علی قلی ایمانی در گفتگو با خبرنگار مهر اظهارکرد: چغندرقند جز گیاهانی بود که در تابستان کشت می‌شد ولی به دلیل صرفه جویی در مصرف آب، در استان گلستان آن را به صورت پاییزه کشت و در اواخر بهار برداشت می‌کنند.
دبیر خانه کشاورز با اشاره به کشت قراردادی چغندرقند در استان، افزود: به دلیل آنکه کشاورزان تجربه کافی ندارند هنگام تحویل محصول به کارخانجات به دلیل برخی از موارد، محصول تولیدی آنها افت می‌خورد.
وی تصریح کرد: درصد خاکی که در چغندرقند وجود دارد و عیار مورد نظری که در قرارداد منعقد شده باید کاملاً توسط کشاورزان رعایت شود و اگر درصد عیار مورد نظر کارخانه‌ها رعایت نشود باعث کاهش قیمت خرید چغندرقند خواهد شد.
ایمانی گفت: کشت چغندرقند باعث ایجاد تناوب در کشت می‌شود و این یک مزیت است ولی کشت چغندر پاییزه هم جز گیاهان آب بر است و سه تا پنج بار در فصل بهار نیاز به آبیاری دارد
دبیر خانه کشاورز توضیح داد: چغندرقند علوفه‌ای که در پاییز کشت می‌شود از نزولات جوی استفاده می‌کند و در اوایل بهار هم برداشت می‌شود و جز گیاهان کم آب بر است.
وی ادامه داد: کشت چغندرقند خوراکی تا تیرماه به طول می‌انجامد و استان ما هم که بارش مناسبی در فصل بهار ندارد، کشاورز را مجبور خواهد کرد، چندین نوبت آن را آبیاری کند از این روی کشت پاییزه چغندرقند هم جز گیاهان آب بر محسوب می‌شود.
ایمانی با بیان اینکه این احتمال وجود دارد که چغندرقند بیماری‌های خاصی را در استان ایجاد و گسترش دهد، گفت: در سال‌های اخیر شاهد بودیم کشاورزان گلستانی یک سال ۱۰ تا ۱۵ هکتار چغندرقند کشت می‌کند و در سال بعد حتی یک هکتار هم کشت نمی‌کند این مطلب بیانگر این است که کشت چغندرقند در گلستان توجیه اقتصادی ندارد.
دبیر خانه کشاورز بیان کرد: به دلایل مختلف نظیر هزینه‌هایی حمل و نقل و افت محصول کشت، کشاورز به هدف خود از کشت چغندر دست پیدا نمی‌کند و کشت آن را رها می‌کند.
نظر شما