به گزارش خبرنگار مهر، کتاب «محض اطلاع؛ تحلیل‌محتوای جلد هفتم یادداشت‌های علم» نوشته غلامعلی حداد عادل به‌تازگی توسط دفتر نشر فرهنگ اسلامی منتشر و راهی بازار نشر شده است.
حداد عادل می‌گوید سعی‌اش در این‌کتاب بر این بوده که دو تابلو و دو تصویر از دو روزگار متفاوت را برابر چشم مخاطبش قرار دهد. تلاش هم کرده تصویرهایش واقعی باشند، از حدس و گمان و خشم و خیال هم پرهیز کرده و سخن مستند بگوید. مولف کتاب پیش‌رو می‌گوید «آنچه در آن نمی‌توان شک کرد این است که انقلاب اسلامی در ایران سبب شد کسانی بروند و کسان دیگری بیایند. آنها که بر سر قدرت بودند رفتند و آنان که قدرتی نداشتند آمدند و مسئولیت اداره کشور را بر عهده گرفتند. شاه که همه قدرت‌ها را در دست داشت و همه راه‌های قدرت به او ختم می‌شد، غرق در شهوت‌رانی بود. هفته‌ای نبود که برای شهوت‌رانی او تحفه‌ای از آن‌سوی مرزها نیاورند. وزیر دربار او نیز که شخص دوم مملکت بود، دست کمی از او نداشت.»
«محض اطلاع» سال‌های ۱۳۹۳ و ۹۴ سه‌بار منتشر شد و چاپ چهارم آن در روزهای پایانی سال ۱۴۰۱ توسط دفتر نشر فرهنگ اسلامی انجام می‌شود. این‌کتاب به عربی نیز ترجمه و با مقدمه نبیه بری رئیس مجلس لبنان توسط انتشارات دارالمعارف الحکمیه به چاپ رسید.
یادداشت‌های اسدالله علم وزیر درباره محمدرضا پهلوی، ابتدا خارج از کشور منتشر شد و سپس ناشران داخلی آن را در کشور منتشر کردند. تفاوت چاپ درون ایران و چاپ خارجی این‌کتاب در معدود عبارات توهین‌آمیز نسبت به مقدسات و روحانیون است که در چاپ ایران با نقطه‌چین آمده‌اند.
آخرین مجلد کتاب خاطرات علم، جلد هفتم این‌مجموعه است که از نظر زمانی در واقع اولین‌دفتر خاطرات اوست و بازه زمانی اردیبهشت ۱۳۴۶ را تا ۲۱ بهمن ۱۳۴۷ شامل می‌شود. مدت‌زمان زیادی از چاپ جلد هفتم یادداشت‌های علم نمی‌گذرد که به‌عقیده شارح جلد هفتم آنها یعنی حداد عادل، ظرفیت و قابلیت بررسی‌های تاریخی و دانشگاهی بسیار دارد.
عناوین کتاب پیش‌رو به این‌ترتیب‌اند: مقدمه، طرح کلی مندرجات جلد هفتم، ۱- انتخابات ریاست جمهوری آمریکا ۲- جنگ شش‌روزه اعراب و اسراییل در سال ۱۹۶۷، ۳- آزادی و استبداد در دوران حکومت شاه، ۴- آلودگی‌های اخلاقی شاه و علم، ۵- ولخرجی و تجمل‌گرایی، ۶- نکته‌های پراکنده، اما بعد...، خاطرات عزت شاهی، پایی که جا ماند، من زنده‌ام، خاتمه.
در قسمتی از این‌کتاب می‌خوانیم:
به‌خوبی می‌توان دریافت که شاه حتی انتقاد از یک‌موسسه حقوقی و اقتصادی غیردولتی را هم که علی‌القاعده می‌توانسته ربطی به دولت و رژیم شاه نداشته باشد، تحمل نمی‌کرده است و چنان عصبانی می‌شده که عباس مسعودی، نوکر پنجاه‌ساله خود و پدرش را دق‌مرگ می‌کند. از اینجا می‌توان به درجه آزادی در دوران شاه پی برد.
کسانی که دوران قبل از انقلاب را به چشم دیده‌اند و حوادث و اوضاع آن سال‌ها را به‌خاطر دارند، خوب می‌دانند که انتخابات نیز همیشه (به‌استثنای بعضی دوره‌ها در زمان ملی‌شدن صنعت نفت) فرمایشی و نمایشی بوده است. هر وقت می‌خواستند جمعیتی را برای تظاهر به اینکه آزادی رای و اجتماعات وجود دارد در جایی جمع کنند، عده‌ای روستایی بیچاره و کارگر روزمزد شهرداری را با تهدید و تطمیع سوار ماشین‌های دولتی می‌کردند و از آنها به‌عنوان سیاهی لشکر استفاده می‌کردند. علم، در یادداشت‌های خود، یک‌بار به این واقعیت اعتراف کرده و همان حرفی را زده که در تمام آن‌سال‌ها مردم درباره انتخابات می‌زدند.
این‌کتاب با ۲۲۷ صفحه، شمارگان هزار نسخه و قیمت ۹۵ هزار تومان منتشر شده است.
نظر شما