خبرگزاری مهر، گروه فرهنگ و ادب_ زینب رازدشت: بخش خصوصی می‌تواند بازوی بخش دولتی در ساماندهی بسیاری از حوزه‌ها و مباحث مربوطه باشد. همچنین انجمن‌ها به عنوان یک نهاد مردمی که طی این سال‌ها ثابت کرده‌اند می‌توانند با توان مردمی بهترین اتفاقات را رقم بزنند، به عنوان بخش خصوصی می‌تواند در کنار بخش دولتی قرار بگیرد و او را در انجام بسیاری از رویدادها و فعالیت‌ها یاری دهد.
انجمن تولیدکنندگان محصولات حجاب که چند سالی است به صورت رسمی به ثبت رسیده است و از همان بدو تأسیس تا کنون در کنار کارگروه ساماندهی مد و لباس، کمک حال بخش دولتی بودند. انجمن تا کنون اقدام به برگزاری نمایشگاه‌های مختلفی در حوزه مد و لباس کرده است و در این مدت یک سری اتهام‌هایی به انجمن وارد شده است که به همین بهانه با اسدالله سلیمانی رئیس انجمن تولیدکنندگان محصولات حجاب ساعتی را به گفت و گو نشستیم.
آنچدر ادامه می‌آید،
* آقای سلیمانی به عنوان یک فعال بخش خصوصی ابتدا از گلایه‌های‌تان بگویید!
ما گلایه شخصی نداریم. من خودم را سرباز نظام می‌دانم و پس از انقلاب، در حد بضاعت خودم هر کجا که احساس کردم که نیاز به من است، از جبهه جنگ تا تولید و عرضه پوشاک گرم برای رزمندگان اسلام در یک مقطعی از زمان، جنگ تا تظاهرات و هر کجا که نیاز بوده سعی کردم حضور داشته باشم و البته هیچ منتی بر کسی ندارم. آنچه که بر من روشن است این بوده که در حوزه محصولات عفیفانه و البسه‌ای که بانوان نیاز دارند، به لحاظ تجربه‌ای که در صنف دارم، بتوانم این نیازها را در حد بضاعتم تأمین کنم.
از دوران تقریباً نوجوانی یعنی سن ۱۲ سالگی، وارد کار شدم و امروز که ۶۲ سالم است، همچنان در حوزه صنعت پوشاک عفیفانه مشغول به فعالیت هستم.
ما در مقطعی احساس کردیم که باید در حوزه عفاف و حجاب کاری انجام دهیم اما از آنجا که عضو نهادی نبودیم که بتوانیم تأثیرگذار باشیم و از طرفی در حوزه پوشش‌های عفیفانه احساس کردیم کمبود وجود دارد و این کمبود هم فیدبک‌هایی بود که از مردم می‌گرفتیم و مردم عنوان می‌کردند که حجاب در کشورمان قانون است و بر اساس قانون ما باید حجاب داشته باشیم، اما حجاب خوب کجاست؟ حجاب ارزان کجاست؟ مرکز خرید کجاست؟ حتی ما سکوهای فروش حجاب را هم نداشتیم و نداریم.
در آن زمان یعنی در سال ۹۳ عضو کارگروه ساماندهی مد و لباس بودم و حتی در آن مقطع جزو نفرات اول بودم که چادرهای ملی را به تعداد انبوه تولید کردیم. به همین دلیل تا حدودی در این حوزه سر رشته دارم و با سختی‌های بسیار تجربیاتی را کسب کرده‌ام. از این جهت می‌گویم روشی که هم اکنون کارگروه ساماندهی مد و لباس در نظر گرفته است، روش درستی نیست.
برای مثال از سوی کارگروه اعلام می‌شود که در جشنواره مد و لباس، مثلاً هفتصد طرح ارائه شده که از این تعداد ۳۰۰ طرح پذیرفته شده است و بناست در خط تولید برود؛ اینجا این پرسش مطرح می‌شود که این طرح‌ها کجا تولید می‌شود؟ خط تولید را به ما نشان دهند. این حرف‌ها ضد کارگروه ساماندهی مد و لباس و یا حرف‌های امنیتی نیست، بلکه مطالبه‌ای است که انجمن به عنوان تشکل مردمی که یکی از اصلی‌ترین وظایفش مطالبه‌گری از دستگاه‌های متولی می‌باشد از کارگروه و وزارت صمت دارد.
اکثریت در انجمن فعالان و متخصصان حوزه حجاب، تولید کننده هستند، اما ما در وزارت کشور انجمن را به عنوان انجمن فعالان و متخصصان حوزه حجاب ثبت کردیم. یعنی از سال ۹۳ شروع به تأسیس کردیم که در نهایت در سال ۹۹ انجمن را به ثبت قانونی (در گستره ملی) رساندیم. * چگونه شد که انجمن تولیدکنندگان محصولات حجاب را راه اندازی کردید؟
در اثر نبود یک متولی مشخص و شانه خالی کردن دستگاه‌های متولی و سرگردانی مردم برای تهیه پوشش مناسب، گروهی از دغدغه مندان حوزه حجاب دور هم جمع شدند که خودشان تولیدکننده بودند. از ابتدای تأسیس تا کنون انجمن اقدامات بسیار مؤثری را در حوزه عفاف و حجاب انجام داده و در این مسیر هیچ اشتباهی انجام نداده است؛ بنابراین هیچ تهمت انتفاع را کسی نمی‌تواند به انجمن بزند.
