به گزارش خبرنگار مهر، مجمع سالیانه انجمن آمادگی امروز یکشنبه در شرایطی برگزار شد که چند ساعت پیش از آن با تصمیم وزارت ورزش، این انجمن به فدراسیون تبدیل شد.
در حاشیه این مراسم افشین ملایی در این زمینه با بیان اینکه از شنیدن خبر فدراسیون شدن انجمن آمادگی جسمانی شوکه شدیم، گفت: طی دو سال گذشته یکی از رسالتهای فدراسیون ورزشهای همگانی، آگاهیبخشی در خصوص نتایج اسفبار کمتحرکی ملی بود. ملتی که در مسیر توسعه کمتحرکی قرار دارد سیاستهای هوشمندانهای را در حوزه ورزشهای همگانی باید به کار بگیرد.
وی با تاکید بر اینکه وزارت ورزش و جوانان در یک اقدام غیرکارشناسی و شتابزده با دلایلی که هنوز برای ما مشخص نیست این کار را انجام داده است، خاطرنشان کرد: تحلیل کارشناسی فدراسیون این است که ماهیت اساسی فدراسیون ورزشهای همگانی مبتنی بر آمادگی جسمانی آحاد مردم است. جدا کردن این انجمن مانند جدا کردن یک اصل از ماهیت یک سازمان است. بنابراین به نظر میرسد با جدا شدن این انجمن امکان توسعه فاکتورهای آمادگی جسمانی به شکل رسمی در قالب رویدادها و مباحث آموزشی عملاً و قانونا از این فدراسیون سلب میشود.
رئیس فدراسیون ورزشهای همگانی تاکید کرد: کم تحرکی در حوزههای مختلف از جمله سلامت خصوصاً در رده کودکان و نوجوانان و کهنسالان تاثیرات منفی زیادی داشته است. این موضوع میطلبید در دوران کرونا سیاستهای هوشمندانهتری از این اقدامات از سوی وزارت ورزش و معاونت همگانی را شاهد باشیم. به نظر میرسد با این تصمیمات ضربه سنگینی به آینده ورزش همگانی کشور وارد میشود.
وی با بیان اینکه برای خودم بسیار متاسف هستم چون در فدراسیونی باید کار بکنم که شالوده آن را به چالش کشیدند و از او جدا کردند، تصریح کرد: وزیر ورزش هم تحصیلات آکادمیک دارد بنابراین امیدوارم قبل از اینکه وضعیت سلامت و تندرستی ملت به چالش بیشتر کشیده شود به پیامدهای این تصمیمات در حوزه راهبردی توجه داشته باشد. خانواده بزرگ همگانی در دو سال گذشته با توجه به تاکیداتی که مقام معظم رهبری بر توسعه ورزش همگانی داشتند یک حرکت جهادگونه از خودشان نشان دادند اما با این تصمیمات غیرکارشناسی انگیزه خودشان را از میدهند.
ملایی با ابراز امیدواری نسبت به بازنگری در مورد این تصمیم گفت: امیدوارم که وزارت ورزش تعقل بیشتر و تدبر بیشتر و کارشناسی عمیقتری نسبت به تصمیم داشته باشد.
وی در واکنش به اینکه «وزارت ورزش میگوید که کار کارشناسی بوده و چندین ساعت روی این موضوع وقت گذاشته است»، گفت: هیچ اطلاعی در دو سه ماه گذشته به فدراسیون داده نشده و من نمیدانم وقتی فدراسیون به عنوان متولی ورزش همگانی و دارای متخصصین عمیق در این حوزه در فرآیند تصمیم گیری حضور نداشته کدام کارشناس با این دانش میتواند در آن فرآیند شرکت بکند. متاسفانه بر اساس همان اسناد فرادستی این شرایط مهیا نیست و انجمن نمیتواند تبدیل به فدراسیون بشود.
ملایی ادامه داد: نکتهای که حائز اهمیت است سبک تصمیمگیری وزارت ورزش و جوانان است. در دنیای امروز نگاه بالا به پایین و خودرایی در تصمیمسازیهای ملی معنا ندارد چه خوب بود که وزارت ورزش از فدراسیون به عنوان متولی دعوت میکرد و نظرات ما را میشنید.
رئیس فدراسیون ورزشهای همگانی با بیان اینکه کلهر به عنوان معاون همگانی ماههاست با ما قطع ارتباط کرده است، یادآور شد: وی نه تلفنهای ما را جواب میدهد و نه در جلسات ما شرکت میکند و نه ما در جلسات او شرکت میکنیم. ما دو بار با وزیر ورزش مکاتبه کردیم ولی متاسفانه به دو مکاتبه ما پاسخی داده نشده است. من انتظار داشتم که این رویکرد علمی در وزارت ورزش تعمیق پیدا بکند ولی ظاهراً جریاناتی وجود دارد که اجازه نمیدهند که حرکاتی که به نفع تندرستی مردم است و باید مورد پشتیبانی قرار بگیرد از تداوم حرکت خودشان برخوردار باشند.
وی با تاکید بر اینکه ما فدراسیونی هستیم که عیال وار هستیم و تلاش میکنیم که این انجمنها با برگزاری دورههای آموزشی و رویدادها به جذب حداکثری برسند، خاطرنشان کرد: در راس این انجمنها انجمن پیاده روی و آمادگی جسمانی بود که متاسفانه اصلی ترین انجمن ما را وزارت ورزش جدا کرد و ما را با چالش بزرگی مواجه کرد و اساساً شاید ماهیت وجودی ما در این فدراسیون شاید تاثیرگذار نباشد.
ملایی همچنین تصریح کرد: فضای حاکم بر فدراسیونهای ما بر اساس آمار و پخش خبرهایی که انجام میشود فضای قهرمانی است. هر فدراسیونی و هر رشتهای از فدراسیون ما در طی سالهای گذشته جدا شده تبدیل به یک فدراسیون قهرمانی شده است. فدراسیون کبدی را مثال میزنم آیا این فدراسیون الان در مسیر توسعه سلامت مردم کار میکند یا اساساً در حوزه قهرمانی المپیک یا آسیا کار میکند؟
رئیس فدراسیون ورزشهای همگانی با طرح این سوال که رشتههای دیگری هم بودند مثل دارت، الان دارت کجاست؟، در کوچههای ما و ادارات ما کار میشود؟ گفت: طناب کشی کجاست؟ رشتههایی که از فدراسیونهای همگانی جدا میشود به دلیل اینکه فضای حاکم بر کشور فضای قهرمانی است خواسته یا ناخواسته به سمت قهرمان پروری میروند و ظرفیتهای بزرگی که برای مشارکت مردم وجود دارد با این نوع سیاستگذاری یقیناً از بین خواهد رفت.
نظر شما