیم و اگر قرار است این دانشگاه‌ها نقش اصلی خود را ایفا کنند و بتواند از این طریق با جامعه ارتباط دقیق‌تری پیدا کند نیاز به تقویت بنیه های مالی دانشگاه ها داریم. ما با سازمان برنامه و بودجه تقابلی نداریم و نیازمند همکاری بیشتری هستیم. تعامل جدی بین دانشگاه و سازمان برنامه و بودجه باید وجود داشته باشد تا انشاالله دانشگاه بتواند وظایفی که به آن محول شده به خوبی ایفا کند.

معاون برنامه ریزی و توسعه منابع دانشگاه تهران افزود: یکی دیگر از مباحثی که در این جلسه مطرح شد، تاکید معاونان بر استقلال اداری مالی دانشگاه ها بود؛ استقلال اداری مالی دانشگاه ها به معنای نفی حاکمیت دولت یا نظام در دانشگاه‌ها نیست بلکه اگر این استقلال حفظ شود اتفاقاً حاکمیت ملی و دولت در دانشگاه ها بیشتر تثبیت می‌شود چرا که ما بهتر می توانیم نقش مان را برای حراست و حفاظت از مرزهای دانش ایفا کنیم.

وی ادامه داد: دشمن به دنبال کاهش تولید علم و دانش است و اگر ما می‌خواهیم در این حوزه موفق شویم، دانشگاه‌ها باید وارد عمل شوند و آن ها می توانند نقش آفرینی خوبی داشته باشند. سرعت تولید علم در ایران ۱۱ برابر تولید علم در دنیاست و ما این را باید تقویت کنیم نه اینکه تضعیف کنیم.

معاون دانشگاه تهران خاطرنشان کرد: اگر قرار است در مرزهای دانش حرکت کنیم و این علم مان را تبدیل به فناوری کنیم، باید به دانشگاه‌ها در بحث بودجه نگاه ویژه‌ای شود و به نوعی کاری کنیم که نخبگانی که اعضای هیئت علمی دانشگاه‌ها و دانشجویان ما هستند، در کشور حفظ کنیم؛ طبیعی است که اگر این کار را انجام ندهیم انگیزه علمی نخبگان به عنوان راهبران علم و فناوری کاهش پیدا کند. در حال حاضر دانشگاه ها علیرغم همه مشکلات مقاومت کردند و کارشان را انجام می دهند و کاری بر زمین نمانده منتها نگران این هستیم که این فشار اگر مضاعف شود چالش‌های جدی در علم و فناوری به وجود آورد که به نفع کشور نیست.