اکثریت در انجمن فعالان و متخصصان حوزه حجاب، تولید کننده هستند، اما ما در وزارت کشور انجمن را به عنوان انجمن فعالان و متخصصان حوزه حجاب ثبت کردیم. یعنی از سال ۹۳ شروع به تأسیس کردیم که در نهایت در سال ۹۹ انجمن را به ثبت قانونی (در گستره ملی) رساندیم.
ما این انجمن مردم نهاد را تشکیل دادیم و ۸۰ درصد از کسانی که در هیئت مدیره این انجمن عضو هستند، دانشگاهی‌اند و الباقی اعضا تولیدکنندگان دغدغه‌مندی هستند که قصد دارند به واسطه انجمن اقدامات مؤثری را در این حوزه رقم بزنند، اما متأسفانه از روزی که انجمن را پایه گذاری کردیم، بیشترین موانع را از سوی کارگروه ساماندهی مد و لباس شاهد بودیم که اوج ایجاد این موانع را طی دو سال اخیر شاهد بودیم.
* مطالبه شما به عنوان رئیس انجمن تولیدکنندگان محصولات حجاب چیست؟
حرف‌مان این است که انجمن تولیدکنندگان محصولات حجاب به عنوان یک تشکل متخصص تولید محصولات حجاب بر اساس دغدغه‌ای که در سطح کشور شاهد بوده شکل گرفته است. بسیاری از ویژندهایی که امروز محصولات حجاب تولید می‌کنند، عضو انجمن تولید کنندگان محصولات حجاب هستند که به نظرم آبروداری می‌کنند و اگر این ویژندها نبودند، معلوم نبود وضعیت به چه صورت می‌شد.
ما بدون دریافت ریالی از دولت این تشکل را راه اندازی کردیم. البته برخی از بخش‌ها هم کمک مان کردند که می‌توان به تعاون بسیج و سردار تقی زاده اشاره کرد که محلی برای برگزاری جلسات‌مان در اختیارمان گذاشتند؛ چراکه پیش از آن جلسات را در دفاتر اعضای انجمن و حتی در پارک برگزار می‌کردیم. هم اکنون هم تحت حمایت‌های قرارگاه بقیه الله اعظم؛ سردار جعفری هستیم که دفتری را به همراه یک کارمند برای برگزاری جلسات‌مان در اختیارمان قرار دادند؛ چراکه زمان دفتر قبلی به اتمام رسید.
* هم اکنون انجمن تولیدکنندگان محصولات حجاب چند عضو دارد؟
۲۸۰ عضو را بدون ارائه فراخوان جذب انجمن کردیم، بدون اینکه امکاناتی در اختیارشان قرار داده باشیم. تولیدکنندگان وفاداری هستند و همیشه پای کار هستند و به ندرت شاهد خروج عضوی از انجمن هستیم.
* مطالبه شما از رئیس کارگروه ساماندهی مد و لباس کشور چیست؟
ما می‌گوئیم آقای رئیس کارگروه شما بر اساس قانون درست است که هم اکنون تغییراتی ایجاد کرده اید و می‌توانید نمایشگاه و ایونت برگزار کنید اما باید گفت که این کارها در عهده مسئولیت اتاق اصناف است و چرا کارگروه باید وقت خود را صرف انجام چنین کارهایی کند. هر کسی می‌تواند ایونت و نمایشگاه برگزار کند حتی یک مؤسسه کوچک، چرا با این همه بودجه و امکانات به جای هم افزایی و پای کار آوردن تولیدکنندگان بزرگ و مطرح به چنین کارهایی که فقط جنبه تبلیغاتی و شعاف دارد می‌پردازید.
شما بنا بود ساماندهی کنید، بنا نبود تصدی‌گری کنید. حتی بنا بود راه را باز کنید تا من تولیدکننده پای کار بیایم و کارها را انجام دهم. همچنین قرار بود کارگروه تصدی‌گری را به بخش خصوصی بسپارد، اما چرا خودش تصدی‌گری می‌کند اصلاً فلسفه تشکیل ساماندهی مد و لباس چیست؟ شما بنا بود ساماندهی کنید، بنا نبود تصدی‌گری کنید. حتی بنا بود راه را باز کنید تا من تولیدکننده پای کار بیایم و کارها را انجام دهم. همچنین قرار بود کارگروه تصدی‌گری را به بخش خصوصی بسپارد، اما چرا خودش تصدی‌گری می‌کند. چرا این حرف اساسی و کلیدی امامین انقلاب که کار مردم را به خودشان واگذار کنید و همچنین بر اساس اصل ۴۴ قانون اساسی را رعایت نمی‌کنید، حتی بیانات اخیر رهبر معظم انقلاب که در جلسه کارآفرینان اشاره کردند که دولت نباید در کارهای بخش خصوصی دخالت کند مثلاً فروشگاه‌های خرد راه بیندازد و لازم به یادآوری است که در سال ۹۷ مقام معظم رهبری به فعالان حجاب که اعضای انجمن هم حضور داشتند فرمودند: بروید و شبکه سازی کنید و در حوزه حجاب فعالیت کنید، چرا مانع ما می‌شوید؟
ما به کارگروه می‌گوئیم، آماده همکاری با شما هستیم و در این یکسال و نیم اخیر که تغییر و تحولاتی در کارگروه ایجاد شده است، چندین مرتبه رفتیم اعلام آمادگی کردیم و عنوان کردیم که می‌توانیم امکانات‌مان را در اختیارتان بگذاریم، حتی سال گذشته تفاهم نامه شفاهی با مسئول کارگروه داشتیم که چند تن از اعضای هیأت مدیره شاهد ماجرا بودند و ما منتظر امضای این تفاهم نامه بودیم که متأسفانه امضا نشد، درحالی که ضمنی پذیرفته شد که تسهیل‌گر باشند و ما تصدی‌گری کنیم، از جمله نمایشگاه‌هایی همچون بخش عفاف و حجاب نمایشگاه قرآن.
