هادی بیگی نژاد، عضو کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی در گفت و گو با خبرنگار مهر درباره فعال شدن پالایشگاه‌های فرا سرزمینی بین ایران و ونزوئلا و اهمیت انجام این اقدام گفت: فروش نفت ایران با محدودیت‌هایی مواجه است؛ به طور کلی کشورهایی که امکان استفاده از نفت ایران را دارند تعدادشان کم است، به عنوان مثال ممکن است ۲۰ کشور در دنیا پالایشگاه‌های داشته باشند که بتوانند نفت ایران را به پتروشیمی تبدیل کنند، ولی این ۲۰ کشور همگی از نفت ایران استفاده نمی‌کنند، زیرا نفت کشورهای مختلف با یکدیگر متفاوت است که این تعداد کم نیز به دلیل تحریم اساساً نمی‌توانند با ایران در این زمینه همکاری کنند.
عضو کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی در ادامه بیان کرد: به دلایلی که در بالا گفته شد، دلیل فروش نفت ما خیلی محدود می‌شود اما اگر همین نفت را به فرآورده تبدیل و بفروشیم، قطعاً سود آوری بیشتری خواهیم داشت، مثل کاری که پالایشگاه‌های فراسرزمینی انجام می‌دهند، باید توجه کنیم که همه دنیا ماشین آلات پیشرفته و یا نیروگاه در اختیار ندارند و یا برخی از کشورها احتیاج به سوخت بنزین گازوئیل و غیره دارند به این صورت کشورهایی که می‌توانند از بنزین و گازوئیل ایران استفاده کنند خود به خود افزایش پیدا می‌کنند.
این نماینده مجلس یازدهم با بیان اینکه مزیت دیگر استفاده از پالایشگاه‌های فراسرزمینی این است که نفتی که تبدیل به بنزین و گازوئیل می‌شود دیگر قابل شناسایی و تحریم نیست افزود: زیرا بنزین ایران با بنزین کره یا چین فرق نمی‌کند زیرا این نوع محصولات در تمام کشورها شبیه به هم است و قابل شناسایی نیست و به همین دلیل امکان تحریم آن وجود ندارد.
بیگی نژاد در ادامه بیان کرد: به همین دلیل کشورهایی که می‌توانند با استفاده از پالایشگاه‌های فراسرزمینی از فرآورده‌های نفتی ما استفاده کنند افزایش پیدا می‌کنند. با توجه به این شرایط و اینکه ما محدودیت پالایشگاه برای تولید فرآورده نفتی و فروش آن در داخل کشور داریم باز هم تأسیس پالایشگاه فراسرزمینی برای ما مزیت محسوب می‌شود.
عضو کمیسیون انرژی مجلس خاطر نشان کرد: در این شرایط وقتی ما بتوانیم پالایشگاهی را فراهم کنیم به این صورت که آن را اجاره کنیم یا سهامداران شویم یا اینکه در ازای صدور خدمات فنی و مهندسی پالایشگاه‌های آنها را بسازیم و تجهیز کنیم و در قبال راه اندازی و صدور خدمات فنی دستمزد مان را از روی فرآورده نهایی تولیدی برداریم، برای ما مزیت محسوب می‌شود.
به گفته این مقام مسئول، با سهامداری ایران در سایر پالایشگاه‌ها، وضعیت آن برای ایران در دسترس و قابل استفاده است و موقتی نیست. در چنین وضعیتی می‌توان همیشه نفت کشور را در آنجا پالایش کرد و به فروش رساند.
بیگی نژاد در ادامه بیان کرد: اقدامی که ما در زمینه پالایشگاه فراسرزمینی با کشور ونزوئلا در حال انجام آن هستیم صدور خدمات فنی و مهندسی به پالایشگاه‌های این کشورها و در مرحله بعد تولید فرآورده نهایی در پالایشگاه‌های آمریکای جنوبی است. اتفاقی که در این جا می‌افتد به این ترتیب است که ما یا نفت خودمان و یا میعانات گازی را با نفت یا میعانات گازی آنها مخلوط می‌کنیم؛ این موضوع باعث می‌شود که در ابتدا میعانات گازی خودمان را به این کشورها ببریم که متعلق به خودمان است، نکته دوم این است که فرآورده‌ای که تولید می‌شود را در همان کشورها یا مناطق اطراف آنها می‌توانیم به فروش برسانیم.