* اما بخش عفاف و حجاب نمایشگاه قرآن ۱۴۰۱ را انجمن تولیدکنندگان محصولات حجاب برگزار کرد.
بله درست است، انجمن برگزار کرد اما اگر بگویم که چگونه توانستیم این بخش را در نمایشگاه قرآن برگزار کنیم، واقعاً از حوصله خارج است. داستان از اینجا شروع شد که ما به امید اینکه آقای امامی رئیس کارگروه ساماندهی مد و لباس، به ما قول داده بودند که تسهیل‌گری می‌کنند و کاری به نمایشگاه قرآن ندارند، ما برای برگزاری آن نامه زدیم که انجمن آماده همکاری است.
بر اساس اطلاعاتی که به ما می‌رسید، ما متوجه شدیم کارگروه خودش برای بخش عفاف و حجاب نمایشگاه قرآن امسال پیگیری‌های لازم را می‌کند و به اصطلاح ما را سرکار کار گذاشته است. به همین دلیل ما جانب احتیاط را از دست ندادیم و در نهایت با معاونت قرآن و عترت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی صحبت کردیم و دوباره آنجا متوجه شدیم که کارگروه به معاونت رفته و فضا را وارونه کرده است. به این معنا که در معاونت اعلام کردند که انجمن با کسی تعامل ندارد و اگر برگزاری بخش عفاف و حجاب را برعهده این انجمن بگذارید، این بخش زمین می‌خورد که خوشبختانه ما در جلساتی که با آقای عزیززاده معاون آقای معافی و دیگر جلسه‌ای که با آقای معاف معاونت محترم قرآن و عترت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی داشتیم، آنها به این نتیجه رسیدند که برگزاری این بخش را برعهده انجمن بگذارند.
بنظرم آقای معاف یکی از مدیرانی است که پای بخش خصوصی ایستاد و در نهایت نتیجه‌اش را هم دید؛ چراکه ما بدون ریالی هزینه‌ای روی دوش دولت به ویژه معاونت محترم قرآن و عترت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بگذاریم، با پرسنل خودمان و اعضای انجمن، بخش عفاف و حجاب نمایشگاه قرآن امسال را برگزار کردیم. این بخش را مدیریت کردیم و حتی روی قیمت‌ها کنترل مناسبی داشتیم. بنا به اظهار نظر چند تن از وزرا، مسئولان و مدیرانی که از این بخش بازدید داشتند، عنوان کردند که نمایشگاه در خورشأنی است که بدون حاشیه برگزار شد.
*البته انجمن پیش از این نمایشگاه، نمایشگاه‌های دیگری را هم برگزار کرده است.
بله درست است. ما اولین نمایشگاه دائمی و تخصصی حوزه حجاب را از اتاق اصناف گرفتیم و سال ۱۴۰۰ در مصلی جنوبی برگزار کردیم. حرف ما این است که چرا دولت باید بخش خصوصی که می‌تواند اینچنین مؤثر باشد را کنار می‌گذارد. ما در انجمن با ۲۸۰ تولیدکننده و عرضه کننده محصولات حجاب می‌توانیم در کنار دولت اتفاقات مهمی را رقم بزنیم.
متأسفانه گاهی کارگروه به سراغ افرادی می‌رود که حتی یک ماه سابقه و تجربه در رزومه خود ندارند. درحالی که ما سه نمایشگاه مستقل عفاف و حجاب در کنار نمایشگاه قرآن (طی سال‌های ۹۴، ۹۷ و ۱۴۰۰) برگزار کردیم و ۲ نمایشگاه مشترک با کارگروه وقت، در سال ۹۵ و ۹۶ برگزار کردیم. در سال ۹۹ به خاطر شرایط کرونایی نمایشگاه را از طریق سایت برگزار کردیم که یک میلیون و پانصد هزار نفر بازدید کننده داشت و متعاقباً سال ۱۴۰۰ با ادامه کرونا دومین نمایشگاه مجازی را در کنار معاونت محترم قرآن و عترت برگزار کردیم.
ما در انجمن افتخار داشتیم، اولین سکوی فروش دائمی را دائمی عفاف و حجاب را به مدت ۶ ماه برگزار کردیم و الان سوال این است نزدیک به ۱۵ سال است که کارگروه مد و لباس تشکیل شده است، اگر مروری بر آرشیو داشته باشید متوجه می‌شوید که کارگروه در هیچ بخشی اعم از مشکلات تولیدکنندگان در حوزه‌های مواد اولیه ساماندهی پوشش‌های عفیفانه و نقدینگی و… ورود نکرده است.
از سال ۹۷ که بحث افزایش دلار پیش آمد و افزایش قیمت گرانی چادر مطرح شد و در ادامه بحث چادر به عنوان کالای فرهنگی مطرح شد و گفتیم اگر بناست که مسئولان از حجاب حمایت کنند، که از سال ۹۳ توسط انجمن مطرح شده بود پر رنگ شد و معتقدیم که مسأله تولید و عرضه محصولات حجاب می‌بایست ریشه‌ای حل شود با مسکن برگزاری نمایشگاه و شوآف‌های مختلف از سوی کارگروه راه به جایی نخواهد برد و در نهایت آنچه که امروز شاهد هستیم، نتیجه همان اشتباهات است.
* کارگروه ساماندهی مد و لباس در خصوص برگزاری نمایشگاه ریحانه، انتقادی از انجمن داشت. در این خصوص برای‌مان توضیح می‌دهید.
متأسفانه کارگروه ساماندهی مد و لباس سه اتهام به انجمن زده است که تصمیم داشتم شکایت کنم اما ملاحظات کردم و چون اتهام را از طریق رسانه مهر بر ما زدند، ما هم دوست داشتیم از طریق همین رسانه مهر از حیثیت انجمن دفاع کنم. داستان از این قرار بود که ما در انجمن نمایشگاه ریحانه را در مصلی جنوبی به مدت شش ماه در سال ۱۴۰۰ برگزار کردیم.
از آنجا که خود را فرزند صنف می دانم، بسیار شفاف بگویم که همیشه از مجامع صنفی و اتحادیه‌ها گله دارم. گلایه ام این است که اتحادیه‌های ما در بخش پوشش‌های عفیفانه کار خاصی نکردند، که می‌توانستند به دلیل وظیفه ذاتی خودشان و انجام مطالبات مردمی در حوزه پوشش‌های عفیفانه مانع از مشکلات فعلی شوند برای برگزاری این انجمن، سال ۹۹ شورای عالی انقلاب فرهنگی بر اساس مطالبه ما مبنی بر سکوی دائم فروش، مصوبه‌ای را به استانداری تهران ابلاغ کرد. در ادامه این مسیر با انجمن تماس گرفتند و ما هم برای برگزاری این نمایشگاه اعلام آمادگی کردیم. در آن مقطع حسن بیگی معاون فرهنگی استاندار تهران در آن مقطع طی مصاحبه‌ای اعلام کرد که قرار است یک انجمن (انجمن تولیدکنندگان محصولات حجاب)، این نمایشگاه دائمی را برگزار خواهند کرد.
بر این اساس جلسات فشرده‌ای را با استانداری تهران، معاونت استاندار و معاونت صمت، اتاق اصناف و مصلی تهران برگزار کردیم، بنا بود که مصلی تهران با مساعدت استانداری از جهت تأمین بودجه به مدت سه سال به صورت رایگان مصلی جنوبی را در اختیار انجمن تولیدکنندگان محصولات حجاب قرار بدهد تا در این بخش بتوانیم محصولات حجاب و ملزوماتش را با دسترسی آسان و قیمت مناسب برای شهروندان تهران، فراهم کنیم و حرکتی را در قالب عرضه مستقیم محصولات حجاب که بسیاری از خانواده‌های محجبه و بانوان گلایه دارند، ایجاد کنیم.
ابتدا مصلی به ما گفت که غرفه‌ها رایگان است و سپس گفتند که اجاره غرفه‌ها رایگان نیست و غرفه داران باید ماهی سیصد هزار تومان پرداخت کنند و مجدداً تغییر رویه دادند و گفتن که غرفه داران برای هر ۱۲ متر باید ۸۰۰ هزار تومان پرداخت کنند. از آنجا که معمولاً غرفه داران ما نیازمند فضایی بالغ بر ۲۴ متر هستند، باید برای هر غرفه مبلغی بالغ بر یک میلیون و ششصد هزار تومان پرداخت می‌کردند. به همین دلیل ما این مسأله را به هیأت مدیره بردیم و آنجا مورد موافقت قرار نگرفت و عنوان شد که این مبلغ گران است.
ما مجدداً برای دریافت تخفیفات به استانداری نامه زدیم و پیش از آنکه استانداری به ما پاسخ دهد، متوجه شدیم که برگزاری نمایشگاه را برعهده اتاق اصناف گذاشتند. از آنجا که خود را فرزند صنف می دانم، بسیار شفاف بگویم که همیشه از مجامع صنفی و اتحادیه‌ها گله دارم. گلایه ام این است که اتحادیه‌های ما در بخش پوشش‌های عفیفانه کار خاصی نکردند، که می‌توانستند به دلیل وظیفه ذاتی خودشان و انجام مطالبات مردمی در حوزه پوشش‌های عفیفانه مانع از مشکلات فعلی شوند.
برای مثال دستورالعملی، تشویقی، مشوقی اعم از تخفیف در مالیات و بیمه برای تولیدکنندگانی که در حوزه تولید محصولات حجاب کار می‌کنند، در نظر گرفته شود. متأسفانه در این حوزه دغدغه ندارند. انجمن، مردم نهاد است و دستش به هیچ جا نمی‌رسد و در مقابل اتاق اصناف، وزارت صمت هستند و استانداری نتوانست حرفی بزند چراکه قرارداد بسته شده بود و خودشان فراخوان دادند.