بیگی نژاد ادامه داد: وقتی این اتفاق بیفتد پیوند اقتصادی با بعضی از کشورها شکل می‌گیرد، صدور خدمات فنی که یک افتخار برای کشور ما از انجام می‌شود و درآمد ارزی ایران هم افزایش پیدا می‌کند. همه اینها نشان می‌دهد که تحریم‌ها در حال بی اثر شدن است. اگر پالایشگاه‌های فراسرزمینی را بیش از پیش فعال کنیم، حتماً تحریم نفت ایران بی اثر می‌شود. این یک اقدام مناسب است و باید انجام شود.
عضو کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی همچنین گفت: به علت اعمال تحریم‌های آمریکا، نفت‌کش‌های ایرانی بیمه نمی‌شوند و این مسئله باعث می‌شود کشتی از کشورهای دیگر برای حمل‌ونقل نفت به کشور نیاید چون امکان بیمه کردن آنها وجود ندارد ولی با وجود پالایشگاه‌های فراسرزمینی این مشکلات ما حل می‌شود.
عضو کمسیون انرژی مجلس توضیح داد: همکاری دوجانبه ایران و ونزوئلا به عنوان کشورهای دارنده ذخایر عظیم نفتی در زمینه پالایشگاه‌ها و تولید فرآورده‌های نفتی باعث افزایش نقش ایران در بازار انرژی جهان می‌شود.
این نماینده مجلس یازدهم افزود: البته با تأسیس پالایشگاه‌های فرا سرزمینی ایران به هاب انرژی منطقه تبدیل نخواهد شد، زیرا مفهوم هاب انرژی این است که ایران در منطقه محل عبور و مرور انرژی بشود به عنوان مثال ایران از ترکمنستان برق بگیرد و به عراق بدهد یا از روسیه گاز بگیرد و به هندوستان بدهد. به عبارتی یعنی محل توزیع انرژی به شود در این صورت ایران به هاب انرژی تبدیل می‌شود. اما صدور خدمات فنی و مهندسی ماه به پالایشگاه‌های ونزوئلا به معنی تبدیل شدن به هاب انرژی نیست.
عضو کمیسیون انرژی مجلس در ادامه خاطرنشان کرد: تأسیس باشگاه‌های فراسرزمینی به گسترش روابط بین‌المللی ایران و سایر کشورها در زمینه انرژی منجر خواهد شد سهامداری ایران در این پالایشگاه‌ها در ازای صدور خدمات فنی و مهندسی به این پالایشگاه‌ها است.
بیگی نژاد در ادامه توضیح داد: ما با پالایشگاه‌های کشورهای آمریکای جنوبی قراردادهایی بسته ایم که بتوانیم نفت مان را به این کشورها صادر کنیم و در ازای صدور خدمات فنی و مهندسی به این کشورها سهم مان را از فروش فرآورده نهایی تولیدی پالایشگاهی بگیریم.
عضو کمیسیون انرژی مجلس در ادامه درباره میزان ارز آوری تأسیس پالایشگاه‌های فراسرزمینی بیان کرد: اگر این قرارداد بین ایران و ونزوئلا درازمدت باشد یعنی به عنوان مثال ۲۰ ساله باشد منجر به افزایش درآمد پایدار ارزی برای کشور ما می‌شود. به عنوان مثال ما باید ۲۰ سال این قرارداد را داشته باشیم که میعانات گازی را به کشور آنها ببریم با نفت سنگین آنها مخلوط کنیم و بعد فرآورده تولید کنیم و به فروش برسانیم. اگر این قضیه ۲۰ ادامه داشته باشد درآمد ارزی ما افزایش پیدا می‌کند. نکته بعدی اینکه ممکن است در ازای اقداماتی که برای ونزوئلا انجام می‌دهیم بتوانیم از معادن طلای آنها و سایر مواد معدنی شأن نیز استفاده کنیم.
نظر شما