در این میان آنها حتی نتوانستند یک لاین از نمایشگاه را با تولیدکنندگان حوزه حجاب پر کنند، به همین دلیل دوباره از ما دعوت کردند که ما به کمک شأن برویم و یک لاین از نمایشگاه را با حضور تولیدکنندگان‌مان پر کنیم. البته این دعوت حتی از اتاق اصناف نبود، بلکه ما از سوی مجری نمایشگاه آقای حیدری دعوت به حضور شدیم.
همه کارهای غرفه سازی را خودمان انجام دادیم، بدون آنکه امکاناتی از نهادی دریافت کرده باشیم. ابتدا به ما گفتند که ماهانه دو میلیون تومان پرداخت کنید اما از آنجا که ما باید منافع اعضا را در نظر می‌گرفتیم، گفتیم که بر اساس مصوبه استانداری رقمی بالای هشتصد هزار تومان نمی‌دهیم.
ما با ۵۴ تولیدکننده در نمایشگاه حضور یافتیم. در آن مقطع پیمانکار برگزاری اتاق اصناف به ما گفتند که غرفه داران اجاره غرفه را برای شما به عنوان رئیس انجمن واریز کنند، اما از آنجا که در جریان مسائل پسامد نمایشگاه بودیم، عنوان کردم که اجاره همه غرفه‌ها به حساب شما به عنوان مجری نمایشگاه واریز شود. من امروز را پیش بینی می‌کردم که رئیس کارگروه ساماندهی مد و لباس به ما اتهام انتفاء بزند. همه این مباحث همراه با سند و مدرک است و حرفی به غیر از مستندات نمی‌زنم.
یک ریال از اجاره غرفه‌ها به حساب انجمن واریز نشده است، چگونه می‌توانند چنین اتهامی به ما بزنند؟ این انتفاء در کدام بخش رخ داده است که ما خبر نداریم. ما در آن مقطع برای هر غرفه هشتصد هزار تومان پرداخت می‌کردیم که پول غرفه به حساب مجری نمایشگاه واریز شد. به‌نظرم باید این انتفاء را برای‌مان روشن کنند. ضمناً برای هر غرفه ۱۲ متری، غرفه داران ۴ میلیون تومان هزینه پرداخت کردند و به امید اینکه سال ۱۴۰۱ این نمایشگاه ادامه دارد، ام دی اف های نصب شده را جمع آوری نکردند و امروز بنده اعلام می‌کنم که صاحبان این غرفه‌ها شرعا راضی به این تصرف نیستند، مجری محترم، هرشخصی که هست، هزینه غرفه‌ها را باید عودت بدهند.
* دومین اتهامی که به انجمن تولیدکنندگان محصولات حجاب وارد شده است، چیست؟
دومین اتهام وارده این است که عنوان کردند در آن نمایشگاه ریحانه گران فروشی اتفاق افتاده است و به کارگروه مد و لباس گزارش داده اند. اولاً باید گفت زمانی که آقای امامی به بازدید از نمایشگاه آمدند، چند ماهی از آمدن شأن به کار نمی‌گذشت و هنوز بر کار سوار نبودند. ما نمایشگاه را از آبان ۱۴۰۰ برگزار کردیم و تا پایان سال ادامه داشت (فارغ از اینکه الان تعداد ۵ نفر از غرفه داران قبلی در نمایشگاه فعلی حضور دارند آیا قیمت‌ها از نظر مردم و کارشناسان صنفی مورد تأیید است؟ یا مرگ برای همسایه خوب است؟ ما از کارگروه درخواست می‌کنیم تا شکایت‌ها را به صورت مکتوب به خبرگزاری ارائه دهند که بدانیم این شکایت‌ها بابت چه موضوعاتی است؟
سومین اتهام وارده به انجمن این بود که انجمن از کارگروه درخواست برگزاری نمایشگاه را داشت و کارگروه این مسئولیت را نپذیرفت، درحالی که ما اصلاً چنین درخواستی از انجمن نداشتیم؛ چراکه کارگروه نماینده حاکمیت است و باید اقدامات مناسبی را در حوزه مد و لباس انجام دهد. اگر این اتهام‌ها را افراد عادی بر انجمن می‌زدند، چندان ناراحت نمی‌شدم، اما این اتهام‌ها از سوی شورای فرهنگ عمومی مطرح شد، شورایی که باید فرهنگ تحقیق کردن در مسأله ای را اول خودش رعایت کند و تهمت نزند. اتهام به این بزرگی را رسماً در بیانه شأن گفتند و این را ما انتظار نداشتیم.
* برای نمایشگاهی که هم اکنون در مصلی درحال برگزاری است، انجمن ورود نکرد؟
بسیاری از اعضا در خصوص همین نمایشگاهی که هم اکنون در مصلی درحال برگزاری است، با ما تماس گرفتند که آیا انجمن در برگزاری آن دخیل است یا خیر. در همین خصوص اطلاعیه دادیم که انجمن دخالتی در این نمایشگاه ندارد و هر کس که مختار است، می‌تواند در این نمایشگاه شرکت کند. همچنین مطرح کردم که اعضا در جریان باشند ما این نمایشگاه را سال ۱۴۰۰ با ماهی ۸۰۰ هزارتومان گرفتیم، اما این رقم به هفت میلیون رسیده است، یعنی رقمی بالغ بر ده برابر شده است.
* آیا امسال برای بخش عفاف و حجاب نمایشگاه برنامه‌ای دارید؟
این امر مربوط به معاونت قرآن و عترت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی می‌شود و البته ما پا به رکاب معاونت هستیم و امسال برادری مان را ثابت کردیم. اگر آنها بخواهند ما در این بخش ورود می‌کنیم.
* در خصوص گرانی چادر و طرح چادر به عنوان کالای فرهنگی قدری برای‌مان توضیح دهید؟
اگر می‌خواهیم تشویق حجاب داشته باشیم و دختران جوان‌مان را ترغیب کنیم، باید کالایی به آنها معرفی کنیم که اذیت نشوند. امروز دیگر صف محجبه‌های ما از غیر محجبین مان مشخص است قیمت چادر رو به افزایش است و با تولید کارخانه چادر هم مشکلی از مشکلات حل نخواهد شد؛ چراکه باید به کیفیت توجه کنیم. کیفیت چادرها نسبت به سی تا چهل سال پیش هیچ فرقی نکرده است. البته تنها کارخانه داخلی کیفیت خوبی دارد ولی شاید ۱۵ درصد نیاز کشور را تأمین می‌کند. ما اگر می‌خواهیم تشویق حجاب داشته باشیم و دختران جوان‌مان را ترغیب کنیم، باید کالایی به آنها معرفی کنیم که اذیت نشوند. امروز دیگر صف محجبه‌های ما از غیر محجبین مان مشخص است. یک بار در کمیسیون اجتماعی مجلس مطرح کردم، زمانی که سربازمان در مرزها تیر می‌خورد و به شهادت می‌رسد، غصه می‌خوریم که یک سرباز شهید شد، چطور در خصوص خانمی که روزی چادری بود و یا حجاب شرعی را رعایت می‌کرد به دلایل گرانی و نامرغوب بودن کالا، چادر و حجاب شرعی از سرخود می‌کند و مانتویی معمولی می‌شود، برایش ناراحت نمی‌شویم؟
مگر بانوان چادری و حجاب ایرانی اسلامی ما سربازان فرهنگی ما نیستند؟ اگر نیستند چرا به ما دروغ می‌گوئید. اگر هستند چرا عمل نمی‌کنید. امروز حضور یک خانم چادری محجبه در محافل اجتماعی و عمومی بسیار اثربخش است. طبیعی است زمانی که دلار چهل هزارتومان می‌شود، قیمت چادر و محصولات حجاب هم افزایش می‌یابد. ۸۰ درصد از چادرها و محصولات حجاب از خارج می‌آید و با افزایش دلار این کالاها هم گران می‌شود. برای مثال ۱۰ درصد تعرفه چادر را کاهش دادند؟ این ۱۰ درصد تأثیر شگرفی در قیمت چادر نداشت. ما به دنبال این هستیم که مسأله حجاب ریشه‌ای حل شود.
* به نظر شما مسأله حجاب چگونه حل می‌شود؟
مسأله حجاب در سه بخش است. اولین بخش این است که محصولات حجاب در کشورمان به عنوان کشوری که امروز اخلاق، حجاب، حیا و دین پاشنه آشیل‌مان شده است، به عنوان کالای فرهنگی شناخته شود. از همین تریبون از کمیسیون فرهنگی و اجتماعی مجلس همچون خانم لاجوردی، آقایان قاسم پور و رحمانی و دکتر نجابت، دکتر امیرآبادی، بانکی و جناب آقای آقا تهرانی تشکر می‌کنم. و در صورت شناخته شدن این کالا به عنوان کالای فرهنگی مزیت اقتصادی ایجاد شده و تولیدکنندگان برای تولید این محصول هجوم خواهند آورد و در نهایت سود اصلی آن را جامعه محجبه و متدین خواهند برد.
نمایندگان مجلس در کمسیون‌ها مباحث را پیگیری می‌کنند و آخرین خبری که من دارم این است که ۱۶۱ نماینده بیانیه داده‌اند که حجاب باید به عنوان کالای فرهنگی شناخته شود. در یکی از جلساتی که در مجلس تشکیل شده بود، در این خصوص صحبت‌هایی کردم، اما متأسفانه طرح چادر به عنوان کالای فرهنگی که برای انجمن تولیدکنندگان محصولات حجاب بود، کارگروه ساماندهی مد و لباس طرح را به نام خود در مجلس مطرح کرد.
همچنین مسئول کارگروه در آن جلسه عنوان کرد که باید روی کدهای کالاها، کالای فرهنگی در نظر گرفته شود یعنی کد را کالای فرهنگی بدانیم. این مسأله دو اشکال دارد. اگر می‌گوئیم چادر به عنوان کالای فرهنگی منظور تنها چادر نباشد، بلکه ملزومات حجاب را هم در نظر بگیریم. برای مثال بانویی که مانتوی عبا می‌پوشد، محجبه نیست؟ قطعاً محجبه است و در این طرح همه اقشار باید دیده شود.
* به نظر شما طرح چادر به عنوان کالای فرهنگی را باید چه کسی پیگیری کند و آیا انجمن در این زمینه ورود کرده است؟
قاعدتاً باید کسانی که این طرح را پیگیری کنند که خودشان مطرح کردند (انجمن تولیدکنندگان محصولات حجاب) ولی به دلیل عدم دسترسی انجمن به دستگاه‌های حاکمیتی و قانونی به نظر می‌رسد، مجلس و کارگروه ساماندهی مد و لباس باید موضوع را پیگیری کنند تا هرچه سریع‌تر مشکلات کنونی مرتفع شود ولی به نظر می‌رسد کارگروه مشغله‌های زیادی دارد و حتی به نظر می‌رسد دغدغه این موضوع را نداشته باشد.
* البته برخی عنوان می‌کنند اگر طرح چادر به عنوان کالای فرهنگی اجرایی شود، ارزش و شأن چادر پایین می‌آید. نظر شما در این خصوص چیست؟
این صحبت غلط است. مگر قرار است چادر رایگان به کسی داده شود؟ اگر هم چادر به عنوان کالای فرهنگی شناخته شود هم قیمت آن از مانتوهای کوناه بالاتر خواهد بود برای مثال اگر الان قیمت چادر دو میلیون است، با اجرای این طرح قیمت چادر به پانصد هزار تومان می‌رسد. امروز قیمت چادر به دلیل آنکه با عرضه آزاد وارد می‌شود، بسیار سرسام‌آور است.
اگر بتوانیم همچون پلاسکو، یک مرکز خرید حجاب داشته باشیم، شاهد اتفاقات مثبتی در این حوزه خواهیم بود. حتی ما حاضر هستیم پول ساخت چنین مرکزی را پرداخت کنیم. همچنین ما درخواست داریم که به شرط تملیک به ما بفروشند یا هرطور که خودشان صلاح می‌دانند * پیشنهاد شما در این خصوص چیست؟
پس از فرهنگی شدن ملزومات حجاب، مهم‌ترین موضوع تشکیل یک اتحادیه تخصصی در حوزه محصولات حجاب است. ما نزدیک به ۲۴۰ اتحادیه در سراسر کشور داریم که اتحادیه پوشاک یکی از این اتحادیه‌هاست اما یک اتحادیه تخصصی نداریم. اتحادیه‌هایی در حوزه مانتو و ملزومات حجاب فعالیت می‌کنند اما متمرکز روی موضوع حجاب نیستند و بعضاً بسیار پراکنده فعالیت می‌کنند. ما می‌گوئیم اتحادیه‌ای باشد که با این کالای فرهنگی همخوانی داشته باشد و این اتحادیه ابتدا در تهران و سپس در بقیه استان‌ها بتواند پوشش‌های عفیفانه را به صورت تخصصی مدیریت کند. برخی از بزرگواران مطرح می‌کنند که در کنار اتحادیه‌ها «رسته» شوید که اگر این اتفاق بیفتد به طور کامل در اتحادیه‌ها حل می‌شویم و هیچ اتفاقی نخواهد افتاد.
* وضعیت سکوهای فروش را چگونه می‌بینید؟
از دستگاه‌هایی که دغدغه مند هستند مثل: بنیاد مستضعفان، ستاد اجرایی فرمان امام درخواست می‌کنم که به فکر راه اندازی یک مرکز خرید آبرومند در کشورمان باشند. اگر هم اکنون سری به کشورهای ترکیه، عراق و مالزی بزنیم شاهد مرکز خرید حجاب مناسبی هستیم. درحالی که در ایران چنین مرکز خریدی وجود ندارد.
اگر بتوانیم همچون پلاسکو، یک مرکز خرید حجاب داشته باشیم، شاهد اتفاقات مثبتی در این حوزه خواهیم بود. حتی ما حاضر هستیم پول ساخت چنین مرکزی را پرداخت کنیم. همچنین ما درخواست داریم که به شرط تملیک به ما بفروشند یا هرطور که خودشان صلاح می‌دانند.
زمانی که مرکز ثقل مد و لباس کشور که باید تولیدکنندگان محصولات حجاب کشور را تغذیه کند، اما تبدیل به برگزاری یک جشنواره شوآف و نمادین شده است که تعداد خبرنگاران حاضر در آن جشنواره بیشتر از بازدیدکنندگان است، طبیعی است که لباس اقوام ما پوشیده بماند. از کجا باید این مدل‌ها را طراحی کنیم به تولید برسانیم. طرح‌هایی که در جشنواره تأیید شده و به تعداد انبوه رسیده است، این خط تولید را چرا ما نمی‌بینیم؟ آیا حرف من غیرمنطقی است؟ هزینه‌های بسیاری برای صرف جشنواره می‌شود، چرا خروجی از آن مشاهده نمی‌کنیم.
در یکی از جلسات کارگروه که به عنوان میهمان حضور داشتم مطرح کردم که پانزده سال است که نمایندگانی از اتاق اصناف، وزارت صمت و دیگر نهادها دور یک میز جمع می‌شوند. اگر قرار بود اتفاقی بیفتد تا الان شده بود پس حداقل تجدیدنظری شود تا افراد جدیدی را پای این میز بیاورد تا شاهد فکر نو و فعالیت‌های جدید و مؤثری در این حوزه باشیم.
از جناب آقای دکتر اسماعیلی وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی درخواست می‌کنم تا در خصوص کارگروه ساماندهی مد و لباس قدری بیشتر رصد کنند که می‌دانم او پیگیر کارگروه است و مباحث را رصد می‌کند. اما بنظرم گزارش‌های اشتباهی از انجمن به وزیر ارشاد ارائه شده است. برای مثال در گزارش‌ها به وزیر ارشاد اعلام می‌شود که در شهرستان‌ها نمایشگاه برگزار می‌کنیم درحالی که این نمایشگاه‌ها سه روزه و روی رگال است و از هر غرفه دار حداقل بین ۵ الی ۱۰ میلیون تومان دریافت کرده‌اند. عنوان می‌شود که این نمایشگاه‌ها توسط بخش خصوصی برگزار می‌شود درحالی که با سند و مدرک می‌توانم بگویم که از سوی بخش خصوصی نیست و به صورت رفاقتی این نمایشگاه را برگزار می‌کنند. اگر تحقیقات عمیق در خصوص این نمایشگاه‌های استانی انجام شود، متوجه می‌شوند که برگزاری آن گره‌ای از کار عفاف و حجاب باز نخواهد کرد، ما باید اساسی‌تر از اینها و میدانی تر از این حرفا در مورد حجاب صحبت کنیم و به فعالیت بپردازیم.
و حرف آخر...
ما معتقدیم که به قول شهید چمران تخصص بدون تعهد و تعهد بدون تخصص به هیچ دردی نمی‌خورد و انتقاد من از بزرگواران این است که در حوزه صنعت پوشاک نیاز به مدیری داریم که در کنار تعهد، تخصص هم داشته باشد. این یک اصطلاح است که می‌گویند اگر شما تیم ورزشی قوی دارید باید مربی ات از آن تیم بزرگ‌تر باشد، من به عنوان یک تولیدکننده با این مربی نمی‌توانم کار کنم. وقتی مربی برای من چیزی ندارد که یاد بدهد، نمی‌توانم با آن مربی تعامل کنم. امروز در هر نهاد و سازمانی بخش عفاف و حجاب دارند و هر کدام شأن به صورت جزیره‌ای فعالیت می‌کنند. زمانی که تحقیق می‌کنیم متوجه می‌شویم که هر کدام از آنها با یکی از ویژندهای انجمن در ارتباط هستند و از آنها مشاوره می‌گیرند.
حتی در نمایشگاه زنان تأثیرگذار، دو تن از اعضای انجمن البته با ویژند خودشان حضور داشتند. اینجا چنین پرسشی مطرح می‌شود که اعضایی که با شما همکاری می‌کنند، همگی عضو انجمن هستند و انجمن یک تشکل ناشناخته نیست. پس چرا مستقیم با خود انجمن کار نمی‌کنید؟ اصلاً فلسفه تشکیل ساماندهی مد و لباس چیست؟ شما بنا بود ساماندهی کنید، بنا نبود تصدی‌گری کنید. حتی بنا بود راه را باز کنید تا من تولیدکننده پای کار بیایم و کارها را انجام دهم. همچنین قرار بود کارگروه تصدی‌گری را به بخش خصوصی بسپارد، اما چرا خودش تصدی‌گری می‌کند. چرا این حرف اساسی و کلیدی امامین انقلاب که کار مردم را به خودشان واگذار کنید و همچنین بر اساس اصل ۴۴ قانون اساسی را رعایت نمی‌کنید، حتی بیانات اخیر رهبر معظم انقلاب که در جلسه کارآفرینان اشاره کردند که دولت نباید در کارهای بخش خصوصی دخالت کند مثلاً فروشگاه‌های خرد راه بیندازد و لازم به یادآوری است که در سال ۹۷ مقام معظم رهبری به فعالان حجاب که اعضای انجمن هم حضور داشتند فرمودند: بروید و شبکه سازی کنید و در حوزه حجاب فعالیت کنید، چرا مانع ما می‌شوید؟
حتی در نمایشگاه زنان تأثیرگذار، دو تن از اعضای انجمن البته با ویژند خودشان حضور داشتند. اینجا چنین پرسشی مطرح می‌شود که اعضایی که با شما همکاری می‌کنند، همگی عضو انجمن هستند و انجمن یک تشکل ناشناخته نیست. پس چرا مستقیم با خود انجمن کار نمی‌کنید؟ اگر نیاز به کمک دارید چرا برای‌مان نامه نمی‌زنید که ما به کمک شما بیایم. جالب است انجمن را می‌شناسند اما آن را به رسمیت نمی‌شناسند چون فکر می‌کنند که انجمن یک رقیب است و انجمن آمده که جای کسی را تنگ کند، درحالی که این چنین نیست. اعضا و هیأت مدیره انجمن پای کار هستند و هفت سال برای یک مطالبه به زمین مانده از سوی مقام معظم رهبری و مردم متدین به میدان آمده است و در این راستا مطالبات اساسی این حوزه را پیگیری کرده است.
ثبت اولین انجمن تولیدکنندگان و طراحان حجاب کشور، نوشتن سند راهبردی حجاب، مطالبه کالای فرهنگی حجاب، مطالبه سکوهای فروش، مطالبه اولین اتحادیه محصولات حجاب، برگزاری بزرگترین نمایشگاه‌های مجازی و واقعی در کشور و ده‌ها و صدها فعالیت تأثیرگذار دیگر. ما آمادگی همکاری داریم و هر عضو انجمن یک متخصص است، ما می‌خواهیم قدری انجمن را ببینند.
نظر شما